Droga św. Jakuba

Droga do Santiago de Compostela[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Państwo

 Hiszpania

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

II, IV, VI

Numer ref.

669bis

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1993
na 17. sesji

Dokonane zmiany

2015

Drogi Świętego Jakuba
Ilustracja
Okolice Madrytu. Camino de Madrid.
Dane szlaku
Państwo

Unia Europejska prawie wszystkie kraje Europy

Początek

najbardziej na wschód Tallinn (Estonia), Kijów (Ukraina), Stambuł (Turcja), najbardziej na północ Edynburg (Szkocja), Hamar (Norwegia), Århus (Dania), najbardziej na południe Lagos (Portugalia), Sewilla (Hiszpania), Rzym (Włochy)

Koniec

Santiago de Compostela lub Finisterra

Długość

ok. 4000 km

Etapy

najsłynniejszy Camino Frances i Via Regia

Typ

szlak kulturowy, pielgrzymkowy

Droga św. Jakuba, nazywana często także po hiszpańsku Camino de Santiago – szlak pielgrzymkowy do katedry w Santiago de Compostela w Galicji w północno-zachodniej Hiszpanii. W katedrze tej, według przekonań pielgrzymów, znajduje się ciało św. Jakuba Większego Apostoła. Nie ma jednej trasy pielgrzymki, a uczestnicy mogą dotrzeć do celu jednym z wielu szlaków.

Droga oznaczona jest muszlą św. Jakuba, która jest także symbolem pielgrzymów, i żółtymi strzałkami.

Istniejąca od ponad tysiąca lat Droga św. Jakuba jest jednym z najważniejszych chrześcijańskich szlaków pielgrzymkowych, obok szlaków do Rzymu i Jerozolimy. Według legendy ciało św. Jakuba przewieziono łodzią do północnej Hiszpanii, a następnie pochowano w miejscu, w którym dziś znajduje się miasto Santiago de Compostela.


Historia szlaków pielgrzymkowych

Miejsce pochówku św. Jakuba Apostoła
Katedra w Santiago de Compostela – ostateczny cel pielgrzymów

Początki kultu religijnego w Santiago sięgają IX wieku. Przybycie pierwszego udokumentowanego pielgrzyma, francuskiego biskupa, Le Puy Godescalco, datuje się na rok 950.

Ślady pielgrzymek z IX wieku znajdujemy na monetach Karola Wielkiego, jednak największe nasilenie ruchów pielgrzymkowych przypada na wieki XI–XIV.

W wieku XII akt papieski uznał Compostelę za trzecie, po Jerozolimie i Rzymie, święte miejsce chrześcijaństwa. Wówczas Santiago stało się na równi z Rzymem i Jerozolimą jednym z trzech najważniejszych miejsc pielgrzymkowych zachodniej Europy.

Pojawiła się nowa terminologia: pątnika udającego się do Santiago zaczęto nazywać peregrino, podobnie jak swą nazwę miał pielgrzym udający się do Rzymu (romero) czy Jerozolimy (palmero). Pielgrzymów do grobu apostoła nazywano również kokijardami (od francuskiej nazwy muszli: la coquille)[1].

Dawniej pielgrzymowanie miało przede wszystkim charakter religijny. W wiekach średnich pielgrzymowano dla: umocnienia wiary, odbycia pokuty, spełnienia ślubowania, z prośbą o uzdrowienie lub w celach dziękczynnych. Wzorce zachowań rycerskich, obowiązujących w średniowiecznej Europie nakazywały czczenie miejsc świętych, a miasta i parafie wysyłały pielgrzymów w intencji ważnej dla danej społeczności, na przykład prosząc o koniec suszy lub, jak w przypadku miasta Perpignan w 1842 roku, o ustąpienie dżumy.

W niektórych państwach wyrokiem sądu nakazywano przestępcom pielgrzymkę do Santiago. Tradycyjnie drogę rozpoczynano od progu własnego domu. Przez wieki przemierzali ją przedstawiciele wszystkich stanów, w tym wiele znanych postaci (także władców): Karol Wielki, św. Franciszek z Asyżu, św. Elżbieta Portugalska, św. Brygida Szwedzka, Izabela Kastylijska, św. Ignacy Loyola, Jan Dantyszek czy papież Jan XXIII.

