Duńskie Siły Zbrojne

Siły Zbrojne Królestwa Danii

Państwo	Dania
Dane podstawowe
Obecny dowódca	głównodowodząca królowa Małgorzata II Szef Obrony gen. Knud Bartels
Podporządkowanie	Ministerstwo Obrony
Liczebność	25 000
Budżet wojskowy
Kwota	4,4 mld USD (2014)[1]

Siły Zbrojne Królestwa Danii (duń. Forsvaret) – wojsko Królestwa Danii. Ich podstawowym zadaniem jest obrona Danii, Wysp Owczych i Grenlandii przed zewnętrzną agresją. Wojsko podlega Ministerstwu Obrony, a jej najwyższym dowódcą jest królowa Małgorzata II. Dania od 1949 r. jest członkiem NATO.

Wojska Danii w 2014 roku liczyły 25 tys. żołnierzy zawodowych oraz 63 tys. rezerwistów^[1]. W Danii służba wojskowa jest obowiązkowa dla mężczyzn i wynosi w zależności od specjalizacji od 4 do 12 miesięcy. Według rankingu Global Firepower (2014) duńskie siły zbrojne stanowią 43. siłę militarną na świecie, z rocznym budżetem na cele obronne w wysokości 4,4 mld dolarów (USD)^[1].

Na Duńskie Siły Zbrojne składają się Armia Danii, Królewska Marynarka Wojenna Danii, Królewskie Duńskie Siły Powietrzne i Obrona Terytorialna Danii.

Armia

Duńscy żołnierze podczas ćwiczeń Trident Juncture 15

Liczebność

• Stan pokojowy: 10 000 żołnierzy
• Stan wojenny: 45 000 żołnierzy

Organizacja

Pułki armii duńskiej:

• Pułk Huzarów Gwardii
  • I Batalion Pancerny
  • V Batalion Pancerny
  • II Batalion Piechoty Zmechanizowanej
  • IV Batalion Piechoty Zmechanizowanej
  • VI Batalion Piechoty Zmotoryzowanej
  • VII Batalion Piechoty Zmotoryzowanej
  • III Batalion Rozpoznawczy
• Pułk Dragonów Jutlandzkich
  • I Batalion Pancerny
  • III Batalion Pancerny
  • V Batalion Rozpoznawczy
• Pułk Gwardii Księcia Henryka
  • I Batalion Piechoty Zmechanizowanej
  • II Batalion Piechoty Zmechanizowanej
  • IV Batalion Piechoty Zmechanizowanej
  • V Batalion Piechoty Zmechanizowanej
  • III Batalion Piechoty Zmotoryzowanej
  • VI Batalion Piechoty Zmotoryzowanej
  • VII Batalion Piechoty Zmotoryzowanej
• Gwardia Królewska
  • I Batalion Piechoty Zmechanizowanej
  • II Batalion Piechoty Zmechanizowanej
  • III Batalion Piechoty Zmechanizowanej
  • IV Batalion Piechoty Zmotoryzowanej
  • V Batalion Piechoty Zmotoryzowanej
  • VI Batalion Piechoty Zmotoryzowanej
  • VII Batalion Piechoty Zmotoryzowanej
• Siły Specjalne (Korpus Strzelców)
• Duński Pułk Artylerii
• Pułk Inżynieryjny
• Pułk Telegraficzny (łączności)
• Pułk Taborów (logistyczny)
• Żandarmeria Wojskowa

Organizacja armii duńskiej czasu pokoju:

