Drabina (narzędzie tortur)
Drabina – rodzaj narzędzia służącego do torturowania podejrzanych. Stosowano je głównie w mniejszych miastach i na wsiach[1]. W większych salach tortur korzystano zwykle z łoża sprawiedliwości.
Drabina stanowiła namiastkę łoża sprawiedliwości[2]. W przeciwieństwie do poziomej ławy tortur, ta opierana była o ścianę i ustawiana praktycznie pionowo. Służyła do rozciągania i podciągania ciała torturowanych osób. W tym celu podejrzanego przywiązywano za ręce i nogi do drabiny, a następnie za pomocą specjalnego kołowrotu naciągano krępujące go sznury. Czasami nogi torturowanego obciążano dodatkowo kamiennymi odważnikami[3]. Środkowy szczebel drabiny posiadał również często kolce, które dodatkowo zwiększały zadawany podczas przesłuchania ból.
Drabinę jako narzędzie tortur wymieniał m.in. kodeks karny Marii Teresy, tzw. Theresiana z 1768 roku.
Przypisy
- ↑ Witold Maisel: Archeologia prawna Polski. PWN, 1982, s. 161-162. ISBN 83-01-04017-3.
- ↑ Tadeusz Maciejewski: Narzędzia tortur, sądów bożych i prób czarownic. Wydawnictwo Miscellanea, 1997, s. 46.
- ↑ Szymon Wrzesiński: Krwawa profesja. Rzecz o katach i ich ofiarach. Wydawnictwo LIBRON, 2007, s. 91. ISBN 83-60547-08-4.
Zobacz też
|
|
Media użyte na tej stronie
"Chłop w dybach", Biernat z Lublina w: "Żywot Ezopa Fryga", Kraków 1578
Autor: Flominator, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Torture ladder at the torture museum in Freiburg im Breisgau