Dowództwo Korpusu Ochrony Pogranicza
Dowództwo Korpusu Ochrony Pogranicza – jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza.
W 1924 roku dowództwo stacjonowało w Warszawie przy ulicy Nowy Świat 69[1], w 1934 roku przy ulicy Nowowiejskiej 39[2], a w 1938 roku przy ulicy Tytusa Chałbińskiego 3b[3].
Struktura organizacyjna
Skład dowództwa KOP w 1924[1][4]:
- dowódca KOP (generał broni)
- oficer ordynansowy (kapitan)
- zastępca dowódcy - inspektor formacji konnych (generał dywizji)
Sztab
- szef sztabu (pułkownik szt. gen.)
- szef oddziału (podpułkownik szt. gen.)
- szef oddziału (major szt. gen.)
- trzej oficerowie broni (major)
- trzej oficerowie broni (kapitan)
- szef oddziału (podpułkownik szt. gen.)
Służby
- szef służby intendentury (pułkownik)
- referent (major)
- referent (kapitan)
- dwaj oficerowie administracyjni
- dwaj podoficerowie kancelaryjni
- referent (kapitan)
- referent (major)
- referent służby uzbrojenia (major)
- referent służby łączności (major)
- referent służby inżynieryjno-saperskiej (major)
- referent służby zdrowia (podpułkownik)
- referent służby weterynaryjnej (kapitan)
- doradca prawny (major)
Kancelaria
- kierownik kancelarii
- personel kancelaryjny ( 10 podoficerów)
Ogółem etat przewidywał 24 oficerów[a] i 15 podoficerów.
Skład dowództwa KOP w 1939 [5]:
- dowódca KOP
- I zastępca dowódcy KOP
- II zastępca dowódcy KOP
- szef sztabu
- sztab
- oddziały:
- oddział ogólno-organizacyjny
- oddział operacyjno-mobilizacyjny
- oddział wyszkolenia
- oddział wychowania żołnierza i propagandy
- oddział personalny
- kwatera główna dowództwa
- szefostwo łączności
- szefowie służb z szefostwami służb
- służba łączności
- służba saperów
- służba taborów i remontu
- służba sanitarna
- służba weterynarii
- służba intendentury
- służba uzbrojenia
- służba budownictwa
- szef wywiadu z szefostwem wywiadu
- szef żandarmerii (dowódca dywizjonu żandarmerii KOP)
- kierownik Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego z Urzędem WF i PW
- dziekan katolicki KOP
- doradca prawny
Zakres obowiązków osób funkcyjnych dowództwa
Dowódca korpusu[6]:
podlegał pod względem dyscyplinarnym, personalnym i służbowym Generalnemu Inspektorowi Sił Zbrojnych. Wykonywał jego rozkazy w sprawach operacyjnych, wywiadu i kontrwywiadu. Zadania w imieniu Generalnego Inspektora SZ mógł też stawiać szef Sztabu Głównego. Ministrowi Spraw Wojskowych dowódca KOP podlegał w sprawach pokojowej organizacji i uzupełnień, w sprawach wojskowej administracji i zaopatrzenia, personalnych oficerów, podoficerów i szeregowców oraz w sprawach wyszkolenia podstawowego kadry. W sprawach pokojowej służby granicznej, budżetowych i funkcjonariuszy cywilnych podlegał Ministrowi Spraw Wewnętrznych.
Inspektor formacji konnych nadzór i opieka nad gotowością bojową podległych szwadronów[7][b]
II zastępca dowódcy korpusu[8]:
podlegał bezpośrednio dowódcy KOP. Do jego kompetencji należały sprawy mobilizacyjne, administracyjno-taktyczne, wyszkolenia, przysposobienia wojskowego i służby granicznej.
Szef sztabu korpusu[9]:
podlegał bezpośrednio dowódcy KOP. Był odpowiedzialny za całokształt prac sztabu. W imieniu dowódcy kierował całokształtem prac dowództwa KOP, ustalał plany pracy szefów biur dowództwa[c] i kontrolował ich wykonanie. Koordynował zakres i terminy kontroli jednostek KOP. Posiadał prawo nadrzędności w stosunku do szefów służb, wywiadu, żandarmerii, kierownika urzędu WF i PW, dziekana katolickiego oraz doradcy prawnego. Miał prawo wydawania rozkazów w imieniu dowódcy w zakresie przez dowódcę KOP ustalonym.
