Drezyna pancerna wz. 30
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu | drezyna pancerna |
| Dane techniczne | |
| Silnik | silnik wysokoprężny Saurer o mocy 84 KM |
| Pancerz | do 12 mm grubości |
| Masa | 7,5 t |
| Osiągi | |
| Prędkość | 65 km/h (na szynach) 36 km/h (na gąsienicach) |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x armata kal. 37 mm 1 x karabin maszynowy | |
Drezyna pancerna wz. 30 – polski projekt drezyny pancernej z okresu międzywojennego.
W roku 1927 Departament Techniczny ogłosił konkurs na projekt nowej drezyny pancernej. Było to wynikiem wad wykrytych w zamówionych rok wcześniej drezynach Tatra. Żadna z nadesłanych propozycji nie została zaakceptowana. Wobec tego w roku 1930 skierowano do Biura Konstrukcyjnego Broni Pancernych Wojskowego Instytutu Badań Inżynierii (BK Br.Panc. WIBI) polecenie opracowania nowego uniwersalnego pojazdu kołowo-gąsienicowego. Miał on móc się poruszać po szynach (na kołach), a po zjechaniu z nich w terenie (na gąsienicach). Projekt takiego wozu o nazwie Drezyna pancerna wz. 30 opracował zespół w skład, którego wchodził por. inż. Rudolf Gundlach.
Był to projekt pojazdu szynowego z dodatkowym, ruchomym mechanizmem gąsienicowym. Takie rozwiązanie zastosowano w kilku angielskich kołowo-gąsienicowych pojazdach. Mechanizm gąsienicowy miał powstać przez modyfikacje zespołów podwozia gąsienicowego lekkiego czołgu Vickers E. Zmiana napędu z szynowego na gąsienicowy miała się odbywać za pomocą specjalnego urządzenia mechanicznego, bez potrzeby opuszczania pojazdu przez załogę.
Drezyna wz. 30 miała być uzbrojona w armatę kal. 37 mm oraz karabin maszynowy. Uzbrojenie to miało znajdować się w wieży pochodzącej z samochodu pancernego wz. 29. Napęd miał stanowić silnik wysokoprężny Saurer o mocy 84 KM, co pojazdowi o masie 7,5 t pozwoliłoby rozwijać na torach prędkość do 65 km/h.
Ostatecznie z dalszych prac nad pojazdem zrezygnowano. Głównym powodem była cena budowy prototypu, szacowana na ok. 360 000 ówczesnych złotych.
Bibliografia
- Janusz Magnuski. Drezyna Pancerna Tatra. „Nowa Technika Wojskowa”. 1/1998, s. 17-21, 1998. Warszawa: Magnum-X Sp. z o.o.. ISSN 1230-1655. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Szkic drezyny wz. 30. derela.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-05)].
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).