Dorota Kamińska

Dorota Kamińska
Ilustracja
Dorota Kamińska (2017)
Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1955
Warszawa

Zawód

aktorka

Lata aktywności

od 1976

Zespół artystyczny
Teatr Kamienica
Strona internetowa

Dorota Ines Kamińska[1] (ur. 7 czerwca 1955 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa, prezenterka telewizyjna.

Życiorys

Po maturze zdawała egzamin wstępny na Politechnikę Warszawską, jednak zrezygnowała ze studiów inżynierskich i postanowiła wstąpić do szkoły teatralnej, którą wówczas w 1975 kończył jej starszy brat Emilian Kamiński. Rok później została przyjęta na Wydział Aktorski warszawskiej PWST, którą ukończyła w 1980.

Jej debiutem scenicznym była rola pensjonarki w spektaklu Ryszarda Marka Grońskiego Podróż po Warszawie (1977) w reżyserii Andrzeja Strzeleckiego, na deskach warszawskiego Teatru na Woli. W latach 1979–1998 związana była z Teatrem Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie, gdzie wielkim wydarzeniem artystyczno-towarzyskim sezonu 1990/1991 była jej tytułowa rola w przedstawieniu Tamara o słynnej malarce Tamarze Łempickiej.

Występowała także w teatrach warszawskich: Teatrze za Dalekim (1988) i Teatrze Komedia (2001) oraz Wrocławskim Teatrze Komedia (2007).

Jeszcze podczas studiów zadebiutowała na dużym ekranie w filmie Krzysztofa Zanussiego Barwy ochronne (1976) jako gorliwa studentka Maria Piechowiak, zwyciężczyni konkursu. Pojawiła się gościnnie w serialach: Rodzina Połanieckich (1978), Ślad na ziemi (1978), Dom (1980), 07 zgłoś się (1981) i Życie Kamila Kuranta (1982). Pierwszą znaczącą rolę zagrała w dramacie Wojciecha Wójcika Karate po polsku (1982) jako dziewczyna plastyka-karateki (Edward Żentara). Przebojem frekwencyjnym okazała się komedia erotyczna Och, Karol (1985) z jej udziałem. W serialu W labiryncie (1990) wystąpiła w roli Danuty Mayer, żony Davida Mayera (Karol Strasburger), koleżanki Joanny Racewicz (Sławomira Łozińska).

W latach 90. prowadziła i redagowała dwa cotygodniowe programy – magazyn filmowy Polsatu Oskar oraz nocną audycję radiową w Programie I Polskiego Radia na temat kina. Pisała recenzje i wywiady do czasopism: „Pani”, „Kobieta i Życie” i „Życie Warszawy”[2]. Prowadziła również imprezy okolicznościowe.

Powszechną popularność przyniosła jej rola Mai Weber, klientki fitness clubu w sitcomie Fitness Club (1994–1995) oraz postać Renaty Lemańskiej, szefowej OPZ w serialu Polsatu Fala zbrodni (2003–2008). Za kreację matki Tani w dramacie Pręgi (2004) otrzymała nominację do nagrody Orła w kategorii najlepsza drugoplanowa rola kobieca.

W 2013 po raz pierwszy wystąpiła w Teatrze Kamienica, u boku brata – Emiliana Kamińskiego, w sztuce pt. Porwanie Sabinek (premiera 8 czerwca 2013 r. w Teatrze Kamienica).

Życie prywatne

Jest młodszą siostrą aktora i reżysera Emiliana Kamińskiego. Dwukrotnie rozwiedziona[3].

Role teatralne

  • 1977: Podróż po Warszawie – Ryszard Marek Groński; reż. Andrzej Strzelecki; Teatr na Woli
  • 1979: Śpiew na dziewięć wieszaków – Czechow; reż. Eugeniusz Korin
  • 1979: Ferdydurke – Witold Gombrowicz; reż. Zbigniew Wróbel; Teatr Studio
  • 1980: Proces – Franz Kafka; reż. Zbigniew Baranowski; Teatr Studio
  • 1981: Powrót Odysa – Stanisław Wyspiański; reż. Wojciech Szulczyński; Teatr Studio
  • 1982: Przemiana – Franz Kafka; reż. Wowo Bielicki; Teatr Studio
  • 1982: Parawany – Jean Genet; reż. Jerzy Grzegorzewski; Teatr Studio
  • 1984: Tryptyk – reż. Mariusz Orski; Teatr Studio
  • 1986: Opera za trzy grosze – Bertolt Brecht; reż. Jerzy Grzegorzewski; Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza
  • 1986: Zagraj to jeszcze raz – Woody Allen; reż. Adam Hanuszkiewicz; Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza
  • 1988: Pożarcie królewny Bluetki – Maciej Wojtyszko; reż. Ewa Złotowska; Teatr za Daleki
  • 1988: Działania uboczne – Woody Allen; reż. Adam Hanuszkiewicz; Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza
  • 1989: Pielgrzymi i tułacze – Jerzy Kalina; reż. Jerzy Kalina; Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza
  • 1999: Morderstwo w hotelu – Clark Ron, Bobrick Sam; reż. Włodzimierz Kaczkowski; przedstawienie impresaryjne
  • 2001: W obronie jaskiniowca – Becker Rob; reż. Emilian Kamiński; przedstawienie impresaryjne
  • 2001: Stosunki na szczycie – Edward Taylor; reż. Jerzy Bończak; Teatr Komedia
  • 2007: Przyjazne Dusze – Valentine Pam; reż. Paweł Okoński; Wrocławski Teatr Komedia
  • 2012: Marilyn – życie niemożliwe – David Barbero; reż. David Foulkes; Teatr 2. Strefa
  • 2013: Porwanie Sabinek – Franz i Paul Schonthan; reż. Emilian Kamiński; Teatr Kamienica

Filmografia

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. ↑ Dane osoby. infoveriti.pl. [dostęp 2021-03-21].
  2. ↑ Sylwia Milan: Wszystko na jedną kartę. Poznań: Publicat, 2008, s. 45. ISBN 978-83-245-1503-5.Sprawdź autora:1.
  3. ↑ Dorota Kamińska: seksbomba lat 80. długo szukała szczęścia w miłości. film.wp.pl, 7 czerwca 2017. [dostęp 2021-03-21].

Media użyte na tej stronie