• Dywizja Duńska
  • 1. Brygada
    • 1. 'Jutlandzki' Batalion Pancerny
    • 1. Batalion Zmechanizowany Gwardii Królewskiej
    • 1. Batalion Zmechanizowany Huzarów Gwardii
    • Batalion Rozpoznawczy Huzarów Gwardii
    • 1. Batalion Duńskiego Pułku Artylerii
    • 1. Kompania Saperów
    • 1. Batalion Logistyczny
    • 1. Kompania Żandarmerii
  • 2. Brygada
    • 2. Batalion Zmechanizowany Gwardii Królewskiej
    • 2. Batalion Zmechanizowany Huzarów Gwardii
    • 4. Batalion Zmechanizowany Huzarów Gwardii
    • 4. Batalion Zmororyzowany Gwardii Królewskiej
    • 2. 'Jutlandzki' Batalion Szkolny
    • 4. 'Jutlandzki' Batalion Szkolny
    • 2. Batalion Duńskiego Pułku Artylerii
    • 2. Batalion Inżynieryjny
    • 2. Batalion Logistyczny
    • 2. Batalion Łączności
    • 2. Kompania Żandarmerii
  • 3. Batalion Namierzania Celów
  • Batalion Przeciwlotniczy
  • 3. Batalion Inżynieryjny
  • 3. Batalion Łączności
  • 3. Kompania Walki Radioelektronicznej
  • 3. Kompania Żandarmerii
  • Kompania CIMIC
• Duńskie Międzynarodowe Centrum Logistyczne
  • 5. Batalion Logistyczny
  • 5. Narodowy Batalion Logistyczny
• 5. Batalion Łączności
• Korpus Strzelców

Uzbrojenie

• karabiny Diemaco C7 i C8 (kanadyjska wersja M16)
• karabiny maszynowe MG3 i Diemaco LSW
• granatniki Carl Gustaf
• granatniki ppanc. AT-4
• czołgi Leopard 1 (130 sztuk)
• czołgi Leopard 2A5 (55 sztuk)
• bojowy wóz piechoty CV9035DK (45 sztuk)
• transportery opancerzone M113 (300 sztuki)
• transportery opancerzone Piranha III (20 sztuki)
• transportery opancerzone (ambulansy) Sisu XA-185 (10 sztuk)
• działa samobieżne M109 kal. 155 mm (75 sztuk)
• Działa M101 kal. 105 mm (5 sztuk)
• moździerze 120 mm Brant (155 sztuk)
• Lekkie moździerze EXPAL
• łaziki mercedes W463
• Samochody HMMWV

Marynarka Wojenna

Oceaniczny okręt patrolowy "Vaedderen

Liczebność

• Stan pokojowy: 4000 żołnierzy
• Stan wojenny: 7000 żołnierzy

Organizacja

• 1 Flotylla
• 2 Flotylla
• Mobilny Zespół Logistyczny Marynarki Wojennej
• Siły Specjalne (Korpus Płetwonurków)

Uzbrojenie

• 2 okręty dowodzenia i wsparcia typu Absalon
• 4 fregaty typu Thetis
• 3 korwety typu Niels Juel
• 14 okrętów patrolowych typu Flyvekisen (4 zmodyfikowane jako trałowce i 4 jako okręty rakietowe)
• 7 okrętów patrolowych typu Barsoe
• 3 arktyczne okręty patrolowe typu Agdlek
• 4 trałowce typu MSF
• 6 trałowców klasy MRD
• 1 trałowiec klasy Holm
• 3 lodołamacze
• 6 okrętów patrolowania łowisk
• 3 okręty transportowe
• 8 okrętów badawczych
• 5 okręty wsparcia
• 4 kutry desantowe
• 3 barki
• 2 holowniki
• 2 kutry ochronne
• 4 okręty szkolne
• królewski jacht „Danneborg”

Siły Powietrzne

C-130 Hercules Duńskich Sił Powietrznych

Liczebność

• Stan pokojowy: 3700 żołnierzy
• Stan wojenny: 10 000 żołnierzy

Organizacja

• Skrzydło Myśliwskie (eskadry 727 i 730)
• Skrzydło Transportowe (eskadra 721)
• Skrzydło Śmigłowców
  • Eskadra 722 (śmigłowców poszukiwawczo-ratunkowych)
  • Eskadra 724 (śmigłowców Armii)
  • SHT (śmigłowce Marynarki Wojennej)

