Douglas O-46
| ||
 | ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Stany Zjednoczone | |
| Producent | Douglas Aircraft Company | |
| Typ | samolot rozpoznawczy | |
| Konstrukcja | górnopłat o konstrukcji mieszanej ze stały podwoziem | |
| Załoga | 2 osoby | |
| Historia | ||
| Lata produkcji | 1936–1937 | |
| Dane techniczne | ||
| Napęd | silnik Pratt & Whitney R-1535 | |
| Moc | 725 KM | |
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 13,9 m | |
| Długość | 10,6 m | |
| Wysokość | 3,18 m | |
| Powierzchnia nośna | 30,84 m² | |
| Masa | ||
| Własna | 2166 kg | |
| Startowa | 3011 kg | |
| Osiągi | ||
| Prędkość maks. | 275 km/h | |
| Pułap | 7360 m | |
| Zasięg | 1022 km | |
| Dane operacyjne | ||
| Uzbrojenie | ||
| 2 x karabin maszynowy wz. Browning kal. 7,62 mm | ||
| Użytkownicy | ||
| Stany Zjednoczone | ||
Douglas O-46 – amerykański samolot rozpoznawczy z 1936 roku.
O-46 był ostatnim samolotem rozpoznawczym z długiej serii wytwórni Douglas. Już w trakcie przyjęcia do służby był maszyną przestarzałą i nie dorównującą samolotom potencjalnego przeciwnika. W czasie wojny był wykorzystywany do lotów rozpoznawczych za linią frontu.
Dużą wadą samolotu była niska prędkość i nieprzystosowanie do lądowania na lotniskach polowych. Z tego powodu samolot ulegał częstym awariom.
Historia
Pierwszy e-46A wzbił się w powietrze w październiku 1934 roku. Do 1937 roku amerykańskim siłom powietrznym dostarczono 90 maszyn tego typu.
2 samoloty zostały zniszczone podczas japońskiego ataku na Clark Field na Filipinach 8 grudnia 1941 roku. W 1942 roku maszyny zostają wycofane z frontu i przekazane do szkolenia pilotów.
Literatura
- Francillion René J, McDonnell Douglas Aircraft, London 1979.
Bibliografia
| Samoloty myśliwskie | |
|---|---|
| Samoloty bombowe i torpedowe | |
| Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe | |
| Samoloty szkolne | |
| Samoloty transportowe i szybowce | |
| Śmigłowce | |
| Konstrukcje prototypowe i doświadczalne |
Media użyte na tej stronie
.svg)
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Roundel used by the United States armed forces from 19 August 1919 to 6 May 1942 until red dot removed to avoid confusion with Japanese insignia. Superseded very similar roundel whose colors and proportions differed slightly - the original version having the colors from the US flag, and a center dot 1/3 of the outer radius. This version has a center dot constrained by the inner vertices of the star, a size that does not translate into an even fraction.
Roundel used by US armed forces from 6 May 1942 to 28 June 1943 when white bars and a red outline were added as the result of studies which showed that shape was more important than color from a distance.
Autor: NiD.29, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Roundel used by all US armed forces from 31 July 1943 to 14 January 1947, replacing roundel having red outline, or no outline, but with white bars, and was replaced some nine months before the USAF was formed, by roundel having a single lengthwise red bar inset in white bars (bisecting them), giving the insignia the trio of red-white-red stripes evocative of the non-canton areas of the Flag of the United States.
The Douglas O-46A of the National Museum of the United States Air Force at Dayton, Ohio (USA). The aircraft was put in storage in 2007 and transferred to the restoration hangar in 2010.