Droga (czasopismo)
 Okładka miesięcznika Droga, nr 7–8, lipiec 1936, rok XV | |
| Częstotliwość | dwutygodnik, miesięcznik |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres | Warszawa[1] |
| Wydawca | Jan Dąbkowicz[1] |
| Tematyka | literatura |
| Język | polski |
| Pierwszy numer | 1922 |
| Ostatni numer | 1937 |
| Redaktor naczelny | |
| OCLC | |
Droga – polskie czasopismo literacke i kulturalne ukazujące się w Warszawie latach 1922–1937.
Początkowo dwutygodnik, od numeru 7 z 1923 miesięcznik[1] „Droga” był redagowany m.in. przez Adama Skwarczyńskiego, Stanisława Vincenza i Wilama Horzycę. Działem literackim od 1928 kierował Józef Czechowicz. W piśmie publikowali m.in. krytycy i pisarze (Kazimierz Wyka, Ludwik Fryde, Juliusz Kleiner, Stefan Kołaczkowski, Konstanty Ildefons Gałczyński, Jerzy Liebert, Teodor Parnicki, Marian Piechal, Władysław Sebyła, Adam Ważyk, Józef Wittlin) i inni np. Konstanty Symonolewicz. Miesięcznik zawierał też omówienia i przekłady dzieł literatury europejskiej.
Ideowo pismo było bliskie sanacji. Głosiło program państwotwórczy, akcentując wychowawcze funkcje literatury i sztuki. Popierało instytucjonalne organizowanie życia kulturalnego, np. Polską Akademię Literatury.
Przypisy
Bibliografia
- Grzegorz Gazda: Dwudziestolecie międzywojenne. Słownik literatury polskiej. Gdańsk: słowo / obraz terytoria; Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, 2008, s. 52. ISBN 978-83-7420-110-0.
- Jerzy Kwiatkowski: Dwudziestolecie międzywojenne. Wyd. III - 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 500, 504, 517, 525, 527, 530, 536, 538, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13851-6.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Okładka miesięcznika Droga z lipca 1936 roku, numer 7-8. Redaktor Wilam Horzyca. Redaktor odpowiedzialny Stanisław Podwysocki.