Dortmunder Schachtage
Dortmunder Schachtage (Dortmundzkie Dni Szachowe, ang. Dortmunder Sparkassen Chess Meeting) – turniej szachowy, corocznie rozgrywany w niemieckim mieście Dortmund z udziałem czołowych arcymistrzów świata. W ramach festiwalu, oprócz turnieju głównego (rozgrywanego systemem kołowym lub dwukołowym) odbywają się również inne turnieje arcymistrzowskie niższej rangi oraz turnieje otwarte, rozgrywane systemem szwajcarskim.
Opis
Pierwszy z cyklicznych turniejów Dortmunder Schachtage odbył się w roku 1973 (turniej był zarazem międzynarodowymi mistrzostwami Niemiec). W latach wcześniejszych rozegrano w Dortmundzie trzy turnieje wysokiej rangi, w których triumfowali Friedrich Sämisch (1928), Albéric O’Kelly de Galway (1951) i Mark Tajmanow (1961).
Historia turniejów dortmundzkich jest bardzo bogata. Tutaj międzynarodową karierę rozpoczynali Péter Lékó (1991, w turnieju „D”) oraz Władimir Kramnik, który w roku 1992 triumfował w turnieju otwartym. Rozegrany w roku 1992 turniej główny był najsilniejszym turniejem szachowym rozegranym do tej pory na terenie Niemiec i dopiero od tego roku turnieje w Dortmundzie zaliczane są do najsilniejszym na świecie. W roku 1999 osiągnięto po raz pierwszy poziom XIX kategorii FIDE, co oznaczało, iż średni ranking wszystkich uczestników przekroczył 2700 punktów rankingowych. W 2002 roku Dortmunder Schachtage był jednocześnie turniejem pretendentów, który miał wyłonić przeciwnika dla ówczesnego mistrza świata organizacji „Braingames”, Władimira Kramnika.
Absolutnym rekordzistą pod względem liczby zwycięstw jest Władimir Kramnik, który w Dortmundzie zwyciężał 10 razy (w tym czterokrotnie dzielił I miejsce). W latach 2002–2007 sędzią głównym turnieju był Andrzej Filipowicz[1].
Zwycięzcy dotychczasowych turniejów
Przypisy
- ↑ „Panorama Szachowa”, nr 6/2007, str. 11
- ↑ Dortmund 2010: Ponomariov wins, Le Quang takes sole second
- ↑ Dortmund Rd9 – Kramnik wins Dortmund; Nakamura ends drought
- ↑ Dortmund Rd9 – Caruana wins Dortmund!
- ↑ Dortmund Final: Adams emerges victorious
- ↑ Dortmund: Fabiano Caruana is now 2801
- ↑ Ergebnisse - Sparkassen Chess Meeting 2015. Sparkassen Chess Meeting, 2015. [dostęp 2017-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-13)].
- ↑ Ergebnisse - Sparkassen Chess Meeting 2016. Sparkassen Chess Meeting, 2016. [dostęp 2017-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-13)].
- ↑ Wojtaszek zwycięzcą w superturnieju w Dortmundzie!. Chess.com, 2017. [dostęp 2017-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-13)].
Bibliografia
- TeleSchach : Schach aktuell - Dortmunder Schachtage (niem.)
- Dortmunder Schachtage. endgame.nl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)]. (ang.)
Linki zewnętrzne
- Strona oficjalna. sparkassen-chess-meeting.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-01)]. (niem.)
Media użyte na tej stronie
Flaga Finlandii
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Autor: Photo von de:Benutzer:Stefan64, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Anatoli Karpow, Schachweltmeister
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Ygrek (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY 2.5
Kramnik — Leko – Dortmund. Sparkassen Chess Meeting 2006
Autor: GFHund, Licencja: CC BY 3.0
The first: 1. Ruslan Ponomariov, 3. Wladimir Kramnik, 2. Quang Liem Le, Dortmunder Schachtage 2010, Photographer Gerhard Hund.
Autor: Stefan64 (selbst fotografiert 1993, GNU-FDL), Licencja: CC-BY-SA-3.0
A young Vladimir Kramnik, 1993