Uzbrojenie

• 30 myśliwców F-16 Fighting Falcon
• 4 samolotów transportowe C-130 Hercules
• 3 samolotów do przewozu VIP-ów Challenger CL604
• 14 śmigłowców poszukiwawczo-ratunkowych AW-101
• 8 śmigłowców Eurocopter Fennec
• 7 śmigłowców Westland Lynx
• 27 samolotów szkolnych Saab T-17
• 5 baterii rakiet przeciwlotniczych DEHAWK

Obrona Terytorialna

Obrona Terytorialna jest formacją milicyjną mobilizowaną na wypadek wojny. Powstała w 1945 r. Liczy 55 000 członków (2005 r.), szkolonych przez 250 zawodowych oficerów. Składa się z:

• Lądowej Obrony Terytorialnej – wspiera regularną armię, największa część OT
• Morskiej Obrony Terytorialnej – do ochrony wód terytorialnych i akcji ratunkowych. Dysponuje 30 okrętami
• Powietrzna Obrona Terytorialna – jej głównym zadaniem jest ochrona lotnisk
• Infrastrukturalna Obrona Terytorialna – ma zapewnić funkcjonowanie przemysłu w trakcie zagrożenia i wojny.

Misje zagraniczne

• misja stabilizacyjna NATO w Afganistanie (ISAF) – 320 żołnierzy
• misja stabilizacyjna w Iraku – 550 żołnierzy
• misja pokojowa NATO w Kosowie (KFOR) – 380 żołnierzy
• misja pokojowa ONZ w Saharze Zach. (MINURSO) – 5 obserwatorów
• misja pokojowa ONZ w Kongo (MONUC) – 5 obserwatorów
• misja polityczna ONZ w Afganistanie (UNAMA) – 5 obserwatorów
• misja ONZ w Iraku (UNAMI) – 10 obserwatorów
• misja pokojowa ONZ w Etiopii i Erytrei (UNMEE) – 5 obserwatorów
• misja pokojowa ONZ w Kosowie (UNMIK) – 5 obserwatorów
• misja pokojowa ONZ w Liberii (UNMIL) – 5 obserwatorów
• misja pokojowa ONZ w Sudanie (UNMIS) – 20 żołnierzy i obserwatorów
• misja pokojowa ONZ w Indiach i Pakistanie (UNMOGIP) – 10 obserwatorów
• misja pokojowa ONZ w Gruzji (UNOMIG) – 5 obserwatorów
• misja pokojowa ONZ na Bliskim Wschodzie (UNTSO) – 15 obserwatorów

3 arktyczne okręty patrolowe i okręt zwiadowczy stacjonują na Grenlandii. Tamże znajduje się baza Sił Powietrznych USA – Thule Air Force Base.

Budżet

W 2006 r. Dania wydała na wojsko 20 mld koron duńskich, czyli 3,5 mld USD (1,5% PKB). 45% pieniędzy wydano na personel wojskowy, cywilny i poborowych, 44% na utrzymanie i obsługę sprzętu, 10% na zakup i modernizację sprzętu i 1% na prace budowlane.

Dawna armia duńska

Organizacja w 1864 roku

• 1 Dywizja (1., 2., 3. Brygada Piechoty, 4., 5., 6. szwadron kawalerii, 2., 10. bateria artylerii, oddział saperów)
• 2 Dywizja (4., 5., 6. Brygada Piechoty, 2., 4., 6. szwadron kawalerii, 7., 9. bateria artylerii, oddział saperów)
• 3 Dywizja (7., 8., 9. Brygada Piechoty, 1., 2., 3. szwadron kawalerii, 11., 12. bateria artylerii, oddział saperów)
• 4 Dywizja (1., 2. Brygada Kawalerii, 5. bateria artylerii)
• Rezerwa piechoty (2 pułki)
• Artyleria Armijna (5 baterii artylerii i 6 kompanii fortecznych)
• Dowództwo Saperów
• Gwardia Królewska (oddziały piesze i konne)
• Kilka innych małych jednostek samodzielnych

