Douglas XA-2

Douglas XA-2
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo Stany Zjednoczone
ProducentDouglas Aircraft Company
Typsamolot szturmowy/bliskiego wsparcia
Konstrukcjadwupłatowiec o konstrukcji mieszanej
Załoga2
Historia
Data oblotu1926
Lata produkcji1926
Wycofanie ze służby1927
Liczba egzemplarzy1
Dane techniczne
Napęd1 x Allison VG-1410
Moc433 KM
Wymiary
Rozpiętość12,09 m
Długość9,02 m
Wysokość3,04 m
Powierzchnia nośna38,46 m²
Masa
Własna1442 kg
Startowa2261 kg
Osiągi
Prędkość maks.209 km/h
Prędkość przelotowa161 km/h
Pułap4572 m
Zasięg644 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
6 stałych karabinów maszynowych 7,62 mm, 2 ruchome karabiny maszynowe 7,62, do 45 kg bomb
Użytkownicy
United States Army Air Corps

Douglas XA-2 − prototypowy samolot szturmowy, zmodyfikowany samolot obserwacyjny typu Douglas O-2, zaprojektowany w 1926 w zakładach Douglas Aircraft Company na zamówienie United States Army Air Corps (USAAC). XA-2 przegrał konkurs na standardowy samolot szturmowy USAAC z powstałym w tym samym czasie Curtissem XA-3 i nie rozpoczęto jego produkcji seryjnej poprzestając na jednym prototypie.

Tło historyczne

W 1926 amerykańskie siły powietrzne United States Army Air Corps (przemianowane w tymże roku z United States Army Air Service) poprosiły dwóch amerykańskich producentów lotniczych, firmy Douglas Aircraft Company i Curtiss Aeroplane and Motor Company o zaprojektowania nowego samolotu mającego stać się standardowym samolotem szturmowym (bliskiego wspomagania) USAAC[1]. Poprzednik USAAC jako samolotów szturmowych używał zaprojektowanych jeszcze w czasie I wojny światowej i przestarzałych już pod koniec lat 20. samolotów DH.4 oraz nieudanych Boeing GA-1 i GA-2[2]. Nowe samoloty szturmowe zostały zamówione dzięki doświadczeniem z ciężkimi i grubo opancerzonych GA-1 i GA-2, w raporcie Air Intelligence Report z 1925 w rozdziale „Ground Attack Aviation” napisano, że „eksperyment jakim były opancerzone, ciężko uzbrojone maszyny typu GA nie powiódł się”[a] i uznano, że lepszymi samolotami szturmowymi (bliskiego wsparcia) będą lżejsze i szybsze maszyny[2].

W 1924 Departament Wojny zarządził testy porównawcze używanych jeszcze wówczas DH.4 z nowym wówczas samolotem obserwacyjnym Douglas XO-2[3]. Po testach Douglas otrzymał zamówienie najpierw na 45 samolotów tego typu, a rok później na następnych 30[3]. W marcu 1926 na polecenia Armii, czterdziesty szósty zbudowany egzemplarz (numer seryjny 25-380) został przebudowany na eksperymentalny samolot szturmowy[3][4].

Nowe samoloty szturmowe otrzymały oznaczenie „A” (od attack) i numerację rozpoczynającą się od „2”, oznaczenie A-1 zostało pominięte, aby uniknąć pomylenia z samolotem ratownictwa medycznego typu Cox-Klemin A-1[1][3][5]. Wcześniej istniał także samolot z oznaczeniem A-2 (zmodyfikowany Fokker T-2), ale został on już wcześniej wycofany ze służby[5].

Opis konstrukcji

Douglas XA-2 był jednosilnikowym, dwumiejscowym dwupłatem o konstrukcji mieszanej, z otwartymi kabinami załogi i nieruchomym podwoziem z płozą ogonową[4][6]

Szkielet kadłuba zrobiony był ze spawanych rur stalowych, a szkielet skrzydeł z drewna. Z wyjątkiem aluminiowych paneli w przedniej części kadłuba, samolot był kryty płótnem.

W porównaniu z jego pierwowzorem główne modyfikacje polegały na zmianie silnika i silniejszym uzbrojeniu samolotu. Duże chłodnice na wodę uważane były za zbytnio narażone na uszkodzenia[3] i chłodzony cieczą silnik Liberty L-12 został zastąpiony chłodzonym powietrzem silnikiem Allison VG-1410[3][4] z dwupłatowym, drewnianym śmigłem typu Hamilton Standard[7]. Z silnika zdjęto także dolną osłonę, aby zapewnić większy przepływ powietrza i przy tym jego lepsze chłodzenie[5]. Uzbrojenie zostało wzmocnione do ośmiu karabinów maszynowych – sześciu nieruchomych, skierowanych w przód karabinów maszynowych Browning kalibru 7,62 mm (po dwa w osłonie silnika, górnym i dolnym płacie) oraz podwójnego Lewisa kalibru 7,62 mm obsługiwanego przez tylnego strzelca/obserwatora[3][8]. Samolot mógł także przenosić do 100 funtów (45 kg) małych bomb pod dolnym płatem[5][9] (według innego źródła do 200 funtów - 90 kg[3]).

