Dubel (ujęcie)

Przykładowy klaps z numerem dubla

Dubel – powtórka tego samego ujęcia filmowego. Liczba dubli jest napisana na klapsie[1].

Do najczęstszych przyczyn konieczności powtórzenia ujęcia (czyli nagrania dubla) należą:

  • przejęzyczenie/zapomnienie tekstu przez aktora
  • zaśmianie się
  • niezachowanie ciszy przez ekipę filmową
  • nieodpowiednie lub niedostateczne ukazanie emocji przez aktora
  • błąd kamerzysty
  • niepoprawne użycie lub działanie efektów specjalnych

Reżyserzy dążący do perfekcji

Niektórzy reżyserzy filmowi nakazują powtarzanie ważnego, dobrze nakręconego już ujęcia, wiele razy, z powodu chęci ukazania jak najbardziej naturalnego zachowania aktorów lub z chęci wybrania najlepszego ujęcia w postprodukcji. Przykładem takiego reżysera jest David Fincher[2]. W wywiadzie dla New York Times powiedział żartobliwie: „Nienawidzę powagi w przedstawieniu... Zazwyczaj w 17 ujęciu powaga znika”[3]. Taka postawa reżysera sprawia że filmy, które produkuje, są niemal idealne, lecz często przekracza on budżet oraz planowany termin ukończenia filmu[2].

Duble w studiach nagraniowych

W studiach nagraniowych zazwyczaj od razu nagrywa się kilka razy ten sam utwór, następnie przesłuchuje się go i w razie niezadowolenia z materiału nagrywa się jeszcze raz, aż do skutku[4].

Rekordy w ilości dubli filmowych

  • Król smoków (1982 rok) – gra w „Jianzi” – około 2900 dubli[5]
  • Światła wielkiego miasta (1931 rok) – tekst niewidomej kwiaciarki: „Kwiatek, sir?” – 342 dubli[6]
  • Młody mistrz (1980 rok) – scena walki – 329 dubli[7]
  • Spider-Man (2002 rok) – scena w stołówce: złapanie Mary Jane jedną ręką, a drugą spadającego jedzenia na tacę – 156 dubli[8]
  • Lśnienie (1980 rok) – dialog z Dannym – 148 dubli[8]
  • Gorączka złota (1925 rok) – Charlie Chaplin jadł but z lukrecji, przez co został przewieziony do szpitala z powodu wysokiego poziomu cukru – 63 duble[8]

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Nicolae Sfetcu, The Art of Movies, Nicolae Sfetcu, 6 maja 2014 [dostęp 2018-01-09] (ang.).
  2. ↑ a b How Many Takes Does It Take? | Sheffield Institute, www.sheffieldav.com [dostęp 2018-01-09] (ang.).
  3. ↑ David M. Halbfinger, David Fincher – Zodiac – Movies, „The New York Times”, 18 lutego 2007, ISSN 0362-4331 [dostęp 2018-01-09] (ang.).
  4. ↑ Taking Advantage Of The Recording Studio, hypebot [dostęp 2018-01-27].
  5. ↑ We’re gonna stay here until we get it right! Take 2,900… and… ACTION!!, „Chuck Miller”, 20 marca 2012 [dostęp 2018-01-09] (ang.).
  6. ↑ Sheena McKenzie, ‘Perfectionist’ Charlie Chaplin demanded 342 takes for one movie scene, „CNN” [dostęp 2018-01-09] (ang.).
  7. ↑ The Young Master (1980) – Kung-fu Kingdom, „Kung-fu Kingdom”, 23 listopada 2013 [dostęp 2018-01-09] (ang.).
  8. ↑ a b c Noah Gittell, Let’s try that again … the most difficult scenes to film in cinema history, „The Guardian”, 31 marca 2017, ISSN 0261-3077 [dostęp 2018-01-09] (ang.).

Media użyte na tej stronie

Digital clapperboard.jpg
Autor: , Licencja: CC BY 2.0
A Denecke TS-3 clapperboard in use during the shooting of a film for O2.