Durs Grünbein

Durs Grünbein (ur. 9 października 1962 w Dreźnie) – niemiecki poeta, eseista i tłumacz.

Życiorys

Grünbein studiował teatrologię na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie. W roku 1987 przerwał studia, a następnie współpracował z różnymi czasopismami. Po przemianach w roku 1989 podróżował po Europie, południowo-wschodniej Azji i USA. Był gościem Wydziału Germanistyki New York University, Dartmouth College i Villa Aurora w Los Angeles.

Grünbein jest członkiem Akademie der Künste w Berlinie, Deutsche Akademie für Sprache und Dichtung, Freie Akademie der Künste w Hamburgu, Freie Akademie der Künste zu Leipzig i Sächsische Akademie der Künste. Od 2005 jest profesorem poetyki na Kunstakademie Düsseldorf, a od 2008 członkiem Ordens Pour le mérite für Wissenschaft und Künste w Berlinie.

Podczas semestru zimowego 2007/08 był profesorem wizytującym (Gastprofessor) w Uniwersytecie Heinricha Heinego w Düsseldorfie, w 2009 stypendystą Villa Massimo w Rzymie. W semestrze zimowym 2009/2010 prowadził wykłady w ramach wykładów z poetyki we Frankfurcie.

Wyróżnienia

  • 1992: Nagroda literacka miasta Bremy
  • 1992: Nagroda literacka miasta Marburg
  • 1993: Nagroda Poetycka im. Nicolasa Borna
  • 1995: Nagroda im. Petera Huchela
  • 1995: Nagroda im. Georga Büchnera
  • 2001: Spycher: Literaturpreis Leuk[1]
  • 2004: Nagroda kraju związkowego Sachsen-Anhalt im. Friedricha Nietzsche
  • 2005: Nagroda miasta Bad Homburg im. Friedricha Hölderlina
  • 2006: Berlińska Nagroda Literacka
  • 2008: Order Pour le mérite za zasługi na rzecz nauki i sztuki
  • 2009/2010: Wykładowca na Uniwersytecie Johanna Wolfganga Goethego we Frankfurcie
  • 2009: Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą Republiki Federalnej Niemiec (Großes Verdienstkreuz mit Stern der Bundesrepublik Deutschland)
  • 2009: Nagroda im. Samuela Bogumiła Lindego
  • 2009: Stypendium Niemieckiej Akademii Rom Villa Massimo
  • 2012: Nagroda szwedzkiego miasta Västerås im. Tomasa Tranströmera
  • 2012: Laureat Nagrody Literackiej Miasta Gdańska Europejski Poeta Wolności[2]
  • 2020: Międzynarodowa Nagroda Literacka im. Zbigniewa Herberta[3]

Twórczość

W swoich pracach porusza tematy z obszaru nauk przyrodniczych (fizyka kwantowa, neurologia) i filozofii.

  • Grauzone morgens. Gedichte. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1988.
  • Schädelbasislektion. Gedichte. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1991.
  • Falten und Fallen. Gedichte. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1994.
  • Den Teuren Toten. 33 Epitaphe. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1994.
  • Von der üblen Seite. Gedichte. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1994.
  • Die Schweizer Korrektur (zusammen mit Brigitte Oleschinski und Peter Waterhouse). Urs Engeler Editor, Göttingen, 1995.
  • Den Körper zerbrechen. Rede zur Entgegennahme des Georg-Büchner-Preises. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1995.
  • Galilei vermißt Dantes Hölle und bleibt an den Maßen hängen. Aufsätze 1989-1995. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1996.
  • Nach den Satiren. Gedichte. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1999.
  • Gehirn und Denken. Kosmos im Kopf. Hatje Cantz Verlag, Ostfildern, 2000.
  • Reise, Toter. Hörspiel mit Ulrike Haage. Sans Soleil, Bonn, 2001.
  • Das erste Jahr. Berliner Aufzeichnungen. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2001.
  • Erklärte Nacht. Gedichte. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2002.
  • Una Storia Vera. Ein Kinderalbum in Versen. Insel Verlag, Frankfurt am Main 2002, Insel-Bücherei, 1237.
  • Warum schriftlos leben. Aufsätze. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2003.
  • Vom Schnee oder Descartes in Deutschland. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2003.
  • An Seneca. Postskriptum. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2004.
  • Von ganzem Herzen. Nicolai Verlag, Berlin, 2004.
  • Berenice. Ein Libretto nach Edgar Allan Poe für eine Oper von Johannes Maria Staudt. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2004.
  • Antike Dispositionen. Aufsätze. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2005.
  • Porzellan. Poem vom Untergang meiner Stadt. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2005.
  • Mizantrop na Capri: historie/ wiersze, 2011 (Der Misanthrop auf Capri. Historien und Gedichte. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2005).
  • Strophen für übermorgen. Gedichte. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2007.
  • Liebesgedichte. Gedichte. Insel Verlag, Frankfurt am Main, 2008.
  • Der cartesische Taucher. Drei Meditationen. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2008.
  • Lob des Taifuns. Reisetagebücher in Haikus. Insel Verlag, Frankfurt am Main 2008, Insel-Bücherei, 1308.
  • Die Bars von Atlantis. Eine Erkundigung in vierzehn Tauchgängen. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2009.
  • Vom Stellenwert der Worte. Frankfurter Poetikvorlesung 2009. Suhrkamp Verlag, Berlin, 2010.
  • Aroma. Ein römisches Zeichenbuch. Suhrkamp Verlag, Berlin, 2010.
  • Koloß im Nebel. Gedichte. Suhrkamp Verlag, Berlin, 2012.
  • mit Aris Fioretos: Avtalad tid: samtal, schwedisch/deutsch. ersatz, Stockholm, 2012.
  • Cyrano oder Die Rückkehr vom Mond. Suhrkamp Verlag, Berlin, 2014.

Tłumaczenia

  • Die Perser, Ajschylos, Suhrkamp Verlag, 2001.
  • Thyestes, Seneka, Insel, 2002.
  • Sieben gegen Theben, Ajschylos, Suhrkamp Verlag, 2003.

Przypisy

  1. ↑ Spycher: Literaturpreis Leuk: Spycher, www.spycher-literaturpreis.ch [dostęp 2017-11-17] (niem.).
  2. ↑ Europejskim Poetą Wolności 2012 został Durs Grünbein | Wydarzenie | Culture.pl, culture.pl [dostęp 2017-11-17] (pol.).
  3. ↑ Laureat Nagrody Literackiej im. Zbigniewa Herberta 2020, Fundacja Herberta [dostęp 2020-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-07] (pol.).