Samolot mierzył 39 stóp i osiem cali rozpiętości, 29 stóp i siedem cali długości i 11 stóp wysokości (12,09 x 9,02 x 3,4 m)[3]. Maksymalna masa startowa wynosiła 4985 funtów (2261 kg). Prędkość maksymalna wynosiła do 130 mil na godzinę (209 km/h), a prędkość przelotowa 100 mil na godzinę (161 km/h), zasięg wynosił do 400 mil (644 km)[5].

Historia

Samolot został zamówiony przez USAAC w marcu 1926[3][5] (pod koniec 1925 według innych źródeł[4]) i ukończony w 1926[3][4][5]. W 1927 XA-2 i XA-3 wzięły udział w testach USAAC i ostatecznie do produkcji seryjnej został wybrany samolot Curtissa[9][10].

Uwagi

  1. ↑ The multi-gunned amrour-plated machines, type G-A, introduced in 1921 for 'ground attack' as an experiment, have been abandoned.

Przypisy

  1. ↑ a b Attack Aircraft Devlopment in the 1920s (ang.). nationalmuseum.af.mil. [dostęp 2012-05-07].
  2. ↑ a b Michael Fox: Knights of the Skies. 2006, s. 106.
  3. ↑ a b c d e f g h i j k E. R. Johnson: American Attack Aircraft Since 1926. s. 13.
  4. ↑ a b c d e R. Francillon: McDonnell Douglas Aircraft Since 1920. s. 73.
  5. ↑ a b c d e f g Douglas XA-2 (ang.). nationalmuseum.af.mil. [dostęp 2012-05-07].
  6. ↑ E. R. Johnson: American Attack Aircraft Since 1926. s. 12-13.
  7. ↑ E. R. Johnson: American Attack Aircraft Since 1926. s. 12.
  8. ↑ R. Francillon: McDonnell Douglas Aircraft Since 1920. s. 73-74.
  9. ↑ a b R. Francillon: McDonnell Douglas Aircraft Since 1920. s. 74.
  10. ↑ E. R. Johnson: American Attack Aircraft Since 1926. s. 14.

Bibliografia

  • Michael Fox: Knights of the Skies. Crecy Publishing, 2006. ISBN 978-1871187502.
  • René J. Francillon: McDonnell Douglas Aircraft Since 1920, vol. 1. Annapolis: Naval Institute Press, 1988. ISBN 0-87021-428-4.
  • E. R. Johnson: American Attack Aircraft Since 1926. Jefferson, N.C.: McFarland, 2008. ISBN 0-7864-3464-3.
Amerykańskie samoloty wojskowe z lat 1918–1939
Samoloty myśliwskie
  • P-1
  • P-2
  • P-3
  • XP-4
  • P-5
  • P-6
  • XP-7
  • XP-8
  • XP-9
  • XP-10
  • P-11
  • P-12
  • XP-13
  • XP-14
  • XP-15
  • P-16
  • XP-17
  • XP-18
  • XP-19
  • YP-20
  • XP-21
  • XP-22
  • XP-23
  • YP-24
  • Y1P-25
  • P-26
  • Y1P-27
  • Y1P-28
  • YP-29
  • P-30
  • XP-31
  • YP-32
  • P-33
  • XP-34
  • P-35
  • YP-37
Samoloty bombowe
i torpedowe
  • MB-1
  • MB-2
  • DB-1
  • NBS-1
  • XNBS-2
  • XNBS-3
  • XNBS-4
  • XNBL-1
  • XNBL-2
  • XLB-1
  • LB-1
  • LB-1A
  • XLB-2
  • XLB-3
  • XLB-3A
  • XLB-4
  • XLB-5
  • LB-5
  • LB-5A
  • XLB-6
  • LB-6
  • XLB-7
  • LB-7
  • LB-8
  • LB-9
  • LB-10
  • LB-11
  • XLB-12
  • LB-13
  • LB-14
  • XHB-1
  • XHB-2
  • XHB-3
Samoloty szturmowe
Samoloty transportowe
  • Douglas C-1
  • Atlantic-Fokker C-2
  • Ford C-3
  • Ford C-4
  • Fokker C-5
  • Sikorsky C-6
  • Atlantic-Fokker C-7
  • Fairchild C-8
  • Ford C-9
  • Consolidated C-11
  • Lockheed Y1C-12
  • Fokker C-14
  • Fokker C-15
  • Fokker Y1C-16
  • Lockheed Y1C-17
  • Boeing Y1C-18
  • Northrop Y1C-19
  • Fokker YC-20
  • Douglas Y1C-21
  • Consolidated Y1C-22
  • Lockheed Y1C-23
  • American Y1C-24
  • Lockheed Y1C-25
  • Douglas C-26
  • Bellanca C-27
  • Sikorsky Y1C-28
  • Douglas C-29
  • Curtiss C-30
  • Kreider-Reisner XC-31
  • Douglas C-32
  • Douglas C-33
  • Douglas YC-34
  • Lockheed XC-35
  • Lockheed C-36
  • Lockheed Y1C-37
  • Douglas C-38
  • Douglas C-39

Stany Zjednoczone

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States (1912-1959).svg
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.