W XIV wieku, szczytowym okresie popularności trasy, każdego roku przemierzało ten szlak ponad milion osób. O ogromnej roli pielgrzymek świadczą słowa Johanna Wolfganga von Goethe, który pisał, iż „drogi św. Jakuba ukształtowały Europę”. Po rewolucji francuskiej znaczenie pielgrzymek wyraźnie spadło i dopiero od końca lat 80. XX wieku szlak znowu zaczął przyciągać coraz większą liczbę pielgrzymów z całego świata.

Papież Jan Paweł II był w Santiago dwukrotnie, raz nawet przeszedł niewielki odcinek Camino Frances. Po wizycie Jana Pawła II w Santiago de Compostela w 1982 roku Rada Europy uznała Drogę św. Jakuba za szlak o szczególnym znaczeniu dla kultury kontynentu i zaapelowała o odtwarzanie i utrzymywanie dawnych szlaków pątniczych. Szlak został ogłoszony pierwszym Europejskim Szlakiem Kulturowym w październiku 1987 roku oraz wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1993 roku. W dniu 5 lipca 2015 roku UNESCO na 39. sesji w Bonn podjęło decyzję o rozszerzeniu szlaków jakubowych w Hiszpanii i wpisało cztery szlaki północne: Camino del Norte, Camino Primitivo, Camino Lebaniego oraz Camino Vasco del Interior. Jednocześnie nadało im nazwę Camino Frances i Szlaków Północnej Hiszpanii. Długość Dróg św. Jakuba wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO sięgnęła ponad 2200 km[2].

Apel Rady Europy spotkał się z szerokim odzewem. Rekonstrukcja Szlaku, rozpoczęta w 1986 roku, trwa nadal w wielu krajach. Wiele odcinków zostało nie tylko na nowo wytyczonych, ale też specjalnie przygotowanych, przybierając charakter tzw. caminostrady, aby poprzez oddzielenie ruchu pieszego od samochodowego, ułatwić marsz coraz liczniejszym[3] pielgrzymom i zwiększyć ich bezpieczeństwo.

Dziś, oprócz Hiszpanii, swoje szlaki (El Camino) – których w średniowieczu było wiele – mają już m.in.: Portugalia (Camino Portugues), Francja (Chemin Saint-Jacques), Niemcy, Austria i Szwajcaria (Jakobswege). Najczęściej uczęszczanym szlakiem jest Camino Frances (ok. 750 km), który – wbrew nazwie („Szlak Francuski”) – w 98 procentach przebiega przez terytorium Hiszpanii. Zaczyna się w Saint-Jean-Pied-de-Port we Francji, po północnej stronie Pirenejów, przechodzi przez wąwóz Roncesvalles, gdzie w roku 778 miał zginąć legendarny rycerz Roland, bohater Pieśni o Rolandzie, następnie przez Nawarrę, Kraj Basków, Rioję, prowincje Burgos, Palencii, León i Galicję; dotarcie do Santiago de Compostela zajmuje na ogół kilka tygodni.

Niektórzy nie kończą swojej wędrówki w Santiago de Compostela, ale podążają jeszcze kilkadziesiąt kilometrów dalej, czyli trzy dni drogi od Santiago, na wybrzeże Oceanu Atlantyckiego, do miejscowości Fisterra (łac. finis terrae – „koniec ziemi”), która często błędnie uważana jest za wysunięty najdalej na zachód punkt kontynentalnej Europy (w rzeczywistości dotyczy to przylądka Roca w Portugalii). W starożytności i średniowieczu uważano Fisterrę za prawdziwy koniec świata, poza którym ciągnie się już tylko straszne, nieprzebyte morze. Tradycyjnie, po dotarciu tutaj, palono pokutne, pielgrzymie szaty i obmywano się w wodach oceanu, zostawiając za sobą dotychczasowe grzeszne życie i rozpoczynając z wiarą nowe.

Stąd właśnie pochodzi najpowszechniejszy symbol Drogi św. Jakuba – muszla. Docierający nad ocean wędrowcy zabierali muszle jako dowód przebytej drogi. Dziś można je kupić na całej trasie, a najwięcej oczywiście w samym Santiago.

