Dornier Do X
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | samolot pasażerski o konstrukcji łodzi latającej |
Załoga | 5 pilotów i osoby funkcyjne |
Historia | |
Data oblotu | |
Lata produkcji | 1928–1931 |
Liczba egzemplarzy | 3 |
Dane techniczne | |
Napęd | 12 dwunastocylindrowych silników widlastych Curtiss Conqueror |
Moc | 12 * 649 KM |
Wymiary | |
Rozpiętość | 48 m |
Długość | 40,10 m |
Wysokość | 10,25 m |
Powierzchnia nośna | 450 m² |
Masa | |
Własna | 28 250 kg |
Startowa | 56 000 kg |
Zapas paliwa | 16 000 l |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 211 km/h |
Prędkość przelotowa | 175 km/h |
Pułap | 3200 m |
Zasięg | 1700 km |
Długotrwałość lotu | 12 h |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 karabin maszynowy Lewis w tylnym kokpicie
| |
Liczba miejsc | |
66, maks. 100 | |
Użytkownicy | |
Rzesza Niemiecka / III Rzesza Włochy | |
Rzuty | |
Dornier Do X – samolot pasażerski o konstrukcji łodzi latającej, wyprodukowany na przełomie lat 20. i 30. XX wieku przez niemieckie przedsiębiorstwo Dornier w trzech egzemplarzach.
Prace nad samolotem rozpoczęły się pod koniec 1925 r., zaś pierwszy egzemplarz ukończono w czerwcu 1929 r. Był to podówczas największy i najcięższy samolot świata. Jego budowę sfinansowało niemieckie ministerstwo transportu, zaś prace konstrukcyjne prowadzono w specjalnie przygotowanym ośrodku w szwajcarskiej miejscowości Altenrhein nad Jeziorem Bodeńskim. Przeniesienie produkcji samolotu do Szwajcarii wynikało z chęci obejścia narzuconych Niemcom przez traktat wersalski ograniczeń odnośnie do osiągów konstrukcji lotniczych po I wojnie światowej.
Pierwszy lot odbył się 12 lipca 1929 roku z załogą złożoną z 14 osób. 21 października 1929 roku wykonany został lot ze 169 osobami na pokładzie w tym ze 150 pasażerami[1]. Na początku 1930 roku Dornier planował produkcję i sprzedaż tego największego wówczas samolotu pasażerskiego do Stanów Zjednoczonych Ameryki. W tym celu została zaplanowana trasa promocyjna. Pod dowództwem Friedricha Christiansena Do X odbył trwającą od 3 listopada 1930 roku do 24 maja 1932 roku podróż poprzez Holandię, Wielką Brytanię, Francję, Hiszpanię i Portugalię, gdzie z powodu awarii podróż została wstrzymana na ponad 6 tygodni, Zielony Przylądek, Brazylię do USA. Do Nowego Jorku dotarł 27 sierpnia 1931 roku. Z powodów technicznych pobyt w Nowym Jorku trwał 9 miesięcy. Powrotna droga przebiegała przez Nową Fundlandię, Azory do Müggelsee w Berlinie, gdzie Christansen wraz z załogą przybyli 24 maja 1932 roku.
Od 6 do 13 lipca 1932 r. Do X przebywał w nieczynnym już wówczas porcie wodno-lotniczym w Górkach Wschodnich pod Gdańskiem. Łódź latająca została wówczas udostępniona do zwiedzania, a 12 lipca 1932 odbyła lot okrężny nad Sopotem[2].
Użytkowanie gotowego Do X z wielu przyczyn było dość kłopotliwe, m.in. z różnorakich powodów odnoszących się do kwestii bezpieczeństwa (liczne awarie i kłopoty techniczne), jak również niskiej opłacalności lotów tego samolotu.
W służbie niemieckiej pozostawał jeden egzemplarz Do X, natomiast dwa samoloty zbudowane zostały dla odbiorców włoskich.
Przewidywano, iż następcą Do X zostanie Do 20, jednak ostatecznie projektu tego nigdy nie zrealizowano.
Przypisy
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
(c) Bundesarchiv, Bild 102-12963 / CC-BY-SA 3.0
Ein interessanter Ueberblick über die bisher geleisteten Sachlieferungen Deutschlands auf Reparations-Conto.
Flaga Niemiec o proporcjach 3:2
Autor: MLWatts, Licencja: CC0
3-view drawing of German 1920s Dornier Do X flying boat.
Flying boat Dornier Do X1a, powered by 12 Curtiss V-1570 Conqueror engines, on Müggelsee (Berlin May 1932)