Dorota Terakowska
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | pisarka |
| Narodowość | |
| Uczelnia | Uniwersytet Jagielloński |
| Wydział | socjologia |
| Rodzice | Marian Terakowski i Anna z Chodackich |
| Małżeństwo | |
| Dzieci | |
| Strona internetowa | |
Dorota Terakowska, właśc. Barbara Rozalia Terakowska (ur. 30 sierpnia 1938 w Krakowie, zm. 4 stycznia 2004 tamże[1]) – polska pisarka i dziennikarka.
Życiorys
Ukończyła socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Przez wiele lat pracowała jako redaktor i publicysta w „Gazecie Krakowskiej”, „Przekroju” i „Zeszytach Prasoznawczych”. W 1990 była współzałożycielką, a następnie współpracowniczką dziennika „Czas Krakowski”. W latach 1995–1999 była wiceprezesem Spółdzielni Dziennikarzy „Przekrój”[2]. W dorosłym życiu mieszkała w mieszkaniu na Kapelance.
Autorka m.in.: Próby generalnej (1986, zbiór reportaży wydany w podziemnym wydawnictwie „Nowa”), Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie (1986, debiut literacki), Władca Lewawu, Lustro pana Grymsa (1995), Córka czarownic (1992), Samotność bogów (1998), Tam gdzie spadają anioły (1998) (trzy ostatnie wyróżnione nagrodami polskiej sekcji Międzynarodowej Izby ds. Książek dla Młodych), Poczwarka (2001). W kwietniu 2003, za powieść Ono, otrzymała nagrodę: „Krakowska Książka Miesiąca”.
Była żoną Andrzeja Nowaka i Macieja Szumowskiego oraz matką dziennikarki Katarzyny Nowak i reżyserki Małgorzaty Szumowskiej[3].
Twórczość
- Lustro Pana Grymsa (1985; napisana w 1984)
- Guma do żucia (1986; w drugim obiegu)
- Próba generalna (1986; reportaże)
- Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie (1987; napisana w 1979)
- Władca Lewawu (1989; napisana w 1982; Lewaw to Wawel wspak; możliwa lektura dla klas 4–6 szkoły podstawowej)
- Córka czarownic (1991; napisana w okresie 1985–1988; w 1994 wpisana na Listę Honorową IBBY)
- W krainie Kota (1998)
- Cyrk Burmistrza (sztuka)
- Samotność Bogów (1998)[4]
- Tam gdzie spadają anioły (1999)[5]
- Poczwarka (2001)[6]
- Ono (2003)[7]
- Dobry adres to człowiek (2004)[8]
- Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie. Dzień i noc czarownicy. (2005)
- Muzeum Rzeczy Nieistniejących (2006; zbiór felietonów publikowanych na łamach „Przekroju” w latach 1998–2000)
- Piąty talerz
Przypisy
- ↑ Marek Jerzy Minakowski, Barbara Rozalia «Dorota» Terakowska, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2016-11-28].
- ↑ Dorota Terakowska, TaniaKsiazka.pl [dostęp 2022-05-19] (pol.).
- ↑ Dorota Terakowska - wywiady, terakowska.art.pl [dostęp 2022-05-19].
- ↑ Dorota Terakowska, Samotność bogów : baśń nie nowa i nie stara, Kraków: Wydawn. Literackie, 1998, ISBN 83-08-02840-3, OCLC 39541791 [dostęp 2022-05-19].
- ↑ Dorota Terakowska, Tam gdzie spadają anioły, wyd. 1. dodruk, Kraków: Wydawn. Literackie, 1999, ISBN 83-08-02946-9, OCLC 42048394 [dostęp 2022-05-19].
- ↑ Dorota Terakowska, Poczwarka, wyd. 1, Kraków: Wydawn. Literackie, 2001, ISBN 83-08-03046-7, OCLC 47799174 [dostęp 2022-05-19].
- ↑ Dorota Terakowska, Ono, wyd. 1, Kraków: Wydawn. Literackie, 2003, ISBN 83-08-03355-5, OCLC 52121752 [dostęp 2022-05-19].
- ↑ Dorota Terakowska, Dobry adres to człowiek, wyd. 1, Kraków: Wydawn. Literackie, 2004, ISBN 83-08-03620-1, OCLC 57030239 [dostęp 2022-05-19].
Linki zewnętrzne
- Strona Wydawnictwa Literackiego o Dorocie Terakowskiej. [dostęp 2005-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-31)].
- Muzeum Rzeczy Nieistniejących. [dostęp 2009-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-08)].
- Prezentacja multimedialna o Dorocie Terakowskiej
- Strona Doroty Terakowskiej
Media użyte na tej stronie
Autor: (Radosław Drożdżewski (User:Zwiadowca21)), Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób Doroty Terakowskiej na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie