Doug Rollerson

Doug Rollerson

Pełne imię i nazwisko	Douglas Leslie Rollerson
Data i miejsce urodzenia	14 maja 1953 Auckland
Data i miejsce śmierci	3 maja 2017 Auckland
Wzrost	175 cm
Masa ciała	82 kg
Rugby union
Pozycja	łącznik ataku, środkowy ataku, obrońca
Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.) Massey University RFC 1972–1981 Manawatu Rugby Football Union 91 (515) 1979 Los Angeles Rugby Club 1979 Vail RC 1979–1980 London New Zealand 1979–1980 Middlesex
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.) 1973–1977 New Zealand Universities 9 (?) 1974–1976 NZ Juniors 12 (?) 1976–1981  Nowa Zelandia 8 (24)
Rugby league
Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.) 1982–1983 North Sydney Bears

Doug Rollerson (ur. 14 maja 1953 w Auckland, zm. 3 maja 2017 tamże) – nowozelandzki rugbysta grający w formacji ataku, reprezentant kraju, działacz sportowy.

Życiorys

W rugby zaczął grać w wieku czterech lat w Ardmore Club, następnie zmienił dyscyplinę na piłkę nożną, gdzie został kapitanem drużyny U-12 Wyspy Północnej^[1]. Uczęszczał do Cosgrove Primary i Papakura Intermediate, zaś podczas nauki w Wesley College był wybierany do zespołów reprezentujących region w rugby union, krykiecie, tenisie i lekkoatletyce. Studiował następnie na Massey University w Palmerston North oraz grał w Massey University RFC^[1][2].

W barwach regionalnej drużyny Manawatu rozegrał, także jako kapitan, dziewięćdziesiąt jeden spotkań, walnie przyczyniając się do zdobycia Ranfurly Shield po raz pierwszy w historii oraz triumfu w National Provincial Championship 1980^[1][2][3].

Od roku 1975 uczestniczył w sprawdzianach nowozelandzkiej reprezentacji, a w latach 1976–1981 rozegrał w niej dwadzieścia cztery spotkania, w tym osiem testmeczów^[1][2][4]. Zaliczył także dziewięć meczów w barwach New Zealand Universities, w tym zwycięstwo nad British and Irish Lions podczas tournée oraz dwanaście dla NZ Juniors^[1][2][3]. Jego grę charakteryzowała pewna gra ręką, dokładność taktycznych kopów, był także szybkim i zwinnym atakującym oraz solidnym obrońcą^[1].

W latach 1979–1980 grał kolejno w USA (Los Angeles Rugby Club i Vail RC) oraz w Wielkiej Brytanii (London New Zealand i Middlesex) przeważnie jako obrońca^[1][2]. Po przejściu do zawodowego rugby league spędził dwa lata w klubie North Sydney Bears^[1][2].

Był również działaczem sportowym, od 1997 roku przez sześć lat zarządzał North Harbour Rugby Union^[5]. W czasie jego kadencji związek otrzymał 1,9 miliona NZD z maszyn hazardowych, a z tej kwoty około jednego miliona NZD trafiło w postaci faktur za usługi consultingowe, szkoleniowe, budowlane itp. do właścicieli sieci barów, w których one się znajdowały. W lutym 2009 roku został uznany winnym świadomego akceptowania fałszywych faktur, uniknął jednak dalszej kary, gdyż prowadzący sprawę sędzia – podkreślając jego zaangażowanie w sprawy społeczności lokalnej i fakt nie odniesienia korzyści majątkowej – uznał za taką koszt emocjonalny i finansowy związany z oszustwem. Prócz stu tysięcy NZD wydanych na obrońców, w tym samym czasie nieudane inwestycje dodatkowo kosztowały go bowiem dwa domy, łódź, udziały oraz spadek po rodzicach^{[2][6][7][8][9]}.

Na początku 2010 roku został zdiagnozowany u niego rak prostaty, który następnie okazał się nieoperacyjny^[6]. Pierwotna diagnoza dawała mu trzy miesiące życia, zmarł po siedmioletniej walce z nowotworem^[2][10].

Żonaty z Janine, trójka dzieci – Ian, Mark i Kate^[6].

Przypisy