Drawsko Pomorskie

Drawsko Pomorskie

miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Widok na miasto
Herb Flaga
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	drawski
Gmina	Drawsko Pomorskie
Data założenia	VII w.
Prawa miejskie	1297
Burmistrz	Krzysztof Czerwiński[1]
Powierzchnia	22,33 km²
Wysokość	160 m n.p.m.
Populacja (30.06.2021) • liczba ludności • gęstość	11 343[2] 508,0 os./km²
Strefa numeracyjna	(+48) 94
Kod pocztowy	78-500
Tablice rejestracyjne	ZDR
Położenie na mapie gminy Drawsko Pomorskie Drawsko Pomorskie
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Drawsko Pomorskie
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Drawsko Pomorskie
Położenie na mapie powiatu drawskiego Drawsko Pomorskie
53°31′53″N 15°48′40″E/53,531389 15,811111
TERC (TERYT)	3203024
SIMC	0949862
Urząd miejski ul. Sikorskiego 41, 78-500 Drawsko Pomorskie
Strona internetowa

Drawsko Pomorskie (niem. Dramburg) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, siedziba powiatu drawskiego oraz gminy miejsko-wiejskiej Drawsko Pomorskie. Od roku 1946 na południe od miasta znajduje się Poligon Drawski, jeden z największych poligonów w Polsce i Europie.

Według danych GUS z 30 czerwca 2021 r., Drawsko Pomorskie liczyło 11 343 mieszkańców^[2] i było pod względem liczby ludności 22. miastem w województwie zachodniopomorskim^[3].

Położenie

Miasto leży nad rzeką Drawą na Pojezierzu Drawskim. Przez Drawsko Pomorskie przechodzi droga krajowa nr 20 oraz linia kolejowa nr 210. Przez miasto przebiegała też wąskotorowa linia kolejowa Stara Dąbrowa – Drawsko Pomorskie. W granicach miasta znajduje się niewielkie jezioro Okra oraz ok. 3 km od miasta jezioro Lubie.

Odległość do Morza Bałtyckiego wynosi stąd około 90 kilometrów, do stolicy województwa – Szczecina jest stąd zaś ok. 85 km.

W Drawsku wyróżnia się takie części miasta jak: Jankowo, Koleśno, Okrze, Zdroje^[4]. W skład miasta wchodzą następujące dawne miejscowości: Gogółczyn i Kłosy. Wyróżnia się także osiedla mieszkaniowe: Os. Łobeskie, Os. Toruńskie, Os. Grottgera i Os. Złocienieckie.

W latach 1946–1950 miasto administracyjnie należało do województwa szczecińskiego, w latach 1950–1975 do tzw. dużego województwa koszalińskiego, a w latach 1975–1998 do tzw. małego województwa koszalińskiego.

Według danych z 1 stycznia 2009 powierzchnia miasta wynosi 22,33 km²^[5].

Demografia

• Piramida wieku mieszkańców Drawska Pomorskiego w 2014 roku^[6].

Historia

Drawsko Pomorskie w 1857

Cmentarz wojenny w Drawsku Pomorskim

Pierwszy gród i osada istniały już od VII wieku, w X-XII wieku był tu gród pomorski na granicy z Wielkopolską zamieszkany przez Polan, a ziemie te zostały włączone do powstającego państwa polskiego przez Mieszka I. Położenie przy drodze z Wielkopolski nad Bałtyk sprzyjało rozwojowi osady, tereny te należały do kasztelanii kołobrzeskiej, ale pod koniec XIII w. opanowała je Brandenburgia. Drawsko Pomorskie otrzymało prawa miejskie 8 marca 1297 z rąk margrabiego Waldemara. Później tereny te stały się własnością margrabiów brandenburskich jako obszary tzw. Nowej Marchii^[7]. Pierwszym sołtysem Drawska został Arnold von Goltz^[8][9][10]. W XIV wieku wybudowano mury miejskie. W 1626 podczas wojny trzydziestoletniej miasto zrujnowali lisowczycy. W 1848 podczas Wiosny Ludów miały miejsce ruchy antymieszczańskie^[7].