Organizacja w kwietniu 1940 roku

• Dywizja Zelandzka (Kopenhaga)
  • Gwardia Królewska
  • 1., 4., 5. pułk piechoty
  • pułk huzarów gwardii
  • 1., 2. pułk artylerii polowej
  • 13. oddział artylerii przeciwlotniczej
  • 1. batalion inżynieryjny
• Dywizja Jutlandzka (Viborg)
  • 2., 3., 6., 7. pułk piechoty
  • pułk dragonów jutlandzkich
  • 3. pułk artylerii polowej
  • 14. oddział artylerii przeciwlotniczej
  • 2. batalion inżynieryjny
• Pułk Obrony Powietrznej
• Pułk Inżynieryjny
• Pułk Telegraficzny (łączności)
• Obrona Bornholmu
• Tabory i inne

Razem 28 batalionów piechoty (w tym 2 rowerowe), 3 batalionów Gwardii Królewskiej, 4 szwadrony kawalerii, 6 szwadronów cyklistów, 2 szwadrony samochodów pancernych, 33 baterie artylerii polowej (12 ciągnionych, 12 zmotoryzowanych, 9 ciężkich), 7 kompanii armat ppanc., 1 kompania artylerii pułku, 9 baterii dział plot., 6 kompanii saperów, 5 kompanii łączności, 2 kompanie transportowe i inne.

Lotnictwo Duńskie miało 4 eskadry i 64 samoloty – 20 myśliwców (Gloster Gauntlet i Fokker D.XXI), 28 samolotów zwiadowczych i 16 samolotów szkolnych.

Królewska Marynarka Wojenna posiadała 2 pancerniki obrony wybrzeża, 6 kutrów torpedowych, 11 okrętów podwodnych, 3 stawiacze min, 9 trałowców, 4 inne okręty, lotnictwo (28 samolotów, w tym 2 torpedowce Hawker Dantorp i 8 myśliwsko-bombowych Hawker Nimrod) oraz artylerię nadbrzeżną (8 fortów i ok. 100 dział).

W 1940 r. Duńskie Siły Zbrojne miały ok. 14 500 żołnierzy, w tym ok. 8000 rekrutów. Gdy Dania została zaatakowana przez Niemców 9 kwietnia 1940 r., wojsko było niezmobilizowane, źle uzbrojone i kiepsko wyszkolone. Po kilku godzinach lokalnych potyczek (w tym odparcie przez Gwardię Królewską desantu niemieckiego w Kopenhadze) o godzinie 9.20 Dania skapitulowała. Straty duńskie wyniosły 13 zabitych i 32 rannych. Patrz: Walki niemiecko-duńskie w południowej Jutlandii 9 kwietnia 1940. Formalnie Dania zachowała niepodległość, nawet armia nie została rozwiązana. Niedługo potem wojska brytyjskie zajęły Islandię i Wyspy Owcze (by nie dopuścić do zajęcia ich przez Niemcy), a Grenlandię zajęły w 1941 r. wojska amerykańskie. W 1943 r. duńska flota zbuntowała się i wysadziła w powietrzne większość swych okrętów, część próbowała uciec do Szwecji. Danię wyzwolono po kapitulacji Niemiec w 1945 r., jednak Bornholm został zajęty przez wojska radzieckie i oddany dopiero rok później. Straty wojenne wyniosły ok. 1000 zabitych żołnierzy i ok. 3000 zabitych cywilów.

Zobacz też

• Forsvarets Efterretningstjeneste

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Duńskie Siły Zbrojne (duń.)
• Obrona Terytorialna (duń.)