Szefowie służb korpusu[10]:
podlegali bezpośrednio dowódcy KOP (z wyjątkiem szefa łączności). Odpowiadali za przygotowanie mobilizacyjne służby, opracowanie etatów materiałowych, nadzór techniczno-administracyjny nad gospodarką materiałową danej służby, administrowanie specjalistami, zaopatrzenie jednostek i fachowe wyszkolenie.
Szef wywiadu[11]:
podlegał służbowo dowódcy KOP, a fachowo szefowi Oddziału II SG. Posiadał prawo kontroli służby granicznej, zabezpieczenia i zachowania tajemnicy wojskowej w KOP, prac mobilizacyjnych i systemu szyfrowego.
Szef żandarmerii[12]:
podlegał bezpośrednio dowódcy KOP. Funkcję tę pełnił dowódca dywizjonu żandarmerii KOP, który pod względem fachowym podlegał równocześnie dowódcy żandarmerii Ministerstwa Spraw Wojskowych, od którego otrzymywał rozkazy i któremu składał meldunki.
Doradca prawny[13]:
podlegał bezpośrednio dowódcy KOP, któremu przedstawiał sprawy karne nadesłane przez prokuratorów wojskowych. Przedstawiane wnioski konsultował z szefem sztabu. Informował szefa oddziału Ogólno Organizacyjnego o nagminnym występowaniu niektórych przestępstw. Udzielał opinii prawnych szefowi sztabu i szefom służb.
Komendant kwatery głównej[14]:
podlegał bezpośrednio szefowi sztabu. Posiadał uprawnienia dowódcy oddziału gospodarczego. Prowadził dokumentację administracyjną podoficerów i szeregowców przydzielonych do biur dowództwa. Zarządzał budynkami zajmowanymi przez KOP w Warszawie.
Obsada personalna Dowództwa KOP
- Dowódcy korpusu
- gen. dyw. Henryk Minkiewicz (1924 – 8 V 1929)
- gen. bryg. Stanisław Tessaro (12 V 1929 – 14 X 1930)
- gen. bryg. Jan Kruszewski (14 X 1930 – 31 VIII 1939)
- gen. bryg. Wilhelm Orlik-Rückemann (31 VIII – 1 X 1939)
- Zastępcy dowódcy korpusu
- gen. bryg. Józef Tokarzewski (X 1924 – V 1926)
- płk dypl. Zdzisław Przyjałkowski (VI 1931 – II 1934)
- płk dypl. Zygmunt Bohusz-Szyszko (II 1934 – VIII 1938)
- gen. bryg. Wilhelm Orlik-Rückemann (XII 1938 – 31 VIII 1939)
- płk piech. Ludwik Bittner (od 31 VIII 1939)
- Pomocnik dowódcy korpusu
- płk piech. Ludwik Bittner (XI 1938 – 31 VIII 1939)
- Inspektor piechoty
- płk piech. Stanisław Sobieszczak
- Inspektorzy formacji konnych
- gen. bryg. Józef Tokarzewski (X 1924 – 15 V 1926, jednocześnie zastępca dowódcy KOP)
- płk Feliks Dziewicki (od 15 XI 1926)
- Szefowie sztabu
- ppłk SG Juliusz Ulrych (1924 – 15 V 1926)
- mjr SG Tadeusz Münnich (wz. 15 V – 15 XI 1926)
- mjr SG Artur Maruszewski (od 15 XI 1926)
- ppłk dypl. Witold Stefan Kirszenstein (1929 – III 1932)
- ppłk dypl. piech. Franciszek Węgrzyn (1937-1938)
- ppłk dypl. Tadeusz Puszczyński (3 VIII 1938 – † 24 II 1939)
- ppłk dypl. piech. Tadeusz August Ludwik Wallich[d] (do IX 1939 → szef sztabu 38 DP)
- mjr dypl. piech. Stanisław II Gawroński (IX 1939)
- Szefowie Oddziału Operacyjno-Wyszkoleniowego /Operacyjno-Mobilizacyjnego
- mjr SG Wiktor Czarnocki (1924 – † 20 X 1925)
- mjr SG Tadeusz Münnich (od 1 II 1926)
- mjr dypl. piech. Stanisław II Gawroński (do IX 1939 → szef sztabu KOP))
- Szef Oddziału Wyszkolenia
- ppłk dypl. piech. Kazimierz Pluta-Czachowski (1936 VIII 1939)
- Szefowie Oddziału Ogólno Organizacyjnego
- kpt. / mjr dypl. Leon Bączkiewicz (15 X 1924 - 23 VIII 1929)
- Szefowie budownictwa korpusu
- ppłk sap. inż. Stanisław Jan Paszkowski (od I 1931)
- Szefowie Intendentury
- ppłk int. Ignacy Müller (od 1924)
- płk int. z WSW Henryk Stypułkowski (do † 20 I 1938)
- Referenci i szefowie sanitarni korpusu
- ppłk lek. Stanisław Michałowski (14 X 1924 - 1930)
- płk lek. Kazimierz Jerzy Miszewski (1930-1932)
