Drita Agolli
Imię i nazwisko | Strazimiri |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Zawód | aktorka |
Lata aktywności | od 1950 |
Zespół artystyczny | |
Teatr Ludowy Teatr Opery i Baletu |
Drita Agolli (ur. 2 czerwca 1927 w Maqellare, zm. 1 listopada 2017 w Tiranie[1]) – albańska reżyserka i aktorka teatralna.
Życiorys
Córka Ismaila Strazimiriego[2]. Po ukończeniu trzech klas gimnazjum państwowego w Tiranie, zaangażowała się w działalność w ruchu oporu. W 1944 była delegatką z Dibry na Kongres Kobiet Antyfaszystowskich[3].
Po wyzwoleniu kraju zajmowała się wystrojem wnętrz w budynku parlamentu albańskiego. Zadebiutowała na scenie teatralnej jako amatorka w 1950 r. rolą Mariel w propagandowej sztuce Głos Ameryki Borisa Ławrieniowa, u boku Mihala Popi i Marii Logoreci. W 1954 wyjechała na studia scenograficzne do Instytutu Sztuk Pięknych w Bukareszcie. Studia w Państwowym Instytucie Sztuk Dramatycznych w Moskwie zakończyła dyplomem reżysera teatralnego w 1960. Była pierwszą Albanką, która ukończyła studia z tego zakresu.
Po powrocie do kraju poświęca się reżyserii dramatu, od 1963 współpracując z Teatrem Ludowym, a także Teatrem Opery i Baletu, sporadycznie występując w reżyserowanych przez siebie sztukach. Wielokrotnie wyjeżdżała do mniejszych ośrodków pomagając przy uruchamiania scen w mniejszych miastach. Od 1965 prowadziła wykłady dla studentów w Wyższej Szkole Aktorskiej im. Aleksandra Moisiu, a następnie w Katedrze Dramatu Instytutu Sztuk w Tiranie. W 1974 stanęła na czele katedry.
Zajmowała się krytyką pisząc recenzje sztuk teatralnych do czasopism codziennych, w 1997 wydała pamiętniki (I paemri), opisując w nich początki swojej przygody z teatrem[4]. W 1985 została uhonorowana przez władze albańskie tytułem Zasłużonego Artysty (alb. Artist i Merituar), a w 2001 tytułem Mistrza Sztuki (alb. Mjeshtër i Madh).
Przypisy
- ↑ Ndahet nga jeta aktorja Drita Agolii e para e diplomuar ne regjisure
- ↑ Biogram Drity Agolli. [dostęp 2017-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-23)].
- ↑ PORTRET/ Drita Agolli, udha e gjatë e regjisores së parë shqiptare. = 2019-04-07, albanianfreepress.al, 23 czerwca 2018 (alb.).
- ↑ I paemri. [dostęp 2017-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)].
Bibliografia
- Edi Shukriu: Gra të shquara shqiptare. Prisztina: 2003. ISBN 9951-8557-0-9. (alb.).
- Biogram Drity Agolli. pol-al.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].