Dufourea minuta
| Dufourea minuta | |||
| Lepeletier, 1841 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek | Dufourea minuta | ||
| Synonimy | |||
| |||
Dufourea minuta – gatunek błonkówki z rodziny smuklikowatych i podrodziny wigorczykowatych.
Gatunek ten został opisany w 1841 roku przez A.L.M. le Peletiera[1].
Pszczoła o ciele długości od 4 do 6 mm, silnie błyszczącym i prawie niepunktowanym. Cechuje ją rzadkie owłosienie ciała, głaszczki wargowe o członie drugim tak długim jak trzeci oraz rzadkie i delikatne punktowanie silnie połyskującej tarczki. U samca drugi człon czułków jest tak szeroki jak długi, człony czułków od czwartego do jedenastego mają wyspecjalizowane pola bardzo gęsto porośnięte krótkimi włoskami, a szósty sternit jest spłaszczony[2].
Owad o rozsiedleniu zachodniopalearktycznym[2], w Europie znany z Portugalii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Danii, Szwecji, Finlandii, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Słowenii i Rosji. Występuje też we wschodniej części Palearktyki i krainie orientalnej[1]. Jest to pszczoła samotnica. Gatunek oligolektyczny, związany z astrowatymi. Ma jedno pokolenie w roku, latające latem[2].
W 2002 umieszczony został na Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce jako gatunek o słabo rozpoznanym statusie[3].
Przypisy
- ↑ a b Dufourea minuta. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-09-20].
- ↑ a b c Yury A. Pesenko, Józef Banaszak, Tomasz Cierzniak: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XXVI Błonkówki — Hymenoptera. Zeszyt 68b. Pszczołowate — Apidae. Podrodzina: smuklikowate — Halictinae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 2002.
- ↑ Józef Banaszak: Apoidea. Pszczoły. W: Czerwona lista zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce. Zbigniew Głowaciński, Małgorzata Makomaska-Juchiewicz, Grażyna Połczyńska-Konior (red.). Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk (PAN), 2002, s. 69-74. ISBN 83-901236-8-1.