Dowództwo Wojsk Łączności Ministerstwa Spraw Wojskowych
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rozformowanie | 1939 |
| Tradycje | |
| Rodowód | Szefostwo Łączności |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Podległość | |
Dowództwo Łączności Ministerstwa Spraw Wojskowych – jednostka organizacyjna Ministerstwa Spraw Wojskowych. Organ planistyczno-kierowniczy łączności w II Rzeczypospolitej.
Dowództwo Wojsk Łączności powstało z przekształcenia Szefostwa Łączności. Sprawowało dowodzenie nad oddziałami łączności Wojska Polskiego[1].
Obsada personalna dowództwa
- dowódcy/szefowie
- ppłk Kazimierz Goebel[2]
- płk dypl. Heliodor Cepa
- Organizacja i obsada personalna w 1939
Pokojowa obsada personalna dowództwa w marcu 1939 roku[3][a]
- dowódca – płk dypl. łącz. Heliodor Cepa
- I zastępca dowódcy – płk łącz. Józef Bolesław Wróblewski
- II zastępca dowódcy – płk łącz. Stefan Kijak
- adiutant – kpt. łącz. Walenty Wojnarowicz
- w dyspozycji dowódcy – mjr łącz. Artur Bedlewicz
- w dyspozycji dowódcy – mjr łącz. Tadeusz Feliks Kuligowski
- w dyspozycji dowódcy – kpt. łącz. Roman Domaszewicz
- w dyspozycji dowódcy – kpt. łącz. Tadeusz Lenczewski
- szef Wydziału Ogólnego – ppłk łącz. Zenon Konarski
- kierownik referatu ogólnego – kpt. łącz. Wincenty Szczęsnowicz
- kierownik referatu organizacyjnego – kpt. dypl. łącz. Zygmunt Chamski
- kierownik referatu technicznego – mjr łącz. Jan Stanisław Józef Bartkowski
- referent ogólny – kpt. adm. (łącz.) Wincenty Hegner[b]
- szef Wydziału Wyszkolenia – ppłk łącz. Wincenty But
- kierownik referatu inspekcji – ppłk łącz. Roman Łączyński
- referent – kpt. łącz. Roman Machalski
- kierownik referatu wyszkolenia – mjr łącz. Kazimierz Jan Korasiewicz
- referent – kpt. łącz. Mieczysław Antoni Wargalla
- kierownik referatu studiów – mjr łącz. Lucjan Antoni Recław[c]
- szef Wydziału Materiałowo-Budżetowego – mjr łącz. Tadeusz Hubert
- kierownik referatu budżetowego – kpt. adm. (łącz.) Karol Pudło[d]
- kierownik referatu materiałowego – kpt. łącz. Bronisław Front
- referent – kpt. łącz. inż. Józef Srebrzyński[9]
- kierownik Samodzielnego Referatu Studiów – mjr łącz. Władysław II Gaweł
- kierownik Samodzielnego Referatu Przemysłu Wojennego – mjr łącz. Tadeusz Hermogenes Idzikowski
Uwagi
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[4].
- ↑ kpt. adm. (łącz.) Wincenty Hegner ur. 26 lipca 1894[5] (19 lipca 1891) w Kamieńsku, w Rosji, w rodzinie Kazimierza i Zofii. Poszukiwany przez żonę Katarzynę jako zaginiony we wrześniu 1939[6].
- ↑ Na podstawie uchwały Sądu Powiatowego w Wejherowie z 25 stycznia 1926 oraz na podstawie metryki urodzenia kpt. Lucjana Antoniego Retzlaffa z 1 płącz. sprostowano pisownię nazwiska z „Retzlaff” na „Recław”[7].
- ↑ Karol Pudło (ur. 11 lutego 1895) żołnierz Legionów Polskich odznaczony Krzyżem Niepodległości z Mieczami, Krzyżem Walecznych (czterokrotnie) i Srebrnym Krzyżem Zasługi. 27 czerwca 1935 został mianowany na stopień kapitana ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 i 14. lokatą w korpusie oficerów łączności. W marcu 1939, w tym samym stopniu i strszeństwie, zajmował 6. lokatę w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna[8].
Przypisy
- ↑ Wyszczelski 2014 ↓, s. 296.
- ↑ Ziomek 2014 ↓, s. 106.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 437-438.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 305.
- ↑ Monitor Polski z nr 106 z 14 października 1946, Ogłoszenia władz administracyjnych.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 19 kwietnia 1926 roku, s. 121.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 306, 438.
- ↑ Andrzej A. Kunert: Józef Srebrzyński. iPSB. [dostęp 2020-03-21]..
Bibliografia
- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2/III. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Ewelina Ziomek. Działalność generała brygady Aleksandra Litwinowicza w okresie sprawowania funkcji II wiceministra spraw wojskowych w latach 1936–1939. „Przegląd Zachodniopomorski”. 2, 2014. Szczecin. ISSN 0552-4245.
- Lech Wyszczelski: Wojsko II Rzeczypospolitej. Armia ułanów, szarej piechoty i serca w plecaku. Od odzyskanej niepodległości do tragicznego września. Warszawa: Wydawnictwo Bellona. Spółka Akcyjna, 2014. ISBN 978-83-11-13061-6.
| Rodowód | |
|---|---|
| Naczelne władze wojskowe | |
| Rodzaje sił zbrojnych | |
| Formacje |
|
| Bronie |
|
| Służby | |
| WP w 1939 | |
| Inne |
|
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).