Droga Marianny

Droga Marianny na Przełęczy Suchej
Zachodnia część drogi
Nawierzchnia drogi z kamieni polnych

Droga Marianny (niem. Mariannenstrasse), główna droga leśna przecinająca Góry Bialskie o długości ok. 7 km, łącząca Nową Morawę z Nową Bielą.

Przebieg i opis

Przebiega od Drogi Morawskiej powyżej wsi Nowa Morawa na wysokości 693 m n.p.m., przy ujściu Gołogórskiego Potoku do Morawki, w kierunku płn.-wsch. w górę doliny potoku, oddzielającej Suchą Kopę od Jawornickiej Kopy, do najwyższego punktu na Przełęczy Suchej na wysokości 1002 m n.p.m.[1]

Na Przełęczy Suchej od Drogi Marianny odchodzi w kierunku wschodnim Dukt Nad Spławami[2]. Następnie po około 400 m Droga Marianny skręca na wschód i poprzez Starojawornicki Dół opada serpentynami stromo w dół w kierunku wschodnim doliną Bielawki, oddzielającą zbocza Białej Kopy (1033 m n.p.m.) od Czernicy, aż do ujścia tego potoku do Białej Lądeckiej na wysokości ok. 750 m n.p.m.[2] Wschodni odcinek Drogi Marianny nosi obecnie nazwę Czarnobielskiego Duktu[2]. Przy ujściu Złotego Potoku do Bielawki od Czarnobielskiego Duktu odchodzi krótki Czarny Dukt, łączący się z Duktem Nad Spławami[1].

W dolnej części Czarnobielskiego Duktu, poniżej małej śródleśnej łąki zwanej Rudą Łączką, na wysokości ok. 780 m n.p.m. znajduje się amfibolitowa skałka Szarogłaz[1].

Na całej długości Droga Marianny prowadzi przez lasy świerkowe, oprócz fragmentu na Przełęczy Suchej, skąd otwiera się widok na północną część Gór Bialskich z Czernicą i na Góry Złote[1]. Na 400-metrowym odcinku od Przełęczy Suchej do początku Czarnobielskiego Duktu droga pokryta jest nawierzchnią asfaltową[2].

Historia

Droga została zbudowana w I połowie XIX wieku przez królewnę Mariannę Orańską, nazwana jej imieniem, służyła jako jedna z głównych dróg w dobrach klucza strońskiego należącego do królewny[2]. Była jedną z pierwszych dróg leśnych w okolicy i służyła głównie do wywózki drewna pozyskiwanego na terenie Gór Bialskich[1]. Obecnie ma jedynie znaczenie turystyczne.

Szlaki turystyczne

Drogą Marianny prowadzą następujące szlaki turystyczne:

  • szlak turystyczny niebieski – szlak turystyczny niebieski, międzynarodowy szlak turystyczny Atlantyk – Morze Czarne E3 z Nowej Morawy do Starego Gierałtowa, prowadzący zachodnią częścią Drogi Marianny[2],
  • szlak turystyczny czerwony – szlak turystyczny czerwony z Przełęczy Suchej do Nowego Gierałtowa przez Czernicę,
  • szlak rowerowy niebieski – szlak rowerowy niebieski ze Schroniska PTTK "Na Śnieżniku" do Przełęczy Gierałtowskiej, prowadzący zachodnią częścią Drogi Marianny,
  • szlak rowerowy czerwony – czerwony szlak rowerowy z przełęczy Dział do Bielic, przechodzący górną i dolną częścią Czarnobielskiego Duktu.

Przypisy

  1. a b c d e Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 265. ISBN 978-83-89188-95-3.
  2. a b c d e f Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 79,8. ISBN 83-7005-341-6.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Szlak niebieski.svg
Niebieski szlak turystyczny.
POL Szlak czerwony.svg
Czerwony szlak turystyczny.
Szlak rowerowy niebieski.svg
Niebieski szlak rowerowy
Szlak rowerowy czerwony.svg
Czerwony szlak rowerowy
2016 Przełęcz Sucha, Góry Bialskie, Sudety 1.jpg
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Przełęcz Sucha, Góry Bialskie, Sudety
2016 Droga Marianny, Góry Bialskie, Sudety 2.jpg
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Droga Marianny, nawierzchnia z kamieni polnych, Góry Bialskie, Sudety
2016 Droga Marianny, Góry Bialskie, Sudety 1.jpg
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Droga Marianny, Góry Bialskie, Sudety