Współcześnie najbardziej znanymi pielgrzymami są piłkarze reprezentacji Hiszpanii w piłce nożnej. Przed każdym wyjazdowym turniejem cała drużyna spotyka się w Santiago de Compostela. Po zdobyciu mistrzostwa świata w piłce nożnej w roku 2010 czterech czołowych piłkarzy zwycięskiej reprezentacji (Andrés Iniesta, Fernando Torres, Carlos Marchena, Sergio Busquets) zapowiedziało udanie się w pieszej pielgrzymce do Santiago[4]. W 2010 roku sanktuarium odwiedził papież Benedykt XVI, a lokalne władze kościelne czynią starania, aby miasto świętego Jakuba odwiedził również jego następca papież Franciszek I[5]. W lipcu 2015 roku swoją pielgrzymkę o długości ponad 4000 km w 119 dni z Królewca do Santiago de Compostela w ramach projektu 3 Biegun odbył polski podróżnik Marek Kamiński[6].

Liczba pielgrzymów
RokPielgrzymiRokPielgrzymiRokPielgrzymiRokPielgrzymiRokPielgrzymiRokPielgrzymi
197068198020919904 918200055 00442010272 3831 //5202054 144
19714511198129919917 274200161 4182011183 366³2021178 9121
19726719821 868119929 764200268 9522012192 4882022[7]
1973371983146199399 4361200374 6142013215 856
19741081984423199415 8632004179 94412014237 886
1975741985690199519 821200593 9252015262 458
1976243119861 801199623 2182006100 3772016277 9156
19773119872 905199725 1792007114 0262017301 036
19781319883 501199830 1262008125 1432018327 378
197923119895 760²1999154 61312009145 8782019347 578
1) Rok święty – gdy 25 lipca wypada w niedzielę

2) Światowe Dni Młodzieży w Santiago de Compostela
3) Światowe Dni Młodzieży w Madrycie
4) Europejska Stolica Kultury
5) wizyta Benedykta XVI

6) Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia
(Źródło: Statystyki Oficina de Peregrinaciones[8] Caminodelavida – statystyki za 2016 rok[9])

Liczba pielgrzymów z Polski
RokPielgrzymiRokPielgrzymiRokPielgrzymi
2004362120111 820²20184 785
200542220122 30720194 874
200660620132 5142020504
200786820142 95720211 841
20081 10320153 7822022
20091 33820163 9194
20102 0581 //320175 072
1) Rok święty – gdy 25 lipca wypada w niedzielę
2) Światowe Dni Młodzieży w Madrycie
3) wizyta Benedykta XVI
4) Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia
(Źródło: Statystyki Oficina de Peregrinaciones
[8] Caminodelavida.pl – statystyki za 2015 rok[10])

Oznakowanie na Drogach św. Jakuba

Drogi św. Jakuba są oznaczone podobnie w całej Europie, muszlami św. Jakuba i żółtymi strzałkami. Występują one jednak w różnych wersjach graficznych:

Charakter pielgrzymowania

W odróżnieniu od znanych w Polsce masowych pielgrzymek pieszych (do Częstochowy czy Kalwarii), Droga św. Jakuba przeznaczona jest dla pątników indywidualnych lub małych grup, bez względu na wyznanie i narodowość, chcących doświadczyć w drodze ciszy i duchowej przemiany. Do ich dyspozycji są nie tylko znajdujące się po drodze kościoły i kaplice, ale także dogodne miejsca noclegowe w schroniskach dla pielgrzymów (z hiszpańskiego nazywane albergue lub refugios) prowadzonych przez parafie, stowarzyszenia, samorząd, czy też przez osoby prywatne w formie gospodarstw agroturystycznych, hosteli czy schronisk młodzieżowych. Każdy pielgrzym powinien zaopatrzyć się w credencial[11] (oficjalny paszport pielgrzyma wydawany jest od 1 kwietnia 2016 roku tylko przez Biuro Pielgrzyma w Santiago de Compostela) będący jego pielgrzymim paszportem, na podstawie którego może otrzymać nocleg w albergues oraz dokument potwierdzający odbycie pielgrzymki: compostelę (w przypadku, gdy powód odbycia pielgrzymki był religijny lub religijno-kulturalny) oraz zwykły certyfikat (w przypadku, gdy powód odbycia pielgrzymki był turystyczny lub kulturalny). Obecnie symbolem pielgrzymów wędrujących do Santiago de Compostela są: muszla jakubowa (mocowana np. na plecaku), kij pielgrzymi, kapelusz, peleryna i zbiorniczek na wodę.

