Dwight Howard

Dwight Howard
Ilustracja
Howard w barwach Atlanty Hawks (2016).
#39 Los Angeles Lakers
środkowy
Pełne imię i nazwisko

Dwight David Howard

Pseudonim

Superman, D12[1]

Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1985
Atlanta

Wzrost

208[1][2][3] cm

Masa ciała

120 kg

Kariera
Aktywność

od 2004

Szkoła średnia

Southwest Atlanta Christian Academy

Draft

2004, numer: 1
Orlando Magic

  1. ↑ Mecze w lidze aktualne na 1 kwietnia 2020[1].
  2. ↑ Mecze w reprezentacji aktualne na 14 września 2019[4].

Dwight David Howard (ur. 8 grudnia 1985 w Atlancie) – amerykański koszykarz występujący na pozycji środkowego, obecnie zawodnik Los Angeles Lakers.

Po ukończeniu szkoły średniej nie zdecydował się na podjęcie studiów i zgłosił się do draftu NBA, w którym został wybrany z pierwszym numerem przez Orlando Magic. Po ośmiu sezonach występów w Magic został wymieniony do Los Angeles Lakers. Rok później jako wolny agent podpisał kontrakt z Houston Rockets. W dalszych latach kariery grał jeszcze w Atlancie Hawks, Charlotte Hornets i Washington Wizards – w każdej z drużyn po jednym sezonie. W lipcu 2019 Wizards wymienili Howarda do Memphis Grizzlies, którzy wykupili jego kontrakt. W sierpniu tego samego roku podpisał umowę z Los Angeles Lakers.

Ośmiokrotnie brał udział w meczach gwiazd NBA i tyle samo razy był wybierany do najlepszych składów sezonu. W najlepszym defensywnie składzie sezonu znajdował się zaś pięciokrotnie. Trzy razy otrzymał także nagrodę dla najlepszego obrońcy sezonu. Pięciokrotnie był najlepszym zbierającym ligi (średnia na mecz), a dwukrotnie najlepszym blokującym. W 2008 zwyciężył w konkursie wsadów NBA.

Howard był członkiem kadry narodowej i olimpijskiej Stanów Zjednoczonych, w barwach której występował na Mistrzostwach Świata w Japonii (brązowy medal) i Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie (złoty medal). Był również członkiem kadry na Igrzyska Olimpijskie w Londynie, jednak z udziału w nich wyeliminowała go kontuzja.

Szkoła średnia

Uczęszczał do szkoły średniej Southwest Atlanta Christian Academy, gdzie jego ojciec pracował jako dyrektor sportowy[5]. Grę w szkolnej drużynie koszykówki rozpoczynał jako rozgrywający, lecz w związku z szybkim rośnięciem zmieniano mu pozycję na niskiego skrzydłowego, a następnie silnego skrzydłowego[6]. Rozgrywając przez cztery lata nauki łącznie 129 meczów, zdobywał średnio 16,6 punktu, 13,4 zbiórki oraz 6,3 bloku na mecz[5].

W ostatnim roku nauki wraz ze szkolną drużyną zdobył mistrzostwo stanu, notując średnio 25 punktów, 18,3 zbiórki, 8 bloków, 3,5 asysty oraz 3 przechwyty na mecz[7]. Howard otrzymał wówczas nagrody dla najlepszego zawodnika szkół średnich: im. Jamesa Naismitha, Morgana Woottena oraz przyznawane przez Gatorade i McDonald’s[6]. W owym sezonie wystąpił również w meczu gwiazd szkół średnich, gdzie został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem spotkania (wspólnie z J.R.'em Smithem)[8]. W 2012 został wybrany jednym z 35 najlepszych zawodników w historii tychże meczów[9].

Kariera zawodowa

Orlando Magic (2004–2012)

Pierwsze lata (2004–2007)

