Dowództwo Okręgu Korpusu Nr IX
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1921 |
| Rozformowanie | 1939 |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | gen. bryg. Franciszek Krajowski |
| Ostatni | gen. bryg. Franciszek Kleeberg |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
DOK w 1939
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr IX (DOK IX) – terytorialny organ Ministerstwa Spraw Wojskowych okresu II RP, pełniący funkcje administracyjno-gospodarcze, mobilizacyjne i garnizonowo-porządkowe z siedzibą w garnizonie Brześć.
W kampanii wrześniowej 1939 r. na bazie DOK IX sformowano Dowództwo Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie”.
Obsada personalna dowództwa okręgu
- Dowódcy okręgu
- gen. bryg. Franciszek Krajowski (od 25 IX 1921)
- gen. dyw. Karol Stanisław Schubert (od 1 XI 1922)
- gen. dyw. Józef Rybak (od 19 VII 1924)
- gen. bryg. Mieczysław Ryś-Trojanowski (od 10 VIII 1926)
- gen. bryg. Czesław Jarnuszkiewicz (od 12 XII 1935)
- gen. bryg. Franciszek Kleeberg (29 I 1938 - IX 1939 → dowódca SGO „Polesie”)
- Zastępcy dowódcy okręgu
- gen. bryg. Tadeusz Jastrzębski (III 1923 - 15 IV 1925)
- gen. bryg. Leon Pachucki (15 IV 1925 – X 1926)
- Pomocnicy dowódcy
- gen. bryg. Bolesław Jatelnicki-Jacyna (od 4 X 1931)
- płk dypl. Zygmunt Durski
- Szefowie sztabu
- ppłk SG Wiktor Thommée (od VIII 1921[1])
- ppłk SG Euzebiusz Hauser (od 10 X 1922)
- płk SG Ludwik Lichtarowicz (do XI 1925)
- ppłk SG Jan Włodarski (p.o. od X 1925)
- ppłk dypl. piech. Stanisław Sztarejko (1932 - 1934)
- ppłk dypl. piech. Mieczysław Dobrzański (1934 - 1938)
- płk dypl. art. Mikołaj Łapicki (XI 1938 - IX 1939)
- Zastępcy szefa sztabu
- ppłk p.d. SG Florian Smykal (do 2 XI 1923)
- ppłk SG Jan Włodarski (1924-1925)
- Szefowie artylerii i uzbrojenia
- płk art. Jan I Orłowski (1923[2])
- Szefowie inżynierii i saperów
- płk Otton Berezowski (1923)
- Szefowie łączności i szefowie 9 Okręgowego Szefostwa Łączności w latach 1921-1929 i w 1939 roku
- mjr łącz. Stanisław Kurowski (1923[2])
- ppłk łącz. Józef Rębski (do VI 1927[3])
- mjr łącz. Stanisław Kurowski (VI 1927[3] – III 1929[4])
- Dowódca obrony przeciwlotniczej
- płk piech. dr Jerzy Trojanowski (1937 - 1939)
- Szefowie intendentury
- ppłk int. Józef Maryański (VIII 1921 – 12 VIII 1923 → Rezerwa oficerów sztabowych DOK IX[5])
- ppłk int. Fryderyk Golling (od 15 VIII 1923[5])
- ppłk/płk lek. Adam Kosiba (1932 - )
- ppłk int. z wsw Jan Piechura (do IX 1939[6] → szef intendentury SGO „Polesie”)
- Szefowie 9 Okręgowego Szefostwa Uzbrojenia
- płk art. Józef Konstanty Rojek (do 20 IX 1930 → dyspozycja dowódcy OK IX[7])
- ppłk uzbr. Józef Meijer (28 I 1931 – IX 1939)
- Szefowie sanitarni / szefowie 9 Okręgowego Szefostwa Sanitarnego
- płk lek. Adam Feliks Bąkowski (1923[8] – 31 X 1925 → stan spoczynku[9])
- płk lek. Witold Kiersnowski (od 1925[10])
- płk lek. Adolf Konstanty Jacewski (III 1932[11] – 1 V 1934 delegat Rządu dla spraw PCK w Departamencie Zdrowia MSWojsk.[12])
- płk lek. Tomasz Krzyski (VI 1934[12] - 20 IV 1938 → szef sanitarny OK V)
- płk lek. Nikodem Butrymowicz (1938 – 1939[13])
- Szefowie weterynarii
- ppłk lek. wet. Eugeniusz Kruszyński (1923[8])
- Szefowie poborowi / inspektorzy poborowi (od XII 1924) / pomocnicy dowódcy do spraw uzupełnień
- płk Władysław Miszałowski (1923[14] → stan spoczynku[15])
- płk piech. Zdzisław Załuski (1923[2] – 15 IV 1925[16])
- płk piech. Antoni I Nowakowski (od 15 IV 1925[17])
- Szefowie remontu
- Szefowie duszpasterstwa rzymskokatolickiego
- ks. dziekan Antoni Matejkiewicz (1923 – 15 XII 1929)
- ks. proboszcz Czesław Wojtyniak (IX 1930 – VI 1934)
- ks. proboszcz Franciszek Walasek (od XII 1934)
- ks. dziekan Stanisław Cieśliński (do 1939[19])
Przypisy
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 35 z 3 września 1921 roku, s. 1339.
- ↑ a b c Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 109.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927 roku, s. 168.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 88.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 54 z 12 sierpnia 1923 roku, s. 504.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 332, 527.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 290.
- ↑ a b c Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 110.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 112 z 25 października 1925 roku, s. 602.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 133 z 18 grudnia 1925 roku, s. 724.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 242.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 171.
- ↑ Kazimierz Przybyszewski. Leczył rannych na frontach w kilku wojnach. „Nowości”, 2010-10-06. Toruń.
- ↑ Almanach 1923 ↓, s. 38.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1579.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 9 kwietnia 1925 roku, s. 194.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 45 z 23 kwietnia 1925 roku, s. 217.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 15 marca 1923 roku, s. 191.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 948.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
DOK w 1939.jpg
DOK w 1939
DOK w 1939