Drogi św. Jakuba w Europie

NazwaNajważniejsze miejscowościPaństwoUwagiStrona internetowa
Via RegiaWilno, Grodno, Kijów, Lwów, Kraków, Olkusz, Będzin, Wrocław, Drezno, Lipsk, Frankfurt nad Menem, Kolonia (Niemcy), Akwizgran, Bruksela, Paryż, Orlean, Bordeaux, Pampeluna, Burgos, Santiago de CompostelaLitwa, Białoruś, Ukraina, Polska, Niemcy, Belgia, Francja, HiszpaniaJedna z najstarszych i najważniejszych dróg w Europie. Europejski Szlak Kulturowy od 2005 r.[1]
Camino FrancésSaint-Jean-Pied-de-Port, Pampeluna, Burgos, Frómista, León, Astorga, Santiago de CompostelaFrancja, HiszpaniaNazywana Drogą Mleczną lub Gwiezdną Drogą. Stanowi ostatni etap Via Regia. Europejski Szlak Kulturowy od 1987 r. Szlak wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1993 r.
Camino del NorteIrún, Bilbao, Santander, Gijon, Aviles, Arzúa, Santiago de CompostelaHiszpaniaNazywana też Camino de la Costa. Szlak wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2015 r.
Camino AragonésSomport, Puente la ReinaHiszpania
Via de La PlataSewilla, Salamanka, Cáceres, AstorgaHiszpania
Camino de MadridToledo, Madryt, SahagúnHiszpania[2]
Camino CatalánBarcelona, Lérida, Fuentes de EbroHiszpania
Camino PrimitivoOviedo, Palas de ReyHiszpaniaSzlak wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2015 r.
Camino InglésFerrol, La Coruña, Santiago de CompostelaHiszpania[3]
Camino Vasco del InteriorIrún, Santo Domingo de la CalzadaHiszpaniaSzlak wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2015 r.
Camino MozárabeAlmería, MéridaHiszpania
Camino del EbroSan Jaime de Enveija, Saragossa, LogroñoHiszpania
Camino RealLeón, OviedoHiszpania
Camino PortuguésLagos, Lizbona, Coimbra, Porto, Santiago de CompostelaPortugalia, HiszpaniaNa terenie Portugalii wyróżnia się m.in. szlaki Caminho Portugues Central, Caminho Porutugues da Costa, Senda Orla Litoral (Camino Nadbrzeżne), Caminho Portugues Interior.[4]
Via TuronensisParyż, Orlean, Tours, Poitiers, BordeauxFrancjaStanowi przedostatni etap Via Regia.
Via LemovicensisVézelay, LimogesFrancja
Via PodiensisLe Puy-en-VelayFrancja
Via TolosaneArles, Tuluza, Montpellier, Col du SomportFrancja
Via JacobiJezioro Bodeńskie, GenewaSzwajcaria
Via FrancigenaLozanna, Siena, RzymWłochyJest drogą pątniczą do grobu św. Pawła i św. Piotra w Rzymie, lecz wykorzystywana może być także przez Włochów jako droga do grobu św. Jakuba. Europejski Szlak Kulturowy od 1994 r.[5]
Via BalticaKretinga, Kaliningrad, Gdańsk, Kołobrzeg, Świnoujście (Szczecin), Rostock, BremaLitwa, Rosja, Polska, Niemcy[6], [7]
Camino LebaniegoSan Vicente de la Barquera, Val de San Vicente, Herrerías, Lamasón, Peñarrubia, Cillorigo, Potes and CamaleñoHiszpaniaNazywany też Camino de Santo Toribio. Szlak wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2015 r.

