Drugnia
wieś | |
![]() Panorama Drugni | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2020) | 276[1] |
Strefa numeracyjna | 41 |
Kod pocztowy | 26-015[2] |
Tablice rejestracyjne | TKI |
SIMC | 0262059[3] |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
![]() |
Drugnia – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Pierzchnica[4][3].
Do 1954 roku istniała gmina Drugnia. W latach 1954-1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Drugnia. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
W Drugni znajduje się jedno ze źródeł rzeki Wschodnia i Czarnej Staszowskiej.
Integralne części wsi
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0262065 | Drugnia-Górki | część wsi |
0262071 | Drugnia-Parcela | część wsi |
0262088 | Drugnia-Zakarczmie | część wsi |
0262094 | Drugnia-Zalesie | część wsi |
0262119 | Młynek | kolonia |
Historia
Co do daty powstania wsi nie ma pewności, bowiem dokumenty pisane a będące w posiadaniu archiwów kościelnych uznano za niepewne, możliwe że był to wiek XIII[5]. Pierwszy kościół, pod wezwaniem św. Wawrzyńca i św. Zygmunta Króla, wybudowano tu w XV w. Jego pozostałością jest wschodnia ściana w prezbiterium, ściany boczne nawy i zakrystia. Drugnia do rozbiorów pozostała królewszczyzną i była udostępniana kolejnym dzierżawcom. W 1617 roku spłonął pierwszy kościół. W jego miejscu wybudowano nowy – modrzewiowy.
W czasie Królestwa Kongresowego wieś i folwark rządowy, powiat stopnicki, gmina i parafia Drugnia. Leży na lewo od drogi z Chmielnika do Rakowa, posiada kościół parafialny murowany, istniał już w r. 1440[6]. Szkoła gminna, poczta w Chmielniku. W 1827 r. było tu 75 domów i 471 mieszkańców. Drugnia parafia dekanatu stopnickiego, dawniej szydłowskiego, liczy 1759 dusz. Gmina Drugnia należała wówczas do sądu gminnego okręg I w Chmielniku, gdzie też i stacja pocztowa; ludność 3072 dusz i 9188 mórg obszaru. W XVIII w. królewszczyzna Drugnia w powiecie wiślickim płaciła 955 zł. kwarty[6].
Pod koniec XVIII wieku założono w Drugni szpital dla ubogich. W okresie powstania styczniowego, 4 listopada 1863[7] podjazd konny z oddziału Hauke Bosaka stoczył w Drugni potyczkę z oddziałem kozackim. Miejsce walki upamiętnia krzyż, przy którym w okresie dwudziestolecia międzywojennego odbywały się uroczystości patriotyczne oraz tablica pamiątkowa umiejscowiona na terenie szkoły podstawowej.
W okresie dwudziestolecia międzywojennego w Drugni funkcjonowała gmina, szkoła, straż pożarna, kółko rolnicze, spółdzielnia mleczarska, cegielnia. Powstały wtedy również Drużyny Strzeleckie. Ostatnimi dziedzicami Drugni byli Raczyńscy i Tańscy. W czasie II wojny światowej stacjonowały tu oddziały hitlerowskie złożone głównie z Austriaków. Wielu z mieszkańców działało w ruchu oporu oraz wspomagało lokalne oddziały partyzanckie.
Po wojnie, do 1975 r. Drugnia funkcjonowała jako gmina. Szkoła w Drugni założona już w XVI wieku; działała do początku XIX wieku. Reaktywowana w 1867 r. nieprzerwanie działa do dziś.
Zabytki
- Neogotycki kościół pw. św. Wawrzyńca wzniesiony w latach 1876–1880 w miejsce spalonego kościoła z drewna modrzewiowego. Pierwszy murowany kościół powstał w Drugni ok. 1440 r., a spłonął w 1617 r. Na jego miejscu zbudowano kościół drewniany, który uległ zniszczeniu w pożarze w 1876 r. Z pierwotnego kościoła zachowała się ściana z XV wieku z portalem prowadzącym z prezbiterium do zakrystii.
- Do rejestru zabytków nieruchomych został wpisany zespół kościoła parafialnego (nr rej.: A.444/1-3 z 4.01.1957, z 15.04.1967 i z 31.08.1989) złożony z: kościoła pw. św. Wawrzyńca, dzwonnicy z 1880 r., przykościelnego cmentarza oraz ogrodzenia[8].
- Kapliczka św. Jana Nepomucena z 2 poł. XVIII wieku. Kopuła ośmioboczna na rzucie koła. (nr rej.: A.445 z 31.08.1989)[8].
Urodzeni w Drugni
- Aleksander Waligórski (1802–1873) – inżynier, porucznik w okresie powstania listopadowego i generał w czasie powstania styczniowego.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 5,6 [dostęp 2022-03-16]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 234 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Drugnia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 440 .
- ↑ a b Drugnia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 165 .
- ↑ Romuald (1968- ). Sadowski , In memoria posteri : powstanie styczniowe na ziemi pierzchnickiej, Pierzchnica: RS, 2017, ISBN 978-83-947408-0-1, OCLC 989767577 .
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2021, s. 30 [dostęp 2015-11-12] .
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Świętokrzyskie Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 51.4 N
- S: 50.1N
- W: 19.6 E
- E: 22 E
Logo społeczności Wikimedia. Proszę zauważyć, że w przeciwieństwie do większości logotypów związanych z ruchem Wikimedia, to logo nie jest zarejestrowane jako znak towarowy.
Autor: Romuald Sadowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Tablica pamiątkowa zrealizowana w ramach pomysłu pt. "Ślady Powstania"
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Kielce County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
- N: 51.08 N
- S: 50.52 N
- W: 20.08 E
- E: 21.21 E
(c) WiktorN.PL, CC BY-SA 3.0
Saint Lawrence church in Drugnia
Herb gminy Pierzchnica