- ppłk / płk lek. dr med. Antoni Szwojnicki (1932-1934)
- płk lek. dr med. Władysław Markiewicz-Dowbor (1934-1938)
- płk lek. dr Bronisław Fortunat Seweryn Stroński (1938-1939)
- Referenci i szefowie służby weterynaryjnej
- mjr lek. wet. Tytus Badowski (od 23 II 1925[15])
- Referenci i szefowie służby łączności
- mjr łącz. Zygmunt Grudziński (od 3 X 1924)
- mjr łącz. Edward Gorczyński (od XII 1932[16])
- Referenci i szefowie służby inżynieryjno-saperskiej
- ppłk sap. inż. Zbigniew Klawe (od 4 X 1924)
- Szefowie służby uzbrojenia
- mjr / ppłk uzbr. Marian Niedźwiecki (1927 – IX 1939)
- Szefowie służby taborowej
- mjr tab. Edmund Mierzejewski (26 V 1925[17] – 1 IV 1929[18])
- mjr tab. Zygmunt Bogusz (1 IV 1929[19] – 31 X 1932 → stan spoczynku[20])
- mjr tab. Karol Czulak (od XII 1932[16])
- mjr Kazimierz III Łukasiewicz (1939)
- Doradcy prawni
- mjr KS Mieczysław Godlewski (1924)
- Referent oświatowy
- kpt. nauk.-ośw. Stanisław Falkiewicz (VIII 1925[21] – V 1927)
Obsada personalna w marcu 1939 roku
Ostatnia „pokojowa” obsada personalna dowództwa KOP[22][e]:
- dowódca KOP – gen. bryg. Jan Kazimierz Kruszewski
- I zastępca dowódcy – gen. bryg. Wilhelm Orlik-Rückemann
- II zastępca dowódcy – płk piech. Ludwik Bittner
- oficer ordynansowy – kpt. adm. (art.) Stefan Gajewski
- Sztab
- szef sztabu – ppłk dypl. piech. Tadeusz Augustyn Ludwik Wallich
- szef Oddziału Operacyjno−Mobilizacyjnego – mjr dypl. piech. Stanisław II Gawroński
- zastępca szefa i kierownik referatu organizacyjnego – mjr piech. Stanisław Zygmunt Więcek
- kierownik referatu operacyjnego – mjr dypl. art. Józef Szerwiński
- kierownik referatu mobilizacyjnego – mjr art. Jan I Kraszewski
- kierownik referatu ogólno−administracyjnego – kpt. adm. (piech.) Lucjan Rafael Łukawski
- referent – kpt. piech. Jurczyński Emilian Leopold
- kierownik referatu stanów i uzupełnień – kpt. adm. (piech.) Włodzimierz Stetkiewicz
- kierownik referatu statystyki i studiów – kpt. adm. (piech.) Edward II Lewandowski
- kierownik referatu wyszkolenia – kpt. piech. Wojciech Szczepański
- kierownik kancelarii mobilizacyjnej – kpt. tab. Józef Ślósarczyk
- szef Oddziału Wyszkolenia – ppłk dypl. piech. Kazimierz Pluta-Czachowski
- kierownik referatu wyszkolenia piechoty – mjr piech. Józef Marcinkiewicz
- kierownik referatu – mjr piech. Witold Świda
- szef Oddziału Wychowania Żołnierza i Propagandy – mjr adm. (piech.) Franciszek Jamka-Koperski
- kierownik referatu propagandy – kpt. int. Ludwik Bronisław Pągowski
- kierownik referatu wychowania – kpt. adm. (piech.) Edward II Lewandowski
- szef Oddziału Personalnego – kpt adm. (art.) Jerzy Bolesław Nowacki
- zastępca szefa Oddziału i kierownik referatu oficerskiego – kpt. adm. (piech.) Bolesław Roman Dętych
- kierownik referatu podoficerskiego – kpt. adm. (piech.) Bronisław IV Kwiatkowski
- kierownik referatu dyscyplinarno−honorowego – kpt. piech. Marian Mirosław Głowiński
- komendant kwatery głównej – mjr adm. (piech.) Leon Bezdziak
- kierownik kancelarii głównej – kpt. adm. (piech.) Józef Adam Kriegseisen
- oficer gospodarczy kwatery głównej – por. int. Czesław Zaleski
- oficer materiałowy – kpt adm. (piech.) Jan Aleksander Jeszka
- Urząd WF i PW KOP
- szef – ppłk adm. (piech.) Józef Ferencowicz
- kierownik referatu ogólnego – mjr adm. (piech.) Bolesław Studziński
- kierownik referatu zaopatrzenia – kpt. int. Zygmunt Romuald Dobrowolski
- kierownik referatu wyszkolenia – kpt. adm. (piech.) Kazimierz III Sokołowski
- Szefostwo Saperów KOP
- szef saperów – ppłk Aleksander Filipowski