Drogi św. Jakuba w Polsce[12]

Pielgrzym do Santiago de Compostella w herbie Morąga

W ciągu wieków powstała cała sieć dróg, które wiodły od Morza Bałtyckiego – szlak Camino de Santiago zaczynał się niegdyś w Estonii – przez Polskę, Niemcy, Szwajcarię i Francję aż do Santiago.

Do Composteli wyruszali również rycerze z Polski. W 1404 roku odbył pielgrzymkę rycerz Andrzej Ciołek z Kabat[13]. Znanymi z odbycia pielgrzymki byli też Jerzy i Stanisław Radziwiłłowie, którzy dotarli do grobu Apostoła w 1579; a w 1611 Jakub Sobieski, ojciec króla Jana III Sobieskiego.

Polacy najczęściej korzystali ze szlaków lądowych, docierali do dróg niemieckich i dalej do południowo-francuskich. Pielgrzymki z Polski trwały przez całe średniowiecze, do końca XVII wieku, potem ich natężenie zmalało.

W odpowiedzi na apel Rady Europy również w Polsce zaczęto odtwarzać dawne szlaki pątnicze (zob. mapa[14]). W Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie w dolnym kościele znajduje się kaplica poświęcona św. Jakubowi Większemu i pielgrzymowaniu Camino.

Współczesne wytyczone i planowane Drogi św. Jakuba w Polsce

NazwaDługośćNajważniejsze miejscowościData otwarciaWojewództwoUwagiStrona internetowa
Dolnośląska Droga św. Jakuba164 kmGłogów, Jakubów z tamtejszym sanktuarium św. Jakuba, Chocianów, Bolesławiec, Zgorzelec, Görlitz24 lipca 2005dolnośląskiePrzedłużenie Wielkopolskiej Drogi. W Zgorzelcu łączy się z Ekumeniczną Drogą Pątniczą (Ökumenischer Pilgerweg).[15]
Wielkopolska Droga św. Jakuba235 kmGniezno, Poznań, Leszno, Wschowa, Głogów6 listopada 2006dolnośląskie, wielkopolskieŁączy się z Dolnośląską Drogą.
Sudecka Droga św. Jakuba105 kmKrzeszów, Kamienna Góra, Kowary, Mysłakowice, Jelenia Góra, Lubań7 września 2008dolnośląskieW Lubaniu łączy się z Via Regia. 22 sierpnia 2010 przedłużono o odcinek Krzeszów – Jelenia Góra i zmieniono nazwę z Via Cervimontana na Sudecka Droga św. Jakuba[16]
Camino Polaco210 km (odcinek Olsztyn – Toruń – Trzemeszno), 40 km (Szlak Piastowski: Mogilno – Trzemeszno – Gniezno), 250 km (Lubuska Droga: Murowana Goślina – Szamotuły – Słubice)Ogrodniki, Suwałki, Olecko, Kętrzyn, Olsztyn, Gietrzwałd, Ostróda, Iława, Brodnica, Nowe Miasto Lubawskie, Brodnica, Toruń, Mogilno, Ostrów Lednicki, Gniezno, Poznań, Murowana Goślina, Sulęcin, Słubice25 lipca 2006 (odcinek Olsztyn-Toruń)warmińsko-mazurskie, kujawsko-pomorskie, wielkopolskie, lubuskieSzlak prowadzić ma z Estonii, przez Łotwę i Litwę. Odcinek Mogilno-Gniezno biegnie trasą Szlaku Piastowskiego. Odcinek Murowana Goślina-Słubice nazywany jest Lubuską Drogą św. Jakuba. We Frankfurcie nad Odrą łączy się z drogami jakubowymi w Niemczech[17].
Małopolska Droga św. Jakuba205 kmSandomierz, Klimontów, Kotuszów, Szydłów, Szczaworyż, Wiślica, Skalbmierz, Pałecznica, Niegardów, Więcławice Stare, Kraków25 lipca 2009świętokrzyskie, małopolskieDocelowo droga ma prowadzić z Lublina. Łączy się z Via Regia (trasa przez Wrocław) lub z Drogą Śląsko-Morawską (trasa przez Pragę). Przygotowywana jest odnoga z Sandomierza przez Tarnobrzeg i Koprzywnicę.[18]
Via Regia918 kmKorczowa, Przemyśl, Przeworsk, Krzemienica, Rzeszów, Góra Ropczycka, Dębica, Pilzno, Tuchów, Tarnów, Wojnicz, Brzesko, Bochnia, Kraków, Ojców, Pieskowa Skała, Sułoszowa, Przeginia, Olkusz, Bukowno, Sławków, Sosnowiec,