1 listopada 1877 dotarła do Drawska linia kolejowa z Runowa^[11]. W okresie międzywojennym zapewniała ona połączenie m.in. z Berlinem (1 pociąg pospieszny dziennie z czasem przejazdu 5 godzin). Komunikację lokalną zapewniała kolej wąskotorowa do Ińska (czas przejazdu 3 godziny) oraz kursujące w środy i soboty autobusy do Połczyna-Zdroju.

Herb Drawska Pomorskiego w okresie PRL

Drawsko Pomorskie zostało zdobyte (bitwa o Drawsko) w nocy z 4 na 5 marca 1945 r. przez 4 dywizję piechoty im. Jana Kilińskiego (10,11,12 pułk piechoty) we współdziałaniu z radziecką 364 dywizją piechoty 3 armii uderzeniowej oraz 19 brygadą piechoty zmotoryzowanej 1 armii pancernej gwardii (1 Front Białoruski). Podczas walk według oficjalnych danych zginęło 16 żołnierzy polskich, a 26 zostało rannych. Należy jednak przypuszczać, iż liczba poległych polskich żołnierzy była większa, gdyż burmistrz Drawska J. Zieliński podawał, iż na terenie miasta było 40 grobów żołnierzy polskich^[12]. Walki żołnierzy polskich o Drawsko zostały upamiętnione na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie, napisem na jednej z tablic po 1945 r. „DRAWSKO 4 – 5 III 1945”. W wyniku walk zabudowa i substancja miejska uległy zniszczeniu w ok. 50%^[7].

W 1946 r. wprowadzono urzędowo nazwę Drawsko, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Dramburg^[13]. W 1948 r. zmieniono nazwę na Drawsko Pomorskie^[14].

W 2001 r. do miasta przyłączono obszar o łącznej powierzchni 90,18 ha^[15].

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są^[16][17]:

• śródmieście miasta
• kościół pw. Zmartwychwstania Pańskiego z XIV/XV i XIX wieku, parafialny, rzymskokatolicki należący do dekanatu Drawsko Pomorskie, diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej
• pozostałości murów obronnych z XIV wieku
• starostwo z lat 1907–1909, pl. Orzeszkowej 3
• ratusz, obecnie dom mieszkalny, z końca XVIII wieku, ul. Ratuszowa 5
• plebania-dom z około 1800 r., ul. Obrońców Westerplatte 35
• magazyn soli szachulcowy z ok. 1700 r. i lat 30. XX wieku, ul. Kilińskiego 4, dawniej nr 2
• dom z 1906 r., ul. Obrońców Westerplatte 9 b, proj. Waltera Gropiusa^[18]
• dom murowano-szachulcowy z pierwszej ćw. XIX wieku, ul. Piłsudskiego 21, obiekt fizycznie nie istnieje
• dom szachulcowy z XVIII/XIX wieku, ul. Sikorskiego 24, obiekt fizycznie nie istnieje
  • zabudowa gospodarcza
• willa, ul. Piłsudskiego 16, z początku XX w.

Ponadto:

• neoromański kościół pw. św. Pawła Apostoła z lat 1928–1929, parafialny, rzymskokatolicki należący do dekanatu Drawsko Pomorskie, diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej.
• dawny kościół baptystyczny przy ul. Bocznej 1.

