Drzeńsk Mały
| Artykuł | 51°59′7″N 14°45′54″E |
|---|---|
| - błąd | 38 m |
| WD | 51°59'N, 14°46'E, 51°56'N, 14°44'E |
| - błąd | 2300 m |
| Odległość | 258 m |
| wieś | |
 Fragment zabudowy wsi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2013) | 167[1] |
| Strefa numeracyjna | 68 |
| Kod pocztowy | 66-620[2] |
| Tablice rejestracyjne | FKR |
| SIMC | 0909265 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Gubin _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy wiejskiej Gubin") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego _location_map.png "Mapa lokalizacyjna powiatu krośnieńskiego") | |
 51°59′07″N 14°45′54″E/51,985278 14,765000 | |
Drzeńsk Mały (niem. Klein Drenzig, łuż. Mały Drězg)[3] – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Położony jest 6 km na północny wschód od Gubina przy drodze z Wałowic do Żytowania. Po raz pierwszy napomknięto o wsi w dokumentach w 1367 roku pod nazwą (niem. Schildowdrencz)[4]. W latach 1818 - 1864 istniała tutaj cegielnia, oraz od 1840 - 1864 roku folwark[5]. W latach 1876 - 1888 majątek ten został podzielony między gospodarzy[4]. Drzeńsk Mały był kiedyś własnością mieszczan z Lucku, należał także do klasztoru w Neuzelle, rodziny von Polenz, a ostatni właściciel to Helmigk[4]. Uprawiano tu w XVIII wieku żyto, pszenicę, owies, jęczmień, grykę, chmiel, len i ziemniaki. Władca majątku Hans von Pilgram w 1675 roku wspomógł po wielkim pożarze odbudowę Gubina[4].
W Drzeńsku Małym od 12 czerwca do 18 września 1945 roku była komendantura wojskowa, której komendantem był ppor. Józef Bober z 38. Pułku Piechoty[4]. W 1952 roku wieś zamieszkiwało 88 osób. W latach 1953 - 1956 była tam spółdzielnia produkcyjna, a w 1996 roku oddano we wsi do użytku wodociąg[6].
Liczy około 150 mieszkańców, w wiosce sklep spożywczy oraz świetlica wiejska. Wieś ulicowo – placowa o metryce średniowiecznej. Obecnie wielodrożnica z czytelnym planem pierwotnym. Zabudowa zwarta szczytowa i kalenicowa.
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[7]:
- dom nr 4, z XVIII wieku.
Warto zobaczyć:
- dom ludowy (świetlica) z 1925 roku, oraz aleję lipową.
Przypisy
- ↑ Rozmieszczenie ludności w gminie według miejscowości. Gmina Gubin. [dostęp 2015-11-16].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 238 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rudolf Lehmann: Historisches Ortslexikon für die Niederlausitz Band 2. Die Kreis Cottbus, Spremberg, Guben und Sorau. 2011. ISBN 978-3-941919-90-7.
- ↑ a b c d e Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 214
- ↑ Gubińskie Towarzystwo Kultury - Zeszyty Gubińskie nr 5 s. 21
- ↑ Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 215
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 12. [dostęp 2013-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
Bibliografia
- Gubińskie Towarzystwo Kultury - Zeszyty Gubińskie nr 5 s.21
- Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949…. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011, s. 214-217. ISBN 978-83-88059-54-4.
- Siedziba gminy: Gubin
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lubusz Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.18 N
- S: 51.33 N
- W: 14.40 E
- E: 16.60 E
Autor:
Mapa powiatu krośnieńskiego, Polska
Herb gminy Gubin