Dąbrowa Górnicza, Będzin, Czeladź, Sączów, Piekary Śląskie, Góra św. Anny, Opole, Skorogoszcz, Brzeg, Wrocław, Legnica, Lubań, Zgorzelec

nieotwarta w całościpodkarpackie, małopolskie, śląskie, opolskie, dolnośląskieDocelowo prowadzić ma z Ukrainy, ze Lwowa (a w dalszej przyszłości z Kijowa). W Zgorzelcu łączy się z Ekumeniczną Drogą Pątniczą ([19]).[20]
Pomorska Droga św. Jakuba1020 kmGdańsk, Lębork, Szczecin28 lipca 2013Województwo warmińsko-mazurskie, pomorskie, zachodniopomorskiePomorska Droga św. Jakuba rozpoczyna się w litewskiej Kretindze, polskie odcinki szlaku to kolejno:

Elbląska Droga św. Jakuba (63 km), Gdańska Droga św. Jakuba (88 km), Żukowska (Kaszubska) Droga św. Jakuba (26 km), Kartuska Droga św. Jakuba (25 km), Lęborska Droga św. Jakuba (90 km), Słupska Droga św. Jakuba (63 km), Zachodniopomorska Droga św. Jakuba (641 km) W Świnoujściu łączy się z Meklembursko-Północnoniemiecką Drogą św. Jakuba[21].

[22][23]
Nyska Droga św. Jakuba106 kmGłuchołazy, Nysa, Skorogoszcz29 października 2009opolskieW Skorogoszczy łączy się z Via Regia.[24][25]
Miedziana Droga św. Jakuba45 kmŚcinawa, Lubin, Chocianów?dolnośląskieW Chocianowie łączy się z Dolnośląską Drogą.
Ślężańska Droga św. Jakuba55 kmŚlęża, Wrocław25 lipca 2009dolnośląskieW Środzie Śląskiej łączy się z Via Regia.[26]
Śląsko-Morawska Droga św. Jakuba?Kraków, Oświęcim, Racibórz, KarniówRacibórz 20 lipca 2019, częściowo nieotwartamałopolskie, śląskieŁączy się z czeskimi Drogami św. Jakuba.
Żytawska Droga św. Jakuba190 kmZgorzelec, Żytawa?dolnośląskieŁączy się z Czeskimi Drogami św. Jakuba, prowadzi do Pragi.
Mazowiecka Droga św. Jakuba?odnoga północna: Warszawa, Modlin, Czerwińsk, Wyszogród, Dobrzyń nad Wisłą, Włocławek, Kruszwica, Mogilno

odnoga południowa: Warszawa, Niepokalanów, Puszcza Mariańska, Skierniewice, Piotrków Trybunalski

październik 2014mazowieckie, kujawsko-pomorskie, łódzkieotwarta[27][28]
Beskidzka Droga św. Jakubaotwarte 23 kmStary Sącz, Podegrodzie, Myślenice, Wadowice, Szczyrk, Simoradz, Szczyrkmaj 2012małopolskie, śląskie[29]
Lubelska Droga św. Jakuba127,5 – 141 kmLublin, Kraśnik, Annopol, Sandomierz25 lipca 2013lubelskie, świętokrzyskieotwarta, długość szlaku zależy od wybranego wariantu – przez most w Annopolu liczy 141 km, a przez prom w Zawichoście – 127,5 km.[30]
Jasnogórska Droga św. Jakuba68 km (w tym 12 km razem z Via Regia)Częstochowa, Konopiska, Lubsza, Sączów, Piekary Śląskie25 kwietnia 2015śląskieczęściowo pokrywa się z Via Regia (ostatnie 12 km Sączów – Piekary Śląskie)[31]
Częstochowska Droga św. Jakuba112 kmCzęstochowa, Blachownia, Cisie, Łebki, Braszczok, Pawełki, Glinica, Lubecko, Kanus, Draliny, Lisowice, Kośmidry, Żędowice, Jemielnica, Dziewkowice, Strzelce Opolskie, Księży Las, Dolna, Poręba, Góra św. Anny24 lipca 2017śląski, opolskieOdcinek Drogi św. Jakuba: Częstochowa – Góra św. Anny łączy dwa znane w Polsce i na świecie miejsca pielgrzymkowe: Jasną Górę oraz Górę św. Anny i stanowi ważny element w polskiej sieci pielgrzymich dróg św. Jakuba. Jest „Szlakiem Maryjnym”: Częstochowa (Jasna Góra), Blachownia (kościół Matki Bożej Królowej Polski), Łebki (kapliczka MB), Pawełki (kościół Matki Boskiej Fatimskiej), Lubecko (kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny), Żędowice (kościół Matki Boskiej Bolesnej), Jemielnica (kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Jakuba).[32]

