Dwór w Wojborzu

Dwór w Wojborzu

nr rej. A/4595/1212/WŁ z 31.10.1986[1]
Dwór w Wojborzu
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Wojbórz
Adres	Wojbórz 210b
Typ budynku	dwór
Styl architektoniczny	barok
Ukończenie budowy	II poł. XVI w.
Ważniejsze przebudowy	1688 r., XIX w.
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko Dwór w Wojborzu
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Dwór w Wojborzu
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Dwór w Wojborzu
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Dwór w Wojborzu
50°30′31,28″N 16°38′43,25″E/50,508689 16,645347

Dwór w Wojborzu – został wzniesiony w drugiej połowie XVI wieku; przebudowany w 1668 roku i w XIX wieku. Po 1945 roku był siedzibą państwowego gospodarstwa rolnego, obecnie nie jest użytkowany.

Położenie

Dwór leży w Wojbórzu – wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko^[2]. Zabytek położony jest w centrum wsi, około 300 m na południe od kościoła.

Historia

Pierwszy dwór w Wojborzu istniał już w połowie XV wieku^[3]. Obecna rezydencja została wzniesiona przez rodzinę von Tschischwitz w latach siedemdziesiątych lub osiemdziesiątych XVI wieku^[3]. W 1668 roku (data na portalu) barokową przebudowę dworu zakończył Jan Wawrzyniec von Degnerheimb. Po przejęciu majątku w Wojborzu przez rodzinę von Götzen dwór przeważnie pełnił funkcję siedziby zarządcy folwarku^[3]. Po 1945 roku we dworze i folwarku ulokowano państwowe gospodarstwo rolne^[2].
Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 31 października 1986 roku dwór został wpisany do rejestru zabytków^[1]. Obecnie (w 2017 roku) budynek nie jest użytkowany.

Architektura

Dwór jest barokową budowlą wzniesioną z kamienia i cegły, założoną na planie prostokąta, z wydatnym, oskarpowanym ryzalitem od północy^[3]. Budynek jest podpiwniczony, dwukondygnacyjny, z użytkowym poddaszem i nakryty wysokim łamanym dachem dwuspadowym^[3]. Fasada (elewacja południowa) jest ośmioosiowa z asymetrycznie umieszczonym głównym wejściem, ozdobionym portalem o cechach późnorenesansowych^[3]. Nad wejściem prostokątna płycina, ozdobiona po bokach spływami wolutowymi, z kartuszem zawierającym herb Lorenza Degnera von Degenheima, radcy dworskiego^[4], flankowanym (otoczonym) przez panoplia. Portal zwieńczony trójkątnym frontonem z trzema kulami na postumentach, położonymi na szczycie i po bokach. Fronton zawiera mniejszy herb, z trzema różami. Elewacja tylna jest siedmioosiowa, ze wspomnianym wyżej dwuosiowym ryzalitem i dodatkowym wejściem do budynku, elewacje boczne są trzyosiowe^[3]. Obecnie elewacje są w znacznym stopniu uproszczone. Zachowały boniowane naroża i wykonane w tynku uszakowe obramowania otworów okiennych^[3].
Budynek jest częścią zespołu dworskiego, składającego się z okazałych budynków mieszkalnych i gospodarczych, usytuowanych wokół dwóch prostokątnych dziedzińców^[2]. Zabudowania te pochodzą w większości z XIX wieku^[2].

Galeria

• 

  Fasada z asymetrycznie umieszczonym głównym wejściem

• 

  Portal o cechach późnorenesansowych

• 

  Herb radcy dworu Lorenza Degnera von Degenheim na płycinie z inicjałami I. L. D. V. D i datą ANNO 1668

Przypisy

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-04-5.