- referent – kpt. Kazimierz Hulla
- Szefostwo Łączności
- szef łączności − ppłk Edward Gorczyński
- kierownik referatu ogólnego − mjr Stanisław Marian Jaśkierski
- kierownik referatu zaopatrzenia − kpt. Marian Zimmer
- dowódca plutonu radiotelegraficznego − por. Tadeusz Józef Kiesewetter
- Szefostwo Taborów KOP
- szef taborów − mjr Kazimierz III Łukasiewicz
- kierownik referatu materiałowo−budżetowego − kpt. Stanisław Antoni Feluś
- Szefostwo Uzbrojenia KOP
- szef – ppłk Niedźwiecki Marian
- zastępca szefa i kierownik referatu zaopatrzenia i budynków – mjr Mieczysław Czesław Markiewicz
- inspektor broni – kpt. Kazimierz II Zaleski
- inspektor broni – kpt. Antoni Hudzicki
- inspektor amunicji – kpt. Adam Cezary Mostek
- Szefostwo Sanitarne KOP
- szef − płk lek. dr Bronisław Stroński
- kierownik referatu rewizyjno−lekarskiego − mjr lek. dr Kazimierz Maresz
- Szefostwo Weterynarii KOP
- szef − ppłk lek. wet. Tytus Daniel Badowski
- kierownik referatu − vacat
- Szefostwo Budownictwa KOP
- szef − mjr adm. (sap.) Marian Czeżowski
- Szefostwo Intendentury KOP
- szef − ppłk Wiktor Misky
- zastępca szefa − mjr August Gustaw Tysowski
- szef Wydziału Materiałowego − mjr Eugeniusz Łabuziński
- kierownik referatu mundurowego − kpt. Franciszek Lurski
- kierownik referatu żywnościowego − kpt. Tadeusz Stanisław Rogoziński
- kierownik referatu kwaterunkowego − kpt. Mikołaj Józef Boczkowski
- szef Wydziału Budżetowo−Rachunkowego − mjr Władysław Wojciech Porwit
- kierownik referatu cenzury − mjr Józef Boruch
- kierownik referatu rachunkowego − kpt. Rudolf Marian Kondziołka
- referent − kpt. Aleksander Kazimierz Siwkowski
- kierownik referatu budżetowego − kpt. int. Witold Piasecki
- referent − kpt. Lotar Tadeusz Huml
- kierownik Samodzielnego Referatu Ogólnego − kpt. Edward Wacław Kocot
- referent − kpt. Franciszek Matuszak
- referent − kpt. Ryszard Wojdelski
- kierownik Samodzielnego Referatu Zasobów Materiałowych − kpt. Franciszek Ludwik Leitl
- Inspektorzy grup kawalerii KOP
- inspektor Grupy Północnej Kawalerii -ppłk kaw. Feliks Kopeć
- inspektor Grupy Środkowej - ppłk kaw. Józef Grad-Soniński
- inspektor Grupy Południowej - ppłk kaw. Zygmunt Marszewski
- Lekarze rejonów weterynarii
- lekarz Rejonu Północnego - kpt. Aleksander Zbigniew Hollitscher
- lekarz Rejonu Środkowego - mjr Jan Gliński
- lekarz Rejonu Południowego - mjr Władysław III Zalewski
- oficerowie rejonów intendentury
- kierownik I Rejonu Intendentury KOP − -mjr mgr Stanisław Kiszyński
- pomocnik kierownika − kpt. Michał Pękala
- kierownik II Rejonu Intendentury KOP − mjr Stanisław VIII Sokołowski
- pomocnik kierownika − kpt. Bazyli Podolski
- kierownik III Rejonu Intendentury KOP − kpt. Józef Tarnawski
- pomocnik kierownika − vacat
- kierownik IV Rejonu Intendentury KOP − kpt. Jan Włodzimierz Danhoffer
- pomocnik kierownika − kpt. Chorzępa Wojciech
- kierownik V Rejonu Intendentury KOP − kpt. Jakub Klimas
- pomocnik kierownika − vacat
Uwagi
- ↑ W tym trzech oficerów administracyjnych → Organizacja KOP 1924 ↓, s. 4-5
- ↑ Istniało ponadto dwóch inspektorów formacji pieszych, których zadania były analogiczne jak inspektora formacji konnych. → Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 49
- ↑ Szefowie biur dowództwa KOP w rozumieniu instrukcji to szefowie oddziału: ogólno-organizacyjnego, operacyjno-mobilizacyjnego, wyszkolenia, wychowania żołnierza i propagandy, personalnego; szefowie: łączności saperów, taborów i remontu, sanitarny, weterynarii, intendentury, uzbrojenia, budownictwa, wywiadu, żandarmerii; kierownik urzędu WF i PW i komendant kwatery głównej. Nie byli szefami biur: inspektor środkowej grupy szwadronów, dziekan katolicki i doradca prawny. → Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 15
