Dulebowie (wołyńscy)

Plemiona Wschodniej Europy w VIII-X w. w świetle informacji "Powieści dorocznej" (na podstawie opracowania prof. Wojciecha Szymańskiego)

Dulebowie – plemię słowiańskie zamieszkujące Wołyń, którego przynależność do Słowian zachodnich lub wschodnich pozostaje w nauce przedmiotem dyskusji.

Etymologia

Pierwotnie Dudlěbi, l.poj. Dudlěbъ[1], scs. Дулѣби/Dulěbi lub Дулѣбъı/Dulěby[2], w dawnej polskiej literaturze Dulębowie, albo poprzez pomylenie Ѣ z Ѧ lub skojarzenie z polskim pospolitym przydomkiem dulęba - "człowiek niezgrabny" - to według Jana Karłowicza od ruskiego dulèbъ, dulèbina, przym. dulèbyj = głupiec, bałwan, ślepy, zezowaty, ukr. dułèba, zwykle durnýj dułèba = zawadiaka, głupiec i właśnie od plemienia Dulebów (por. nazwy miejscowe Duleby, Duliby czy osobowe Duleba, Dulęba, Dolęba)[3]. W słowniku etymologicznym Maxa Vasmera ts. дуле́б to bałwan, prostak, idiota, przym. дулебый = zezowaty (podobnie u Władimira Dala[4]) i stąd być może komi dul'epa kretyn, a te wszystkie też od plemienia Dulebów, która to nazwa etniczna według Vasmera miała pochodzić od zachodniogermańskiego Deudo- i laifs, śwn. Dietleip, Detlef[5], co nie oznacza germańskiego pochodzenia tego plemienia, ale może sugerować zamieszkiwanie w pobliżu jakiegoś germańskiego plemienia.

Historia

Wokół plemienia Dulebów w literaturze wśród historyków pojawiło się wiele licznych i sprzecznych hipotez odnośnie do jego związku z dwoma innymi nadbużańskimi plemionami: Wołynianami i Bużanami. Niektórzy uczeni twierdzą, że Dulebowie, Wołynianie i Bużanie stanowili jedno plemię[6][7][8][9]. Inni historycy identyfikują Dulebów z Wołynianami[10], a jeszcze inni Dulebów z Bużanami[11][12][13]. Rosyjski uczony - Aleksiej Szachmatow z kolei uważał, że wszystkie trzy powyższe plemiona żyły na tym samym obszarze, ale w różnych odstępach czasu[14], natomiast Gerard Labuda popierając teorię R. Jakimowicza, przedstawioną w książce Okres wczesnohistoryczny. Prehistoria ziem polskich, pisze że Wołynianie żyli obok Bużan, zaś Dulebów na tym terenie nigdy nie było[15].

Według kronikarza Nestora Dulebowie żyli nad Bugiem gdzie dziś Wołynianie[16], czyli Nestor podkreśla że Dulebowie żyli na tym samym terytorium ale przed pojawieniem się na tych terenach Wołynian, a następnie zmienili swoje miejsce osiedlenia, którego definitywne ustalenie jest niemożliwe ze względu na ubogość dotychczasowego materiału badawczego, co oczywiście nie przeszkadza w tworzeniu wielu różnych hipotez na ten temat.

Dymitr z Rostowa pisze w żywotach świętych Cyryla i Metodego, że pod przywództwem Dulebów Słowianie prowadzili długoletnie wojny z Bizancjum, efektem, których było rozprzestrzenienie się ich plemienia na inne tereny.

Według Nestora Dulebowie w VI lub VII wieku mieli zostać podbici przez Awarów.

Powieść minionych lat w żadnym z zestawień plemion "wschodniosłowiańskich" Dulebów nie wymienia, a sam region Bugu Nestor nigdy nie traktował jako region "wschodniosłowiański"[17]. W związku z powyższym m.in. profesor Henryk Paszkiewicz uważa, że nie ma żadnych podstaw, aby Dulebów zaliczać do "wschodnich Słowian". Mimo tego wśród historyków zdania na temat przynależności Dulebów do zachodniej lub wschodniej słowiańskiej grupy ludnościowej są podzielone.

W archeologii utożsamiani z podgrupą kultury praskiej, a konkretnie korczackiej tzw. kulturą Łuka-Rajkowiecką (ros. Лука-Райковецкая культура)[18]

Zobacz też

Przypisy

  1. Franciszek Sławski (pod red.), Słownik prasłowiański, tom 5, Warszawa 1984, s.76
  2. Latopis Ławrientiewski
  3. Jan Karłowicz, Słownik wyrazów obcego a mniej jasnego pochodzenia używanych w języku polskim, Kraków 1905, s. 137
  4. Zobacz hasło: Дулеб w "Tołkowyj słowar´ żywogo wielikorusskogo jazyka" na rosyjskich Wikiźródłach, (ros.)
  5. Max Vasmer, Этимологический словарь русского языка (онлайн версия), (ros.)
  6. Tadeusz Lehr-Spławiński, Początki Słowian, BSSUJ, 1946, s. 48
  7. Leon Białkowski, Początki dziejowe Słowiańszczyzny wschodniej, RHKUL, t. I, 1949, s. 10
  8. Dmitrij Lichaczow, Powiest wriemiennych let, t. II, 1950, s. 222
  9. Mychajło Hruszewski. Istorija Ukrajiny-Rusy, t. I, 1904, s. 180, 181
  10. Jarosław Rudnycki, Nazwy "Hałaszyna" i "Wołyń", III, 1952, s. 18, 28, 29
  11. Dmitrii Zelenin, Russische (ostslavische) Volkskunde, 1927, s. 4
  12. B. Włodarski, Wołyń pod rządami Rurykowiczów i Bolesława Jerzego Trojdenowicza, t. III, 1934. s. 107, 108
  13. Gieorgij Wiernadskij, Ancient Russia, s. 321
  14. Aleksiej Szachmatow, K woprosu ob obrazowanii russkich narieczij i russkich narodnostiej, 1899, s. 19
  15. Gerard Labuda, Okres "wspólnoty" słowiańskiej w świetle źródeł i tradycji historycznej, t. I, 1948, s. 205
  16. Powieść minionych lat, tłumaczenie Franciszek Sielicki, 1968, s. 218
  17. Henryk Paszkiewicz, Początki Rusi, Kraków 1996, s. 71, 72
  18. Михаил Юрьевич Лебединский, К вопросу об истории древнерусской народности, Moskwa 1997, s. 37, (ros.)

Media użyte na tej stronie

Plemiona wschodniosłowiańskie.png
Autor: Poznaniak, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Mapa plemion wschodniosłowiańskich