Dryf kulturowy

Dryf kulturowy – kulturowy odpowiednik dryfu genetycznego. Polega na zmianach częstości cech kulturowych wynikających nie z doboru (czyli np. różnic funkcjonalnych), ale z losowego kopiowania[1] (niezwiązanego z preferowaniem którejś z tych cech, a na przykład z tym, kogo się spotkało[2]).

W archeologii koncepcję dryfu kulturowego (rozumianego jako kulturowy analog genetycznego) zaproponował Lewis Binford[3]. Jego zdaniem proces ten może odgrywać istotną rolę w przypadku zmian częstości występowania cech stylistycznych lub nieróżniących się funkcjonalnością[4].

Wysuwa się hipotezę, że przykładem dryfu kulturowego mogą być zmiany częstości występowania imion nadawanych dzieciom[5].

Przypisy

  1. ↑ Alex Mesoudi, Cultural Evolution: How Darwinian Theory Can Explain Human Culture and Synthesize the Social Sciences, Chicago, Londyn: University of Chicago Press, 2011, s. 76–79, ISBN 978-0-226-52043-8, ISBN 978-0-226-52044-5 [dostęp 2022-07-31] (ang.).
  2. ↑ Stephen Shennan, Descent with modification and the archaeological record, „Philosophical Transactions of the Royal Society B”, 366, 2011, DOI: 10.1098/rstb.2010.0380 (ang.).
  3. ↑ Henry C. Koerper, E. Gary Stickel, Cultural drift: A primary process of culture change, „Journal of Anthropological Research”, 36(4), 1980, DOI: 10.1086/jar.36.4.3629615 (ang.).
  4. ↑ Lewis S. Binford, "Red Ocher" Caches from the Michigan Area: A Possible Case of Cultural Drift, „Southwestern Journal of Anthropology”, 19(1), 1963, DOI: 10.1086/soutjanth.19.1.3628924 (ang.).
  5. ↑ Matthew W. Hahn, R. Alexander Bentley, Drift as a mechanism for cultural change: an example from baby names, „Philosophical Transactions of the Royal Society B”, 270 (suplement 1), 2003, DOI: 10.1098/rsbl.2003.0045 [dostęp 2022-07-31] (ang.).