Howard wykonujący rzut wolny

Po ukończeniu szkoły średniej, Howard nie zdecydował się na rozpoczęcie studiów i zgłosił się do draftu NBA 2004[10], gdzie Orlando Magic wybrali go z pierwszym numerem przed będącym na drugim roku studiów Emeka Okaforem[11]. Jako numer na koszulce zdecydował się wybrać liczbę 12, ponieważ jego idol Kevin Garnett za czasów gry w Minnesota Timberwolves nosił numer 21, co jest odwróceniem dwunastki[12]. Howard dołączył do będących w kryzysie Magic, którzy zakończyli poprzedni sezon z wynikiem 21 zwycięstw; wcześniej też zespół stracił swojego lidera Tracy’ego McGrady’ego[6]. Howard, ukończył swój debiutancki sezon ze zdobywanymi średnio 12 punktami oraz 10 zbiórkami na mecz[13], ustanawiając przy tym kilka rekordów National Basketball Association. Stał się najmłodszym graczem w historii NBA, który zdobywał średnio double double w sezonie regularnym, najmłodszym, który zdobywał średnio więcej niż 10 zbiórek w sezonie oraz najmłodszym, który zanotował ponad 20 zbiórek w jednym meczu[14]. Jego osiągnięcia w pierwszym sezonie w NBA podkreślał fakt, że był pierwszym debiutantem, który przyszedł do NBA prosto po szkole średniej i wystąpił we wszystkich 82 spotkaniach zespołu[14]. Oprócz tego wziął też udział w meczu debiutantów z drugoroczniakami i został jednogłośnie wybrany do najlepszej piątki debiutantów[4]. Jednakże nie zdobył nagrody dla debiutanta roku, ustępując środkowemu Emeka Okaforowi z Charlotte Bobcats i rzucającemu obrońcy Benowi Gordonowi z Chicago Bulls[15].

Howard walczący o pozycje z JaVale McGeem z Washington Wizards

Podczas przerwy przed rozpoczęciem kolejnego sezonu, Howard przybrał prawie dziesięć kilogramów masy mięśniowej[6]. Jeden z trenerów Magic, będący wcześniej trenerem indywidualnym Shaquille O’Neala, Brian Hill, zdecydował, że Howard powinien przekształcić się z silnego skrzydłowego w środkowego[6]. Hill skoncentrował treningi z Howardem na grze pod koszem i defensywie, motywując go dodatkowo, że musi stać się ”prawdziwym środkowym”, aby jego zespół dotarł do playoffs[6]. 15 listopada 2005, w meczu u siebie przeciwko Charlotte Bobcats, Howard zdobył 21 punktów i 20 zbiórek, stając się najmłodszym zawodnikiem w historii NBA, który zanotował powyżej 20 punktów i 20 zbiórek w tym samym meczu[16]. Został wybrany do drużyny drugoroczniaków na Rookie Challenge 2006 podczas weekendu gwiazd NBA[4], a w dniu 15 kwietnia 2006, ustanowił nowy rekord kariery w liczbie zbiórek w jednym meczu, zdobywając przeciwko Philadelphii 76ers 26 zbiórek; dodając też 28 punktów był blisko jednej z niewielu zdobyczy w historii NBA 30-30[17]. Sezon zakończył ze średnio zdobywanymi, 15,8 punktu i 12,5 zbiórki na mecz[17], zajmując drugie miejsce w NBA w zbiórkach na mecz, ofensywnych zbiórkach i double double oraz szóste w procencie trafionych rzutów z gry[4]. Pomimo progresu statystycznego Howarda w porównaniu z poprzednim sezonem, Magic osiągnęli bilans 36-46 i drugi rok z rzędu nie dostali się do playoffs[18].

Howard, jako tzw. franchise player[a] Orlando zrobił kolejny krok do przodu w sezonie 2006-2007, w trzecim sezonie z rzędu występując we wszystkich 82 meczach sezonu zasadniczego[17]. 1 lutego 2007, po raz pierwszy w karierze został wybrany do meczu gwiazd, gdzie pełnił rolę rezerwowego w drużynie konferencji wschodniej[19]. Howard zakończył ten mecz ze zdobytymi 20 punktami i 12 zbiórkami[20]. Niecały tydzień później, w meczu przeciwko Toronto Raptors, Howard ustanowił nowy rekord kariery w liczbie zdobytych punktów w jednym meczu, notując ich 32[21]. Jednym z ważniejszych momentów jego kariery był dający Magic zwycięstwo i wykończony przez niego alley oop, 9 lutego w meczu w Amway Arena przeciwko San Antonio Spurs[22]. Podczas drogi do pierwszego w karierze udziału w playoffs, Howard pobił kolejny rekord kariery, zdobywając 14 kwietnia 2007 w meczu przeciwko Philadelphii 76ers 35 punktów[23]. Pod jego dowodzeniem, Magic zakwalifikowali się jak ósmy zespół konferencji wschodniej do playoffs NBA 2007, co było ich pierwszym awansem do rozgrywek poza sezonowych od 2003[24]. Jednakże, Magic odpadli już w pierwszej rundzie, przegrywając 4-0 z późniejszym uczestnikami finału konferencji, Detroit Pistons[25]. Howard zdobywał średnio 17,6 punktu i 12,3 zbiórki na mecz, przewodząc w lidze w łącznej sumie zanotowanych zbiórek, zajmując też drugie miejsce w skuteczności rzutów z gry i dziewiąte w blokach na mecz, zostając przy tym wybranym do trzeciego składu najlepszych zawodników NBA[26].