Droga św. Jakuba w literaturze, muzyce i filmie

Literatura

  • Aymeric Picaud, Codex Calixtinus (1130/40-50) – średniowieczny rękopis, którego piąta księga uważana jest za najstarszy przewodnik po Drodze św. Jakuba
  • Paulo Coelho, Pielgrzym (O Diário de um Mago, 1987) – powieść
  • Pierre Barret i Jean-Noël Gurgand, I my pójdziemy na kraniec świata (Et nous irons au bout du monde, 1979) – trzecia i ostatnia część francuskiej powieści historycznej z okresu wypraw krzyżowych Turnieje Boże
  • Shirley MacLaine, The Camino: A Journey of the Spirit (Nowy Jork, Simon & Schuster Adult Publishing Group, 2000) – powieść, wydana w Europie pt. The Camino: A Pilgrimage of Courage (Londyn, Pocket Books, 2001)

Film

  • Droga mleczna (La Voie lactée), reż. Luis Buñuel, 1969
  • Pieśń o Rolandzie (La Chanson de Roland), reż. Frank Cassenti, 1978
  • Droga życia, reż. Emilio Estevez, Hiszpania/USA, 2010 – film opowiadający historię amerykańskiego lekarza (Martin Sheen) pielgrzymującego do Santiago de Compostela z prochami syna, który zmarł wędrując do Santiago
  • Ślady stóp (Footprints: The Path of your life), reż. Juan Manuel Cotelo USA 2016 – film dokumentalny opowiadający historię 10 amerykańskich pielgrzymów (19–41 lat), którzy z księdzem przeszli około 1000 km w 40 dni Camino del Norte, Camino Covadonga, Camino Primitivo i Camino Lebaniego na północy Hiszpanii

