Druccy Sokolińscy
Druccy Sokolińscy (także tylko Sokolińscy) – ród kniaziowski (książęcy) pochodzenia litewskiego, będący gałęzią kniaziów Druckich, biorący swe nazwisko od miejscowości Sokolnia, leżącej w powiecie orszańskim i położonej niedaleko Drucka, w którym Sokolińscy, podobnie jak inni kniaziowie pochodzący od Druckich, posiadali swoje udziały[1].
Za protoplastę rodu można uznać kniazia Semena Fedorowicza, syna kniazia Fedora i wnuka kniazia Iwana "Baby" Druckiego, który miał czterech synów, tj. Jerzego, Wasyla, Iwana i Andrzeja. Jeden z nich - kniaź Iwan († ok. 1524 r.), pozostawił jedyną córkę, księżniczkę Hankę, która wyszła za mąż za kniazia Massalskiego. Pozostali synowie zapoczątkowali trzy gałęzie rodu Druckich-Sokolińskich, którego niektórzy przedstawiciele jeszcze w XVII w. wyemigrowali do Rosji, zaś inni żyją w Polsce do dnia dzisiejszego[1].
Członkowie rodu
- Jerzy Drucki Sokoliński – podkomorzy witebski i regimentarz
- Jan Drucki Sokoliński – marszałek sejmu
- Michał Drucki Sokoliński (zm. 1621) – wojewoda połocki, wojewoda smoleński
- Krzysztof Drucki Sokoliński – kasztelan mścisławski, kasztelan połocki