Zabytki Drawska Pomorskiego

Kościół Zmartwychwstania

Siedziba władz powiatu

Willa w Parku Chopina (proj. Walter Gropius)

Dawny magazyn soli

Oświata

Szkoła podstawowa (na pierwszym planie pomnik upamiętniający żołnierzy radzieckich)

W Drawsku Pomorskim znajdują się następujące placówki oświatowe:

• przedszkole
• Szkoła Podstawowa nr 1 im. mjra Henryka Sucharskiego
• Szkoła Podstawowa nr 2 im. Adama Mickiewicza
• Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych^[19]
  • Liceum Ogólnokształcące – ul. Złocieniecka 25
  • Technikum i Zasadnicza Szkoła Zawodowa – ul. Połczyńska 7
• Powiatowe Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego
• Europejskie Centrum Edukacji i Turystyki – Prywatna Policealna Szkoła dla Dorosłych

Imprezy cykliczne

• Drawskie Targi „Mój Ogród” (od 2005)
• Rajd Bobra – turystyczny rajd nawigacyjny samochodów osobowych (od 2008).

Administracja

Urząd Gminy i Miasta – Drawsko Pomorskie

Miasto jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej. Mieszkańcy Drawska Pomorskiego wybierają do swojej rady miejskiej dziesięciu radnych (10 z 15). Pozostałych pięciu radnych wybierają mieszkańcy terenów wiejskich gminy Drawsko Pomorskie. Organem wykonawczym jest burmistrz. Siedzibą władz jest budynek przy ul. Sikorskiego.

Części miasta: Jankowo, Koleśno, Okrze, Zdroje.

Gmina Drawsko Pomorskie utworzyła w obrębie miasta 2 jednostki pomocnicze, zwane osiedlami (tj. Osiedle Nr 1 Samorządu Mieszkańców w Drawsku Pomorskim i Osiedla Nr 2). Organem uchwałodawczym w obu jest ogólne zebranie osiedla. Organem wykonawczym jest zarząd osiedla, który składa się z 9 osób, z przewodniczącym na czele. Zarząd wybierany jest przez ogólne zebranie osiedla^[20][21].

Mieszkańcy Drawska Pomorskiego wybierają posłów na Sejm z okręgu wyborczego nr 40, senatora z okręgu wyborczego nr 99, a posłów do Parlamentu Europejskiego z okręgu wyborczego nr 13.

Drawsko Pomorskie jest członkiem Związku Miast Polskich, Komunalnego Związku Celowego Gmin Pomorza Zachodniego „Pomerania” oraz Stowarzyszenia Gmin Pojezierza Drawskiego.

Miasto jest siedzibą Starostwa Powiatu Drawskiego. W mieście znajduje się także sąd rejonowy i prokuratura rejonowa.

Burmistrzowie

• 1990–1995 – Wacław Micewski
• 1995–2002 – Zbigniew Jakomulski
• 2002–2019 – Zbigniew Ptak^[22].
• od 2019 – Krzysztof Czerwiński

Współpraca międzynarodowa

Partnerzy Drawska Pomorskiego to^[23]:

• Bad Bramstedt (Niemcy) od 27 listopada 1999
• Strasburg (Uckermark) (Niemcy) od 28 sierpnia 2004

Sport

Miejscową drużyną piłkarską jest Klub Piłkarski „Drawa” Drawsko Pomorskie. Klub powstał w 1946 roku, posiada barwy niebiesko-biało-czerwone. Swe mecze rozgrywa na Stadion Miejskim im. Waleriana Pytla przy ul. Okrzei, mogącym pomieścić 1500 kibiców. W tym zespole grał m.in. były gracz ŁKS-u i Pogoni Szczecin Fernando Batista^[24].

W Drawsku funkcjonuje Międzyszkolny Uczniowski Klub Sportowy „Oyama”, trenujący karate Kyokushin. Treningi odbywają się na hali przy Gimnazjum A. Mickiewicza, a także w plenerze.

Wspólnoty religijne

Miasto posiada dwie parafie rzymskokatolickie: Zmartwychwstania Pańskiego oraz św. Pawła Apostoła. Znajduje się tu siedziba dekanatu, który podlega pod diecezję koszalińsko-kołobrzeską. W mieście istnieje też Sala Królestwa miejscowego zboru Świadków Jehowy^[25]. W Drawsku znajduje się cmentarz żydowski.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Historia Żydów w Drawsku Pomorskim na portalu Wirtualny Sztetl
• Drawenburg, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 141 .