Muzyka

  • – Piligrim

Zobacz też

Przypisy

  1. Andrzej Datko. Kokijardzi. „Wiedza i Życie”, 11/2009. ISSN 0137-8929. 
  2. Peter Alex: Camino del Norte, Camino del Interior, Camino Liebanego i Camino Primitivo wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Caminodelavida. [dostęp 2015-07-16].
  3. Statystyki Biura Pielgrzyma – styczeń 2016, Camino de Santiago | Droga Świętego Jakuba [dostęp 2016-02-25].
  4. Pielgrzymka za zwycięstwo na Mundialu – ekai.pl.
  5. Zofija: Pielgrzymka papieża Franciszka do Santiago. Caminodelavida. [dostęp 2015-07-16].
  6. Czyściec Europy wywiad – wyborcza.pl.
  7. Rok Święty Compostelański przedłużony. Jubileusz szansą na „odnowienie rodzinnych wartości”, www.tvp.info, 14 listopada 2021 [dostęp 2022-09-20] (pol.).
  8. a b Statystyki Oficina de Peregrinaciones.
  9. Piotr Drzewiecki, Statystyki Biura Pielgrzyma za 2016 rok, 5 stycznia 2017 [dostęp 2017-12-27].
  10. Piotr Drzewiecki, Camino de Santiago 2015 w liczbach – statystyki Biura Pielgrzyma, 5 stycznia 2016.
  11. Piotr Drzewiecki, Credencial – paszport pielgrzyma – nowe zasady od kwietnia 2016 roku, Caminodelavida [dostęp 2017-12-27].
  12. Andrzej Marek Wyrwa: Święty Jakub Apostoł. Malakologiczne i historyczne ślady peregrynacji z ziem polskich do Santiago de Compostela. Lednica – Poznań 2009: Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy, 2009, s. passim.
  13. Odsłonięcie tablicy upamiętniającej pielgrzymkę z 1404 roku, ursynow.waw.pl [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2005-04-27].
  14. Witaj na drodze św. Jakuba.. [dostęp 2014-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-06)].
  15. Droga św. Jakuba.
  16. Droga Sudecka. camino.net.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-24)]..
  17. Viadrina.
  18. Droga Małopolska.
  19. Ökumenischer Pilgerweg.
  20. Via Regia. camino.net.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-18)].Via Regia.
  21. Droga Meklembursko-Północnoniemiecka.
  22. Pomorska Droga św. Jakuba.
  23. mapa szlaku.
  24. Droga Nyska. nysa.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-04)]..
  25. mapa trasy.
  26. Droga Ślężańska.
  27. „Pielgrzymek”, nr 8/2011.
  28. Droga Mazowiecka.
  29. Szlaki św. Jakuba.
  30. Droga Lubelska.
  31. Jasnogórska Droga św. Jakuba – Drogi św. Jakuba w Polsce, camino.net.pl [dostęp 2017-05-27] (pol.).
  32. Częstochowska Droga św. Jakuba.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of UNESCO.svg
Flag of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO)
Jakobsweg tirol.jpg
(c) Dreinagel, CC-BY-SA-3.0
Hinweistafel des Jakobsweg Tirol bei Silian in Osttirol
Muszla Jakubowa w Sandomierzu.JPG
Autor: Spacejam2, Licencja: CC BY-SA 3.0
Oznaczenie Małopolskiego Szlaku św. Jakuba w Sandomierzu
Sign of Way of Saint James in Cahors.jpg
Autor: Krzysztof Golik, Licencja: CC BY-SA 4.0
Sign of Way of Saint James in Cahors, Lot, France
Crucero en O Cebreiro (Lugo).jpg
Autor: Jule_Berlin from Berlin, Germany, Licencja: CC BY 2.0
Crucero en O Cebreiro (Lugo, España).
Ways of St. James in Europe.png
Autor: Manfred Zentgraf, Volkach, Germany, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Mapa podróży św. Jakuba w Europie zachodniej
CruzDeSantiago.JPG
(c) Carlos Delgado, CC BY-SA 3.0
Cross of Saint James in the Way of St. James.
Burial-place of Saint James the Greater.JPG
Autor: Doke, Licencja: CC BY-SA 3.0
burial-place of Saint James the Greater
Szlak Jakuba Olsztyn 001.jpg
Autor: Serdelll, Licencja: CC BY 3.0
Tablica informacyjna - "Szlak św. Jakuba" w Olsztynie
Znak via regia.jpg
Autor: Srk, Licencja: CC BY-SA 3.0
Oznakowanie Drogi Via Regia w Polsce
Znak Wielkopolskiej Drogi św. Jakuba.jpg
Autor: Michal-100, Licencja: CC BY 3.0
oznakowanie w terenie Wielkopolskiej Drogi św. Jakuba
Stjacquescompostelle.png
Autor: map of Mr Manfred Zentgraf, Volkach, Germany, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Map of the way of St James In Europe
Santiago GDFL catedral 050318 43.jpg
Autor:

Luis Miguel Bugallo Sánchez (Lmbuga Commons)(Lmbuga Galipedia)

Publicada por/Publish by: Luis Miguel Bugallo Sánchez
, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Santiago de Compostela - Galicia - España (Spain)
Colmenar Viejo. Camino de Santiago. Madrid. España..JPG
Autor: Edescas2, Licencja: CC BY-SA 4.0
Colmenar Viejo. Camino de Santiago. Madrid. España.
Freccia del cammino di santiago.JPG
Autor: Aracuano, Licencja: CC BY-SA 3.0
Painted arrow along the Camino de Santiago