Dornier Do 18
| ||
![]() | ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | ![]() | |
Producent | Dornier Flugzeugwerke GmbH | |
Typ | rozpoznawcza łódź latająca | |
Konstrukcja | konstrukcja metalowa | |
Załoga | 4 – 6 (wersje wojskowe) | |
Historia | ||
Data oblotu | 15 marca 1935 | |
Lata produkcji | 1938 – 1940 | |
Dane techniczne | ||
Napęd | 2 silniki wysokoprężne, 6-cylindrowy Junkers Jumo-205D | |
Moc | 880 KM (656kW) (każdy) | |
Wymiary | ||
Rozpiętość | 23,70 m | |
Długość | 19,37 m | |
Wysokość | 5,32 m | |
Powierzchnia nośna | 98,00 m² | |
Masa | ||
Własna | 5 980 kg | |
Startowa | 10 800 kg (maksymalna) 10 000 kg (normalna) | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 267 km/h | |
Prędkość przelotowa | 225 km/h | |
Prędkość wznoszenia | 2,1 m/s | |
Pułap | 4 200 m | |
Pułap praktyczny | 4200m | |
Zasięg | 3 500 km (maksymalny) | |
Dane operacyjne | ||
Uzbrojenie | ||
1 karabiny maszynowe MG-131/13 kal. 13 mm 1 karabiny maszynowe MG 151/20 kal. 20 mm 200 kg bomb | ||
Liczba miejsc | ||
4 | ||
Użytkownicy | ||
Niemcy | ||
Rzuty | ||
![]() |
Dornier Do 18 – niemiecka łódź latająca z okresu II wojny światowej
Historia
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bc/Junkers_Jumo_205_MLP_02.jpg/190px-Junkers_Jumo_205_MLP_02.jpg)
Po wstrzymaniu w 1933 roku eksploatacji sterowców typu Zeppelin, ich zadania przejęły produkowane przez firmę Dornier Flugzeugwerke GmbH we Włoszech samoloty Dornier Do J. W związku z tym, że samoloty nie były w stanie dokonywać przelotów nad Atlantykiem w wytwórni przystąpiono do opracowania nowej łodzi latającej, która mogłaby zastąpić ten samolot.
Nowy samolot opracowano opierając się na doświadczeniach zdobytych przy budowanie i eksploatacji samolotu Dornier Do J, otrzymał on oznaczenie Dornier Do 18. Pierwszy prototyp oblatano w dniu 15 marca 1935 roku. Ponieważ spełniał on wymagania, zbudowano jeszcze dwa prototypy oraz dwa samoloty seryjne oznaczone jako Dornier Do 18E Zephir, przeznaczone dla Lufthansy i przystosowane do przewozów poczty nad południowym Atlantykiem.
W 1938 roku zbudowano następną wersję samoloty przeznaczonego dla lotnictwa cywilnego oznaczoną jako Dornier Do 18F, która miała powiększone płaty. Samolot ten ustanowił rekord przelotu bez lądowania przelatując odległość 8391 km z Wielkiej Brytanii (przyl. Start Point w hrabstwie Devon) do Brazylii (port Caravelas).
W 1938 roku rozpoczęto pracę nad wersją rozpoznawczą samolotu, która otrzymała oznaczenie Dornier Do 18D. Wersja ta otrzymała mocniejszy silnik oraz została uzbrojona w dwa karabiny maszynowe kal. 7,9 mm umieszczone w otwartych stanowiskach na dziobie i grzbiecie kadłuba.
W 1939 roku opracowano kolejną wersję wojskową oznaczoną jako Dornier Do 18G. Wersja ta miała wzmocnioną konstrukcję, nowe silniki Jumo-205D oraz mocniejsze uzbrojenie w postaci dwóch karabinów maszynowych i miała możliwość zabrania 4 bomb o wadze 50 kg każda.
Budowano także nieuzbrojoną wersję tego samolotu, wyposażoną w dwuster i przystosowano do szkolenia pilotów, odmiana na oznaczona była jako Dornier Do 18H. Produkcję samolotu zakończono w 1940 roku. Wyprodukowano około 160 samolotów wszystkich wersji.
W późniejszym okresie część samolotów wersji i Do 18G przystosowano do celów ratownictwa morskiego, wersja ta otrzymała oznaczenie Dornier Do 18N.
Wersje samolotu Dornier Do 18
- Do 18A (Do 18V1 Monsun) – pierwszy prototyp (D-AHIS) oblatany 15 marca 1935, silniki Jumo-205
- Do 18B (Do 18V2 Zyklon) – drugi prototyp
- Do 18C (Do 18V3 Aeolus) – trzeci prototyp
- Do 18D – wersja wojskowa, samolot rozpoznawczy, silniki Jumo 205C o mocy 600 KM, uzbrojenie: 2 karabiny maszynowe kal. 7,9 mm
- Do 18E Zephir – samolot pocztowy
- Do 18F – samolot pocztowy, o zwiększonej rozpiętość - 26,30 m
- Do 18G – wersja wojskowa, samolot rozpoznawczy, silniki Jumo 205D o mocy 650 KM, uzbrojenie: 1 karabin maszynowy kal. 13 mm i 1 karabin maszynowy kal. 20 mm
- Do 18H – wersja szkolna samolotu Do 18G, nieuzbrojona
- Do 18N – wersja samolotu Do 18G przystosowana do celów ratownictwa morskiego
Użycie
Samolot Dornier Do 18 z założeniu miał być samolotem przeznaczonym do przewozu przesyłek pocztowych przez Atlantyk. Wersje prototypowe oraz Do 18E i Do 18F były użytkowane w tym celu przez Lufthanse, latając nad południowym Atlantykiem.
Wersje wojskowe użytkowało Luftwaffe do lotów rozpoznawczych nad Morzem Północnym i północnym Atlantykiem, a także do lotów ratunkowych na morzu.
Opis konstrukcji
Samolot Dornier Do 18 był łodzią latającą. Kadłub łodziowy, jednoredanowy, z boku posiadał charakterystyczne pływaki wspornikowe. Płaty umieszczone nad kadłubem, zamocowane zastrzałami.
Napęd stanowiły dwa przeciwsobne silniki wysokoprężne, umieszczony w gondoli nad płatem. Jeden z silników napędzał śmigło ciągnące, a drugi śmigło pchające.
|
|
Media użyte na tej stronie
Autor: Zala, Licencja: CC BY-SA 4.0
Niemiecki 6-cylindrowy wysokoprężny silnik rzędowy Junkers Jumo 205 z 1940 r. ze zbiorów Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.
Dornier Do.18 3-view drawing from L'Aerophile August 1936
(c) The Flight magazine archive from Flightglobal, CC BY-SA 4.0
The German Dornier Do 18D D-ANHR. This aircraft a long-distance record flew from Dartmouth, Devon (UK) to Caravelas, Bahia (Brasil), flying 8.392 km in 43 hours (27-29 March 1938).