Dubhe
α Ursae Majoris | |||||||||||||||||||||
Gwiazda i jej towarzyszka widziane przez teleskop | |||||||||||||||||||||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||||
Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rektascensja | 11h 03m 43,672s[1] | ||||||||||||||||||||
Deklinacja | +61° 45′ 03,72″[1] | ||||||||||||||||||||
Paralaksa (π) | |||||||||||||||||||||
Odległość | |||||||||||||||||||||
Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||||||
Ruch własny (RA) | |||||||||||||||||||||
Ruch własny (DEC) | −34,70 ± 0,39[1] mas/rok | ||||||||||||||||||||
Prędkość radialna | −9,40 ± 0,30[1] km/s | ||||||||||||||||||||
Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||||
Rodzaj gwiazdy | żółty olbrzym + gwiazda ciągu głównego | ||||||||||||||||||||
Typ widmowy | A: G9III | ||||||||||||||||||||
Masa | A: 4,25 ± 0,25[4] | ||||||||||||||||||||
Promień | |||||||||||||||||||||
Metaliczność [Fe/H] | −0,15[6] | ||||||||||||||||||||
Wielkość absolutna | |||||||||||||||||||||
Jasność | |||||||||||||||||||||
Temperatura | 4500[5] K | ||||||||||||||||||||
Charakterystyka orbitalna | |||||||||||||||||||||
Krąży wokół | |||||||||||||||||||||
Półoś wielka | 7320[6] pc | ||||||||||||||||||||
Mimośród | 0,0161[6] | ||||||||||||||||||||
Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||||
|
Dubhe (Alfa Ursae Majoris, α UMa) – druga pod względem jasności gwiazda w konstelacji Wielkiej Niedźwiedzicy. Wchodzi w skład asteryzmu Wielkiego Wozu. Jest oddalona o około 123 lata świetlne od Słońca.
Nazwa
Tradycyjna nazwa gwiazdy, Dubhe, pochodzi z języka arabskiego. Słowo الدب al dub oznacza „niedźwiedź” i jest fragmentem dłuższej frazy ظهر الدب الاكبر ẓahr al dub al akbar oznaczającej „grzbiet Wielkiej Niedźwiedzicy”[5][7][8]. Bliższa oryginału forma Dubb pojawiła się w średniowiecznych tablicach alfonsyńskich[8]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2016 formalnie zatwierdziła użycie nazwy Dubhe dla określenia tej gwiazdy[9].
Charakterystyka obserwacyjna
Jest to najdalej wysunięta na północ gwiazda Wielkiego Wozu. Wraz z sąsiednią gwiazdą Merak (Beta Ursae Majoris) pomaga znaleźć na niebie słabszą Gwiazdę Polarną, czemu para ta zawdzięcza nazwę „wskaźników”. Dla obserwatorów powyżej 32°45′N (m.in. w całej Europie) gwiazdy te nigdy nie zachodzą[8].
Gwiazda ta wyróżnia się zauważalnie pomarańczową barwą wśród białych gwiazd Wielkiego Wozu. Dubhe i Alkaid mają także odmienny ruch własny niż pięć pozostałych gwiazd tworzących asteryzm i w czasie rzędu dziesiątek tysięcy lat jego wygląd zmieni się nie do poznania[5].
Charakterystyka fizyczna
Jest to gwiazda poczwórna[5], system tworzą dwie gwiazdy spektroskopowo podwójne[1][10].
Główny składnik, Alfa Ursae Majoris A, czyli właściwa Dubhe[9], to żółty olbrzym należący do typu widmowego G9[1] o wielkości obserwowanej 2,00m[1][2]. Ma on temperaturę 4500 K, jasność 300 razy większą niż jasność Słońca i 30 razy większy promień[5]. Masa tej gwiazdy jest ponad czterokrotnie większa niż masa Słońca[4]. Opuściła ona już ciąg główny, a w jej jądrze trwa synteza helu w węgiel[5].
Alfa Ursae Majoris B to biała gwiazda ciągu głównego o typie widmowym A7,5, wielkości 4,91m[1][3] i masie 1,6–1,7 masy Słońca[4]. Na niebie jest oddalona od olbrzyma o 0,7 sekundy kątowej (pomiar z 2014 roku)[11]. Gwiazdy te krążą wokół wspólnego środka masy, dzieli je odległość około 23 au od siebie, a jeden obieg zajmuje im 44 lata[5].
Ponad 400 razy dalej znajduje się gwiazda podwójna oznaczona HD 95638[10], również będąca składnikiem układu[5]. Ma ona typ widmowy F7 V[10] i wielkość gwiazdową 7,19m, jest oddalona o 380,6″ od olbrzyma[11]. Jej widmo ukazuje, że układ ten tworzą dwie gwiazdy okrążające wspólny środek masy co 6 dni[5].
Zobacz też
- Lista gwiazd w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy
- Lista najjaśniejszych gwiazd w poszczególnych gwiazdozbiorach
- Najjaśniejsze gwiazdy
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l Dubhe w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b alf UMa A w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b alf UMa B w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c D.B. Guenther, P. Demarque, D. Buzasi, J. Catanzarite i inni. Evolutionary Model and Oscillation Frequencies for α Ursae Majoris: A Comparison with Observations. „The Astrophysical Journal”. 530 (1), s. L45–L48, 2000. DOI: 10.1086/312473. PMID: 10642202. Bibcode: 2000ApJ...530L..45G (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k Jim Kaler: DUBHE (Alpha Ursae Majoris) (ang.). W: STARS [on-line]. [dostęp 2018-01-02].
- ↑ a b c d Anderson E., Francis C: HIP 54061 (ang.). W: Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2017-12-29].
- ↑ Ursa Major, the great bear. W: Ian Ridpath: Star Tales. James Clarke & Co., 1988. ISBN 978-0-7188-2695-6.
- ↑ a b c Ursa Major, the Greater Bear. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 439. ISBN 0-486-21079-0. (ang.)
- ↑ a b Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2017-11-19. [dostęp 2018-01-02].
- ↑ a b c HD 95638 w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b Mason et al.: WDS J11037+6145AB. W: The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.
Media użyte na tej stronie
Autor: Szczureq, Licencja: CC BY-SA 4.0
Gwiazdozbiór Wielkiej Niedźwiedzicy. Mapa została stworzona przy pomocy programu PP3 autorstwa Torstena Brongera. Wersję wektorową stworzył Szczureq według wzoru z wersji rastrowej, której autorem jest BlueShade.
Autor: Robert Gerald Porter, Licencja: CC BY-SA 3.0
Alpha Ursae Majoris, known also as Dubhe A and its faint companion binaries.