Lider corocznych mistrzów dywizji (2007-2010)

Howard blokujący rzut Kobego Bryanta z Los Angeles Lakers

W sezonie 2007-2008, Howard po raz pierwszy w karierze został wybrany do pierwszej piątki drużyny konferencji wschodniej na mecz gwiazd, kończąc rozgrywki z najwyższą w lidze liczbą 69 double double w sezonie oraz ośmiokrotnie notując więcej niż 20 punktów i 20 zbiórek w jednym meczu[27][28]. 16 lutego 2008, wygrał konkurs wsadów NBA, zdobywając 78 procent głosów[29]. W tymże konkursie wykonał wsad z przyczepioną peleryną supermana, przez co zyskał pseudonim „Superman”[29]. Magic wraz z Howardem, zdobyli po raz pierwszy od 12 lat tytuł mistrzów dywizji oraz drugi rok z rzędu awansowali do playoffs[28]. W pierwszej rundzie trafili na Toronto Raptors, w serii z którymi, Howard trzykrotnie w pięciu meczach zdobywał powyżej 20 punktów i 20 zbiórek[30]. W całej serii zanotował on 91 zbiórek, więcej niż cały skład Toronto[31]. W następnej rundzie przeciwko Detroit Pistons, Magic przegrali pierwsze dwa mecze[32]. Zdobycie przez Howarda 20 punktów i 12 zbiórek w meczu numer trzy dały im zwycięstwo u siebie[33]. W tym samym tygodniu, Howard został pierwszy raz w karierze mianowany do najlepszego składu NBA, oraz drugiego składu obrońców[28]. Magic przegrali dwa kolejne mecze z Pistons i też całą serię wynikiem 4-1[34].

Po dziesięciu spotkaniach sezonu 2008–2009, Howard był liderem ligi w zdobywanych blokach na mecz (4,2) oraz zanotował w tym czasie pierwsze w karierze triple-double: 30 punktów, 19 zbiórek i 10 bloków[35]. Na półmetku sezonu, Howard nadal był liderem ligi w blokach oraz objął prowadzenie w kategorii zbiórek, a także był jednym z najlepszych zawodników w skuteczności rzutów z gry[36]. Zdobył on też rekordową liczbę 3,1 miliona głosów w wyborach do pierwszej piątki reprezentacji konferencji wschodniej na mecz gwiazd NBA 2009[37]. 25 marca 2009, Magic z Howardem na czele zdobyli drugi rok z rzędu tytuł mistrzów dywizji południowo-wschodniej[38], kończąc sezon z trzecim najlepszym w konferencji bilansem 59–23 i tym samym awansując do playoffs[39]. W dniu 21 kwietnia 2009, został najmłodszym zdobywcą nagrody dla najlepszego obrońcy rozgrywek, co było jego celem na tamten sezon[12]. Magic rozpoczęli playoffs bez kontuzjowanego pierwszego rozgrywającego zespołu – Jameera Nelsona[40]. W piątym meczu pierwszej rundy przeciwko Philadelphii 76ers, Howard zdobył rekordowe 24 punkty i 24 zbiórki, dając Magic prowadzenie w serii 3-2[41], którzy ostatecznie zakończyli ją w sześciu spotkaniach[42]. 6 maja 2009 został mianowany do pierwszego składu obrońców[43], a tydzień później do najlepszej piątki sezonu[44].

