Dufourea dentiventris
Dufourea dentiventris | |||
(Nylander, 1848) | |||
(c) Arnstein Staverløkk, CC BY 3.0 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | Dufourea dentiventris | ||
Synonimy | |||
|
Dufourea dentiventris – gatunek błonkówki z rodziny smuklikowatych i podrodziny wigorczykowatych.
Gatunek ten został opisany w 1848 roku przez Williama Nylandera jako Halictoides dentiventris[1].
Pszczoła o ciele długości od 6,5 do 9 mm. Cechują ją głaszczki wargowe o członie drugim krótszym niż trzeci oraz delikatne, nieregularne i bardzo rozproszone punktowanie tergitów metasomy. U samca piąty sternit ma duże wybrzuszenia trójkątnego kształtu na krawędziach tylno-bocznych, a szósty sternit jest wyraźnie wybrzuszony[2].
Owad o rozsiedleniu transpalearktycznym[2], w Europie znany z Francji, Belgii, Niemiec, Danii, Finlandii, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Słowenii i Rosji. Ponadto znany z wschodniej Palearktyki[1]. W Polsce występuje głównie w górach. Jest to pszczoła samotnica. Gatunek oligolektyczny, związany z dzwonkowatymi, a szczególnie z dzwonkami. Ma jedno pokolenie w roku, latające w środku lata[2].
W 2002 umieszczony został na Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce jako gatunek o słabo rozpoznanym statusie[3].
Przypisy
- ↑ a b Dufourea dentiventris. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-09-20].
- ↑ a b c Yury A. Pesenko, Józef Banaszak, Tomasz Cierzniak: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XXVI Błonkówki — Hymenoptera. Zeszyt 68b. Pszczołowate — Apidae. Podrodzina: smuklikowate — Halictinae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 2002.
- ↑ Józef Banaszak: Apoidea. Pszczoły. W: Czerwona lista zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce. Zbigniew Głowaciński, Małgorzata Makomaska-Juchiewicz, Grażyna Połczyńska-Konior (red.). Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk (PAN), 2002, s. 69-74. ISBN 83-901236-8-1.