Drugie imię

Drugie imięimię zwykle używane po pierwszym imieniu jako element pełnego nazwiska danej osoby, głównie w Europie i krajach o kulturze zachodniej.

Drugie imię nie jest nadawane wszystkim osobom, co oznacza, że nie każda osoba takie posiada. W niektórych krajach zwyczajowo nadaje się je na cześć ojca lub dziadka, co ma wiele cech wspólnych z imieniem odojcowskim.

Obecnie w Polsce prawnie dozwolone jest nadanie jednej osobie tylko dwóch imion, zgodnie z art. 59 Prawo o aktach stanu cywilnego (wyjątkiem są dzieci cudzoziemców lub pochodzące z rodzin mieszanych, w których jedno z rodziców jest cudzoziemcem pochodzącym z kraju o tradycji nadawania dzieciom więcej niż dwóch imion)[1]. W przeszłości nie było takich ograniczeń i ludzie (zwykle pochodzący z klas wyższych) mieli nierzadko po kilka imion.

Zwykle jest to imię zależne od płci dziecka – zdarza się jednak, że potomek płci męskiej otrzymuje drugie imię typowo żeńskie (przeważnie jest to wtedy Maria).

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia