Dornier Do 18

Dornier Do 18
(Dane wersji Do 18G-1)
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo III Rzesza
ProducentDornier Flugzeugwerke GmbH
Typrozpoznawcza łódź latająca
Konstrukcjakonstrukcja metalowa
Załoga4 – 6 (wersje wojskowe)
Historia
Data oblotu15 marca 1935
Lata produkcji19381940
Dane techniczne
Napęd2 silniki wysokoprężne, 6-cylindrowy Junkers Jumo-205D
Moc880 KM (656kW) (każdy)
Wymiary
Rozpiętość23,70 m
Długość19,37 m
Wysokość5,32 m
Powierzchnia nośna98,00 m²
Masa
Własna5 980 kg
Startowa10 800 kg (maksymalna) 10 000 kg (normalna)
Osiągi
Prędkość maks.267 km/h
Prędkość przelotowa225 km/h
Prędkość wznoszenia2,1 m/s
Pułap4 200 m
Pułap praktyczny4200m
Zasięg3 500 km (maksymalny)
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 karabiny maszynowe MG-131/13 kal. 13 mm
1 karabiny maszynowe MG 151/20 kal. 20 mm
200 kg bomb
Liczba miejsc
4
Użytkownicy
Niemcy
Rzuty
Rzuty samolotu

Dornier Do 18niemiecka łódź latająca z okresu II wojny światowej

Historia

Silnik Junkers Jumo 205 eksponowany w MLP w Krakowie.

Po wstrzymaniu w 1933 roku eksploatacji sterowców typu Zeppelin, ich zadania przejęły produkowane przez firmę Dornier Flugzeugwerke GmbH we Włoszech samoloty Dornier Do J. W związku z tym, że samoloty nie były w stanie dokonywać przelotów nad Atlantykiem w wytwórni przystąpiono do opracowania nowej łodzi latającej, która mogłaby zastąpić ten samolot.

Nowy samolot opracowano opierając się na doświadczeniach zdobytych przy budowanie i eksploatacji samolotu Dornier Do J, otrzymał on oznaczenie Dornier Do 18. Pierwszy prototyp oblatano w dniu 15 marca 1935 roku. Ponieważ spełniał on wymagania, zbudowano jeszcze dwa prototypy oraz dwa samoloty seryjne oznaczone jako Dornier Do 18E Zephir, przeznaczone dla Lufthansy i przystosowane do przewozów poczty nad południowym Atlantykiem.

W 1938 roku zbudowano następną wersję samoloty przeznaczonego dla lotnictwa cywilnego oznaczoną jako Dornier Do 18F, która miała powiększone płaty. Samolot ten ustanowił rekord przelotu bez lądowania przelatując odległość 8391 km z Wielkiej Brytanii (przyl. Start Point w hrabstwie Devon) do Brazylii (port Caravelas).

Do 18 D-ANHR, 1938 r.

W 1938 roku rozpoczęto pracę nad wersją rozpoznawczą samolotu, która otrzymała oznaczenie Dornier Do 18D. Wersja ta otrzymała mocniejszy silnik oraz została uzbrojona w dwa karabiny maszynowe kal. 7,9 mm umieszczone w otwartych stanowiskach na dziobie i grzbiecie kadłuba.

W 1939 roku opracowano kolejną wersję wojskową oznaczoną jako Dornier Do 18G. Wersja ta miała wzmocnioną konstrukcję, nowe silniki Jumo-205D oraz mocniejsze uzbrojenie w postaci dwóch karabinów maszynowych i miała możliwość zabrania 4 bomb o wadze 50 kg każda.

Budowano także nieuzbrojoną wersję tego samolotu, wyposażoną w dwuster i przystosowano do szkolenia pilotów, odmiana na oznaczona była jako Dornier Do 18H. Produkcję samolotu zakończono w 1940 roku. Wyprodukowano około 160 samolotów wszystkich wersji.

W późniejszym okresie część samolotów wersji i Do 18G przystosowano do celów ratownictwa morskiego, wersja ta otrzymała oznaczenie Dornier Do 18N.

Wersje samolotu Dornier Do 18

  • Do 18A (Do 18V1 Monsun) – pierwszy prototyp (D-AHIS) oblatany 15 marca 1935, silniki Jumo-205
  • Do 18B (Do 18V2 Zyklon) – drugi prototyp
  • Do 18C (Do 18V3 Aeolus) – trzeci prototyp
  • Do 18D – wersja wojskowa, samolot rozpoznawczy, silniki Jumo 205C o mocy 600 KM, uzbrojenie: 2 karabiny maszynowe kal. 7,9 mm
  • Do 18E Zephir – samolot pocztowy
  • Do 18F – samolot pocztowy, o zwiększonej rozpiętość - 26,30 m
  • Do 18G – wersja wojskowa, samolot rozpoznawczy, silniki Jumo 205D o mocy 650 KM, uzbrojenie: 1 karabin maszynowy kal. 13 mm i 1 karabin maszynowy kal. 20 mm
  • Do 18H – wersja szkolna samolotu Do 18G, nieuzbrojona
  • Do 18N – wersja samolotu Do 18G przystosowana do celów ratownictwa morskiego

Użycie

Samolot Dornier Do 18 z założeniu miał być samolotem przeznaczonym do przewozu przesyłek pocztowych przez Atlantyk. Wersje prototypowe oraz Do 18E i Do 18F były użytkowane w tym celu przez Lufthanse, latając nad południowym Atlantykiem.

Wersje wojskowe użytkowało Luftwaffe do lotów rozpoznawczych nad Morzem Północnym i północnym Atlantykiem, a także do lotów ratunkowych na morzu.

Opis konstrukcji

Samolot Dornier Do 18 był łodzią latającą. Kadłub łodziowy, jednoredanowy, z boku posiadał charakterystyczne pływaki wspornikowe. Płaty umieszczone nad kadłubem, zamocowane zastrzałami.

Napęd stanowiły dwa przeciwsobne silniki wysokoprężne, umieszczony w gondoli nad płatem. Jeden z silników napędzał śmigło ciągnące, a drugi śmigło pchające.

Media użyte na tej stronie

Flag of Germany (1935–1945).svg
National flag and merchant ensign of Germany from 1935 to 1945.
Junkers Jumo 205 MLP 02.jpg
Autor: Zala, Licencja: CC BY-SA 4.0
Niemiecki 6-cylindrowy wysokoprężny silnik rzędowy Junkers Jumo 205 z 1940 r. ze zbiorów Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.
Dornier Do.18 3-view L'Aerophile August 1936.jpg
Dornier Do.18 3-view drawing from L'Aerophile August 1936
Dornier Do 18 D-ANHR in flight 1938.jpg
(c) The Flight magazine archive from Flightglobal, CC BY-SA 4.0
The German Dornier Do 18D D-ANHR. This aircraft a long-distance record flew from Dartmouth, Devon (UK) to Caravelas, Bahia (Brasil), flying 8.392 km in 43 hours (27-29 March 1938).