Drotaweryna

Drotaweryna
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) (1Z)-1-[(3,4-dietoksyfenylo)metylideno]-6,7-dietoksy-3,4-dihydro-2H-izochinolina Inne nazwy i oznaczenia farm. drotaverine[1]
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C24H31NO4
Masa molowa	397,51 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	14009-24-6 985-12-6 (chlorowodorek)
PubChem	1712095
DrugBank	DB06751
SMILES CCOC1=C(C=C(C=C1)/C=C\2/C3=CC(=C(C=C3CCN2)OCC)OCC)OCC
InChI InChI=1S/C24H31NO4/c1-5-26-21-10-9-17(14-22(21)27-6-2)13-20-19-16-24(29-8-4)23(28-7-3)15-18(19)11-12-25-20/h9-10,13-16,25H,5-8,11-12H2,1-4H3/b20-13- InChIKey OMFNSKIUKYOYRG-MOSHPQCFSA-N
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne.
Klasyfikacja medyczna
ATC	A03AD02
Farmakokinetyka Działanie spazmolityczne Okres półtrwania 7–12 h Wiązanie z białkami osocza i tkanek 80–95% Metabolizm wątrobowy

Drotaweryna (łac. drotaverinum) – organiczny związek chemiczny, pochodna papaweryny.

Lek wywiera działanie rozkurczające na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, układu moczowo-płciowego, układu krążenia oraz dróg żółciowych. Jest metabolizowany w wątrobie. Wydalany głównie z moczem i w mniejszym stopniu z żółcią.

Preparaty handlowe dostępne w Polsce: Deespa, Drotafemme (różne wersje), Galospa, No-Spa (różne wersje), Spastyna Max^[1].

Zobacz też

• alweryna
• mebeweryna

Przypisy