Dorot
 | |
| Państwo |  Izrael |
|---|---|
| Dystrykt | Południowy |
| Wysokość | 105 m n.p.m. |
| Populacja (2009) • liczba ludności | 651 |
Położenie na mapie Izraela  | |
 31°30′23″N 34°38′43″E/31,506389 34,645278 | |
| Strona internetowa | |
Portal  Izrael | |
Dorot (hebr. דורות; pol. Pokolenia lub Generacje) – kibuc położony w Samorządzie Regionu Sza’ar ha-Negew, w Dystrykcie Południowym, w Izraelu. Członek Ruchu Kibucowego (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).
Położenie
Leży na stoku rozległego wzgórza położonego w północno-zachodnim skraju pustyni Negew, w odległości 18 kilometrów od Morza Śródziemnego. Na zachód od wzgórza znajduje się wadi strumienia Hoga, a na północy i wschodzie jest wadi strumienia Dorot, i jego dopływów Ruchama i Dov. Na południowy wschód od kibucu znajduje się kompleks leśny Ja'ar Dorot.
W jego otoczeniu znajduje się miasto Sederot, kibuce Ruchama, Gewim i Beror Chajil, oraz moszawy Nir Akiwa, Nir Mosze i Jachini.
Demografia
Liczba mieszkańców Dorot[1]:
Historia
Kibuc został założony 2 grudnia 1941 przez grupę żydowskich imigrantów z Niemiec. W 1942 wywiercono studnię. Osadnicy musieli walczyć z erozją ziemi, wydzierając pustyni kolejne pola uprawne, na których sadzono zboża, warzywa i sady owocowe. W ramach rekultuwacji gleby zasadzono wiele drzew, tworząc las Ja'ar Dorot. Stopniowo do kibucu dołączyli imigranci z Czechosłowacji i Łotwy, oraz Żydzi mieszkający już wcześniej w Mandacie Palestyny[2].
W dniu 28 sierpnia 1947 brytyjska policja mandatowa wkroczyła do kibuców Ruchama i Dorot. Przez pięć kolejnych dni policjanci bezskutecznie poszukiwali ukrytej broni żydowskich organizacji paramilitarnych. W trakcie tych działań wyrządzono duże szkody materialne w wiosce. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w maju 1948 kibuc został odcięty przez wojska egipskie i do końca wojny znajdował się w całkowitej izolacji. W październiku Siły Obronne Izraela przerwały egipskie linie i dotarły do Dorot z zaopatrzeniem.
W 1956 kibuc podłączono do państwowej sieci energetycznej.
Nazwa
Kibuc został nazwany Dorot. Nazwa ta pochodzi od pierwszych liter trzech członków rodziny Dov Hoz (działacz ruchu syjonistycznego i związku zawodowego Histadrut), którzy zginęli w wypadku samochodowym w 1940. Byli to: Dov, jego córka Rikva i żona Tirtza[3].
Kultura i sport
W kibucu znajduje się ośrodek kultury z biblioteką. W 2000 otworzono niewielkie muzeum archeologiczne. Z obiektów sportowych jest tu basen kąpielowy, dwa boiska do piłki nożnej i centrum sportowe z siłownią.
Edukacja
Kibuc utrzymuje przedszkole. Między basenem a boiksiem znajduje się niewielki ogród zoologiczny, w którym hodowane są zwierzęta dla dzieci: kozy, owce, króliki, kaczki, łabędzie, pawie i papugi[4].
Gospodarka
Lokalna gospodarka opiera się na rolnictwie. Uprawy polowe obejmują 15 tys. hektarów, na których uprawiane są: ziemniaki, zboże, marchew, arbuzy, groch, czosnek, rośliny przyprawowe. W sadach hodowane są cytrusy. Dodatkowo hoduje się tutaj bydło mleczne. Stado liczy około 400 krów, z produkcją wynoszącą około 5,2 mln litrów mleka rocznie. Całość obory i dojarni jest zautomatyzowana, i wymaga obsługi zaledwie ośmiu pracowników[4].
W kibucu jest także przemysł spożywczy. Tutejsza mleczarnia przerabia nadmiar produkcji mleka i produkuje: mleko pasteryzowane, jogurty, różnorodne sery i serniki. Natomiast warzywa i przeprawy są przerabiane w tutejszym zakładzie Dorot Garlic & Herbs, który od 1992 specjalizuje się w produkcji i sprzedaży produktów mrożonych na całym świecie. Firma jest obecnie największym w Izraelu dostawcą świeżych produktów mrożonych[5]. Firma Dorot Control Valves produkuje systemy kontrolujące przepływ wody, w tym wodociągi, sieci dystrybucyjne, kanalizację, oczyszczalnię wody i ścieków, wodne instalacje przeciwpożarowe oraz systemy nawadniające uprawy rolnicze[6].
W branży usługowej znajduje się tutaj warsztat mechaniczny, stolarnia, pralnia i restauracja. Dla potrzeb obsługi ruchu turystycznego prowadzone są domki pod wynajem z barem[7].
Infrastruktura
W kibucu znajduje się ośrodek zdrowia, dom opieki społecznej dla osób starych i sklep wielobranżowy.
Komunikacja
Z kibucu wyjeżdża się na północ na drogę nr 334, którą jadąc na zachód dojeżdża się do drogi nr 232 i miasta Sederot, natomiast jadąc na południowy wschód dojeżdża się do kibucu Ruchama.
Przypisy
- ↑ Centralne Biuro Statystyczne (hebr.). W: Centralne Biuro Statystyczne [on-line]. [dostęp 2011-08-19].
- ↑ Kibbutz Dorot (hebr.). W: Samorząd regionu Sza’ar ha-Negew [on-line]. [dostęp 2011-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-08)].
- ↑ Jewish National Fund: Jewish Villages in Israel. Jerusalem: Hamadpis Liphshitz Press, 1949, s. 32-33.
- ↑ a b O Dorot (hebr.). W: Kibbutz Dorot [on-line]. [dostęp 2011-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-04)].
- ↑ Dorot Garlic & Herbs (ang.). W: Dorot Garlic & Herbs [on-line]. [dostęp 2011-08-20].
- ↑ Dorot Control Valves (ang.). W: Dorot Control Valves [on-line]. [dostęp 2011-08-20].
- ↑ Dorot (hebr.). W: Iruach [on-line]. [dostęp 2011-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-21)].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Autor: Thebioking, Licencja: CC BY-SA 4.0
חדר האוכל של קיבוץ דורות במבט מכיוון צפונה