Howard obok Tima Duncuna z San Antonio Spurs

W drugiej rundzie playoffs, przeciwko broniącym tytułu Boston Celtics, Magic wygrali mecz piąty, po czym Howard publicznie zakwestionował taktykę trenera Stana Van Gundy'ego, mówiąc że powinien otrzymywać więcej piłek; w meczu numer sześć zdobył on 23 punkty i 22 zbiórki, przedłużając serię do siódmego spotkania[45]. Po pokonaniu Bostonu, Magic zwyciężyli 4-2 w serii z Cleveland Cavaliers, prowadzonymi przez ówczesnego MVP ligi LeBrona Jamesa[46]. W decydującym szóstym spotkaniu, Howard zdobywając 40 punktów ustanowił swój nowy rekord kariery, prowadząc Magic do pierwszych od 14 lat finałów NBA[47]. Ich przeciwnicy – Los Angeles Lakers zwyciężyli w pierwszych dwóch spotkaniach w Staples Center, jednakże to Magic zwyciężyli pierwszy mecz po przeniesieniu się serii do Orlando[48]. W czwartym meczu, Howard zanotował 21 zbiórek i rekordowe w finałach dziewięć bloków, lecz Magic przegrali po dogrywce[49]. Lakers wygrali także mecz numer pięć i zostali nowymi mistrzami NBA[50].

Przed sezonem 2009–2010, Magic dokonali paru zmian w składzie: wysyłając Hedo Türkoğlu do Toronto Raptors i pozyskując ośmiokrotnego uczestnika meczów gwiazd Vince Cartera z New Jersey Nets[51]. Tak jak w poprzednich dwóch sezonach, Magic dobrze rozpoczęli sezon, zwyciężając 17 z pierwszych 21 spotkań[52]. W tym też sezonie, Howard dwukrotnie był wybierany najlepszym graczem miesiąca konferencji wschodniej[53]. 21 stycznia 2010, Howard został wybrany do pierwszej piątki wschodu na mecz gwiazd NBA 2010[54]. Niedługo po zakończeniu sezonu regularnego, w którym to Magic zanotowali 59 zwycięstw i trzeci raz z rzędu wygrali swoją dywizję, Howard wygrał w drugim kolejnym roku nagrodę dla najlepszego obrońcy ligi[55]. Stał się on też pierwszym graczem w historii NBA, który był liderem ligi w zbiórkach i blokach dwa razy z rzędu[55]. W trakcie playoffs, Magic pokonali w czterech meczach zarówno Charlotte Bobcats i Atlantę Hawks, odpowiednio w pierwszej i drugiej rundzie[56]. W drodze do finałów NBA, Magic znów trafili na Boston Celtics, w starciu z którymi przegrali pierwsze trzy mecze, wygrywając dwa następne, lecz ostatecznie ulegli im w szóstym meczu[57].

Dwightmare (2010–2012)

Howard w przygotowaniach do meczu

W sezonie regularnym 2010–2011, Howard notował rekordowe w karierze średnie w punktach i skuteczności z gry, jednak Magic nie byli w stanie czwarty rok z rzędu zwyciężyć w swojej dywizji[58]. Wygrali ją Miami Heat[59], a Magic z wynikiem 52 zwycięstw zakończyli sezon na czwartym miejscu w konferencji wschodniej[60]. Jednakże przegrali oni już w pierwszej rundzie playoffs z Atlantą Hawks[61]. W tymże sezonie, Howard był liderem ligi w liczbie fauli technicznych, kończąc też jedno spotkanie będąc wyrzuconym z boiska po dwóch takowych faulach[62]. Po zakończeniu rozgrywek zajął drugie miejsce w głosowaniu na MVP sezonu[63].

Ze względu na lokaut w NBA, sezon regularny 2011–2012 został skrócony do 66 spotkań[64]. Niedługo po zakończeniu lokautu, Howard, który miał w kontrakcie zapisaną klauzule zezwalająca mu na zostanie po zakończeniu sezonu wolnym agentem, zażądał wymiany do New Jersey Nets, Los Angeles Lakers lub Dallas Mavericks[65]. Howard stwierdził, że choć pozostanie w Orlando byłoby dla niego korzystne, to zarząd Magic nie robił nic aby umożliwić mu walkę o mistrzostwo NBA[66].

Podczas gdy w opinii publicznej trwały dyskusje na temat jego przyszłości[67], w meczu przeciwko Golden State Warriors, Howard stawał na linii rzutów wolnych rekordowe 39 razy. Rozpoczynał mecz trafiając średnio tylko 42 procent tychże rzutów i łącznie sześćdziesiąt procent w całej karierze. Warriors celowo faulowali Howarda, wiedząc o jego słabej skuteczności, dzięki czemu pobił on rekord 34 oddanych rzutów wolnych należący do Wilta Chamberlaina od 1962 (Shaquille O’Neal oddał również 39 rzutów wolnych w drugim meczu finałów NBA 2000)[68]. Howard trafił 21 z 39 prób, kończąc zwycięski dla Magic 117-109 mecz z wynikiem 45 punktów i 23 zbiórek[68]. W dniu 24 stycznia 2012, Howard został najlepszym strzelcem w historii Magic, pobijając poprzedni rekord 10 650 punktów należący do Nicka Andersona[69].

