Dunkierka
Karnawał w Dunkierce | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Region | |||||
Departament | |||||
Mer | Patrice Vergriete | ||||
Powierzchnia | 43,89 km² | ||||
Wysokość | 0–17 m n.p.m. | ||||
Populacja (2010) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Kod pocztowy | 59140 – 59240 – 59640 | ||||
Położenie na mapie Nord (c) Eric Gaba, Wikimedia Commons user Sting, CC BY-SA 3.0 | |||||
51°02′N 2°22′E/51,033333 2,366667 | |||||
Strona internetowa | |||||
Portal Francja |
Dunkierka (fr. Dunkerque, niderl. Duinkerke) – francuskie miasto położone nad Morzem Północnym, usytuowane niedaleko granicy z Belgią; równocześnie Dunkierka jest najbardziej wysuniętym na północ miastem Francji (w regionie Hauts-de-France, w departamencie Nord).
Demografia
Według danych na 2010 rok miasto liczyło 92 005 mieszkańców[1], a gęstość zaludnienia wynosiła 2096 osób/km².
Historia
Dunkierka powstała około 800 roku jako flamandzka osada rybacka.
W 1622 roku dla osłony portu od strony zachodniej Hiszpanie zbudowali fort Mardyck. W 1646 roku po 17 dniach oblężenia Kondeusz zdobył Dunkierkę dla Francji. 16 września 1652 roku miasto znów przechodzi w ręce Hiszpanów. 26 maja 1658 roku Turenne rozpoczął ponowne oblężenie. Po zwycięstwie koalicji angielsko-francuskiej w bitwie na wydmach (14 czerwca 1658), w której Turenne i Lockhart pobili przybyłą na odsiecz Dunkierce armię don Juana d’Austria i Kondeusza, miasto poddaje się Francuzom 25 czerwca 1658. Wieczorem Ludwik XIV przekazał je Cromwellowi (tzw. la folle journée, dzień, w którym Dunkierka znajdowała się kolejno pod panowaniem hiszpańskim, francuskim i angielskim)[2].
Po śmierci Cromwella, po ponad czteroletnim panowaniu angielskim, potrzebujący pieniędzy Karol II Stuart zaoferował Dunkierkę Francji za dwanaście milionów liwrów. Negocjacje ze strony francuskiej prowadził Godefroi d’Estrades. Ostatecznie Francja przekazała 5 milionów i otrzymała za tę sumę Dunkierkę i Mardyck. 27 września 1662 roku Francuzi weszli do miasta, a 2 grudnia 1662 odbył się tryumfalny wjazd Ludwika XIV[3].
W XIX w. szybki rozwój miasta dzięki wybudowaniu połączenia kolejowego łączącego region hutniczo-górniczy północnej Francji z portem w Dunkierce.
Podczas II wojny światowej miejsce ewakuacji brytyjskiego korpusu ekspedycyjnego i wojsk francuskich między 26 maja i 3 czerwca 1940 roku, znanej pod kryptonimem „Dynamo”. Do ewakuacji wykorzystano wszystkie dostępne w porcie rodzaje statków i łodzi, pozostawiając na francuskim brzegu ogromne ilości sprzętu wojskowego (2 tys. dział, 500 tys. ton wyposażenia) oraz około 40 tysięcy francuskich żołnierzy. Ewakuowano 338 226 brytyjskich i francuskich żołnierzy. Brytyjska i francuska flota straciły około 300 statków różnego typu. Ewakuacja była możliwa dzięki temu, że niemieckie wojska lądowe otrzymały rozkaz zatrzymania natarcia. Dunkierka została wyzwolona spod okupacji niemieckiej dopiero w maju 1945 roku przez wojska kanadyjskie i 1 Czechosłowacką Brygadę Pancerną.
4 marca 1947 roku Wielka Brytania i Francja podpisały tutaj traktat z Dunkierki.
W Dunkierce urodził się biskup Jean-Marie Gaëtan Ogez[4].
Gospodarka
W mieście zlokalizowany jest przemysł hutniczy, metalurgiczny i stoczniowy.
Transport
W mieście znajduje się duży port pasażerski i rybacki, także stacja kolejowa Gare de Dunkerque. Połączenie autostradą A25 z Lille. Port w Dunkierce jest trzecim co do wielkości we Francji. Ze względu na swoje strategiczne położenie odgrywa dużą rolę w transporcie pasażerskim i frachtowym między Europą i Wielką Brytanią. Promy pasażerskie wypływają co 2 godziny do angielskiego portu w Dover. Dunkierka stała się popularnym portem promowym wśród polskich emigrantów, przemieszczających się między Polską a Wielką Brytanią i Irlandią. Z Dunkierki mogą się przeprawić tylko zmotoryzowani pasażerowie.
Turystyka
Znajduje się tam Muzeum Sztuk Pięknych oraz Muzeum Portowe z 6 statkami muzealnymi oraz Statua Jana Barta.
Miasta partnerskie
- Krefeld (Niemcy)
- Middlesbrough (Wielka Brytania)
- Rostock (Niemcy)
- Ryga (Łotwa)
- Vitória (Brazylia)
- Suwałki (Polska)
Przypisy
- ↑ a b INSEE: Populations légales 2010 de la commune. [dostęp 2013-08-29]. (fr.).
- ↑ Pierre Gaxotte: Ludwik XIV. Warszawa: PIW, 1984, s. 38. ISBN 83-06-01050-7.
- ↑ Pierre Gaxotte: Ludwik XIV. Warszawa: PIW, 1984, s. 79. ISBN 83-06-01050-7.
- ↑ David M. Cheney , Bishop Jean-Marie-Gaëtan Ogez [Catholic-Hierarchy], www.catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-08-27] .
Linki zewnętrzne
- źródło danych: Francuski urząd statystyczny. (fr.)., Port promowy Dunkerque
Media użyte na tej stronie
Autor: Superbenjamin, Licencja: CC BY-SA 4.0
Blank administrative map of France for geo-location purpose, with regions and departements distinguished. Approximate scale : 1:3,000,000
Autor: Flappiefh, Licencja: CC BY-SA 4.0
Carte administrative vierge de la région Hauts-de-France, France, destinée à la géolocalisation.
The flag of the United Kingdom (3:5 version). This flag is the Union Flag in the 3:5 ratio exclusively used on land. At sea, the correct ratio is 1:2.
Flag of Dunkirk
Autor: Stefi123, Licencja: CC BY-SA 3.0
Vue panoramique de Dunkerque depuis le beffroi
Autor: Adelbrecht, SanchoPanzaXXI, Spedona, Jacques Lys, Chatsam, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grandes Armes de la ville de Dunkerque: Coupé, en chef d'or au lion passant de sable, en pointe d'argent à un dauphin couché d'azur crété et oreillé de gueules. (...) La citation "Dunkerque a bien mérité de la Patrie" fut donnée par le Comité de Salut Public après l'héroïque conduite des habitants lors du siège de Dunkerque en 1793. La citation "Ville héroïque, sert d'exemple à toute la Nation" fut attribuée en 1917. Les médailles sont respectivement:
- La Croix de Chevalier de la Légion d'Honneur - 1919
- Les Croix de Guerre avec Palmes - 1917 et 1945
- La Distinguished Service Cross - 1919.
(c) Eric Gaba, Wikimedia Commons user Sting, CC BY-SA 3.0
Blank administrative map of the department of Nord, France, for geo-location purpose, with distinct boundaries for regions, departments and arrondissements.