Dumaryszki 5

Dumaryszki 5
Думарышкі 5
Państwo

 Białoruś

Obwód

witebski

Rejon

brasławski

Sielsowiet

Plusy

Położenie na mapie Białorusi
Ziemia55°50′45″N 27°09′47″E/55,845833 27,163056
Portal Białoruś

Dumaryszki 5 (biał. Думарышкі 5; ros. Думаришки 5) – chutor na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Plusy.

Inna nazwa wsi to Dumaryszki-Szaki.

Historia

W czasach zaborów wieś leżała w granicach Imperium Rosyjskiego[1].

W latach 1921–1939 wieś leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim[2] (od 1926 w województwie wileńskim[3]), w powiecie brasławskim, w gminie Plusy[4][5].

W Powszechnym Spisie Ludności z 1921 roku siedem wiosek o nazwie Dumaryszki zostały spisane pod jedną nazwą. We wszystkich miejscowościach (od I do VII) zamieszkiwało 300 osób, 265 było wyznania rzymskokatolickiego, 7 prawosławnego a 28 staroobrzędowego. Jednocześnie 271 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 29 białoruską. Były tu 52 budynki mieszkalne[4].

W 1931 Dumaryszki-Szaki liczyły 7 domów i 28 mieszkańców[5].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Plusach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Plusach[6].

Od 1926 umiejscowiona była tu Strażnica KOP „Dumaryszki”. W 1939 zlokalizowano tu placówkę Straży Granicznej I linii „Dumaryszki”[7].

Przypisy

  1. Dumaryszki, wieś, pow. nowoaleksandrowski, gm. Krasnogórka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 452.
  2. Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  3. Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
  4. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 10.
  5. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 10.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 376.
  7. Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin 1999, s. 171.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie