Drzewo asyryjskie

Palma daktylowa, grafika

Drzewo asyryjskie^[1] (pahlawi Draxt (ī) āsūrīg^[2]) – poemat perski nieznanego autorstwa z około III wieku n.e. (czasy Królestwa Partów^[3]), napisany w języku partyjskim^[2], lub średnioperskim^[1], z uwagi na liczne wpływy tego języka na partyjski^[4].

Pierwszym badaczem tekstu był francuski orientalista Edgard Blochet, który opublikował informacje na jego temat w 1895 roku^[4]. Rękopis został napisany w formie prozaicznej. Jako pierwszy za poezję uznał go francuski lingwista Émile Benveniste^[2].

Utwór prawdopodobnie stanowi przeróbkę starszego dzieła w języku partyjskim^[4]. Ma charakter alegoryczny. Opowiada o dyskusji, jaką drzewo (z kontekstu można wywnioskować, że chodzi o palmę^[2]) prowadziło z kozą^[2][4][1] Poemat ma również charakter swoistego katalogu słów (przypuszczalnie o charakterze mnemotechniki lub źródła wiedzy) dotyczących: ubrań, żywności, napojów, instrumentów, wonności, broni, przedmiotów codziennego użytku, czynności religijnych^[2].

Tekst był różnie interpretowany przez badaczy: jako zestawienie dwóch wyznań: zaratusztrianizmu (koza) i asyryjsko-babilońskich religii pogańskich (palma), bądź jako manifestacja różnicy pomiędzy życiem pasterskim (koza) a rolniczym (palma)^[2].

Dzieło przełożyła na język polski Kinga Maciuszak. Przekład opatrzony szczegółowym komentarzem został opublikowany w 2007 roku.

Przypisy

Bibliografia

• Ali Asghar Faraaz, Alireza Hosseini. History of Literature in the 4th century. „International Journal of Humanities and Cultural Studies”, s. 2079, 2016-03. ISSN 23565926 (ang.). 
• Kinga Maciuszak: Średnioperski poemat „Drzewo Asyryjskie” i jego partyjska geneza. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007. ISBN 978-83-7188-969-1.
• Mansour Shaki. Observations on the Draxt ī āsūrīg. „Archív Orientální”, s. 64, 1975. Orientální ústav AV ČR. ISSN 00448699 (ang.). 
• Aḥmad Tafażżolī: Draxt ī āsūrīg. W: Encyclopaedia Iranica. T. VII/5. 1995-12-15, s. 547-549. [dostęp 2017-01-12].