- ↑ Tadeusz August Ludwik Wallich, ppłk dypl., w KOP od 1930 roku. W trakcie służby w KOP m.in. na stanowisku szefa sztabu KOP. We wrześniu 1939 roku szef sztabu 38 DP rez. 16 września podczas walk z oddziałami niemieckimi na wschód od Tuczap dostał się do niewoli niemieckiej → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 756
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[23].
Przypisy
- ↑ a b Prochwicz 3/1994 ↓, s. 148.
- ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 52.
- ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 59.
- ↑ Organizacja KOP 1924 ↓, s. 4-5.
- ↑ Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 1.
- ↑ Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 2.
- ↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 49.
- ↑ Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 3-4.
- ↑ Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 4-5.
- ↑ Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 6-7.
- ↑ Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 12.
- ↑ Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 12-13.
- ↑ Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 14.
- ↑ Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 14-15.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 401.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 439.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 400.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 137.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 136.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 21 kwietnia 1932 roku, s. 289.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 85 z 20 sierpnia 1925 roku, s. 464.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 919−920.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
- Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
- Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
- Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część I. Powstanie i przemiany organizacyjne KOP do 1939 r. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (149), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część II. Przemiany organizacyjne i przygotowania wojenne KOP w 1939 roku. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4 (150), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
- Ogólna instrukcja organizacyjna dowództwa Korpusu Ochrony Pogranicza nr L.2500/Tjn. Og.Org./39 z 3 kwietnia 1939.
- Organizacja Korpusu Ochrony Pogranicza nr L.10649/Org./24 z 17 listopada 1924.
Media użyte na tej stronie
Pożegnanie szefa sztabu dowództwa KOP-u ppłk Witolda Kirszenszteina, nowo mianowanego na zastępcę dowódcy 10 pułku piechoty, w kasynie oficerskim w Warszawie; 2 kwiecień 1932 r. Wśród uczestników uroczystości widoczni m.in.: dowódca KOP-u gen. brygady Jan Kruszewski (w środku), ppłk Witold Kirszensztein (pod ścianą, z prawej gen. Kruszewskiego). Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji. Sygnatura: 1-W-200
Major Artur Maruszewski (pierwszy z prawej) i Tadeusz Münnich (drugi z prawej) oraz inni w czasie pracy w sztabie KOP-u. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji. Sygnatura: 1-W-678
Autor: Panek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Jedna z tablic opisujących historię gmachu wojskowego na rogu ul. Oczki i Chałubińskiego w Warszawie