Dwarawati
Dwarawati – królestwo mońskie, obejmujące większą część dzisiejszej Tajlandii (dorzecze Menamu), powstałe jako federacja miast-państw w VI wieku. Zaliczane jest do zhinduizowanych państw Azji południowo-wschodniej, które przyswoiły sobie kulturę Guptów. Z tego okresu zachowały się m.in. płaskorzeźby przedstawiające bóstwa panteonu hinduistycznego w jaskiniach w pobliżu Saraburi. W późniejszym okresie dominującą religią stał się buddyzm therawada[1]. Dharawati przyczyniło się również w dużym stopniu do rozprzestrzenienia się sztuki i architektury buddyjskiej w Azji Południowo-Wschodniej. Królestwo zostało podbite na początku XI wieku przez khmerskiego króla Surjawarmana I.
Przypisy
- ↑ Tajlandia, Nelles Guide, Warszawa 1997, str. 27
Bibliografia
- Praca zbiorowa: Wielka Historia Świata - Cywilizacje Azji - Dolina Indusu - Indie - Kambodża. T. 5. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2005, s. 247. ISBN 83-7425-030-5.
Media użyte na tej stronie
Autor: Heinrich Damm (User:Hdamm, Hdamm at de.wikipedia.org), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Spread of Dvaravati culture in early Thailand, own creation based on "BlankMap_Thailand.png".
Autor: Ddalbiez, Licencja: CC BY-SA 3.0
Wat Kukut (Wat Chama devi), Lamphun, Thailand - Example of Dvaravati art