Dzień przed zakończeniem okresu transferowego sezonu NBA 2011–2012, Howard oficjalnie zrzekł się praw do rezygnacji z kończącego się sezon później kontraktu i zobowiązał się pozostać w Magic w sezonie 2012–2013[70]. Wcześniej też prosił od transfer do New Jersey Nets, przez co Magic byli gotowi wymienić go do Nets, gdyby nie zrezygnował on z klauzuli, aby nie stracić go latem jako wolnego agenta[71]. W dniu 19 kwietnia 2012, agent Howard stwierdził, że podda się on operacji kręgosłupa, wyeliminowującej go z gry w reszcie sezonu 2011–2012 oraz z Igrzysk Olimpijskich 2012 w Londynie[72]. W trakcie przygotowań do następnego sezonu, Howard ponownie zażądał wymiany do Nets, mówiąc, że po sezonie 2012–2013 na pewno nie przedłuży z kontraktu z Orlando Magic[73][74].

Los Angeles Lakers (2012–2013)

Howard wykonujący rzut wolny.

10 sierpnia 2012 Magic postanowili oddać go do Los Angeles Lakers, w wymianie która objęła także Philadelphię 76ers i Denver Nuggets[75]. Na oficjalnej konferencji prasowej Howarda, została opublikowana jego nowa koszulka z numerem 12, tym samym, który nosił w Magic[76]. Po tym wydarzeniu fani Magic zaczęli masowo palić koszulki z nazwiskiem Howarda[77].

Howard nie uprawiał koszykówki po swojej kwietniowej operacji przez kolejnych sześć miesięcy i do sezonu 2012/13 przystępował po zaledwie czterech tygodniach obozu treningowego i przygotowania przedsezonowego[78]. Mimo występu w tylko dwóch meczach przedsezonowych, był w stanie grać w meczu otwierającym sezon, przeciwko Dallas Mavericks. Zdobył w nim 19 punktów i miał 10 zbiórek, ale trafił tylko 3 z 14 rzutów osobistych i musiał zejść z boiska za sześć fauli, a Lakers przegrali 99-91[79]. Po pierwszych pięciu spotkaniach, z których drużyna z Los Angeles wygrała tylko jedno, zwolniony został trener Mike Brown[80], a na jego miejsce wybrano Mike’a D’Antoniego[81]. 4 stycznia 2013 Howard nabawił się kontuzji prawego barku podczas przegranego meczu 112-105 z lokalnymi rywalami, Los Angeles Clippers, przy starciu z Caronem Butlerem[82]. Mimo kontuzji, zagrał w kolejnym meczu, przeciwko Denver Nuggets, w którym wyrównał swój rekord kariery pod względem zebranych piłek (26 zbiórek)[83]. Opuścił jednakże trzy kolejne mecze z powodu tej kontuzji[84]. W połowie sezonu Lakers notowali rozczarowujący bilans 17-24[85]. Zdobywał 17,1 punktu przy 58,2% skuteczności, 12,3 zbiórki i 2,5 bloku, ale też 3,6 fauli i 3,2 straty na mecz, przy celności 50,2% z linii rzutów osobistych[86].

Howard był niezadowolony z powodu otrzymywania zbyt małej ilości podań oraz czuł, że Kobe Bryant rzuca za dużo[87]. W spotkaniu przeciwko Memphis Grizzlies, zdobył tylko 2 punkty i cztery zbiórki w 14 minut, przed odnowieniem się kontuzji ramienia[88]. Powrócił w kolejnym meczu, bez żadnych widocznych efektów kontuzji[89]. 30 stycznia, przez odnowioną kontuzję, musiał opuścić boisko w starciu z Phoenix Suns[90]. Opuścił trzy kolejne mecze[91]. Bryant stwierdził, że Howard „martwi się za bardzo” i [Howard] „nie chce nikogo zawieść” i naciskał na niego, by grał pomimo bólu, kiedy Pau Gasol był poza grą z kontuzją prawej stopy[92][93]. Po raz kolejny został wybrany do udziału w Meczu Gwiazd[94], w którym zdobył 9 punktów i miał 7 zbiórek[95].

Howard oddaje rzut półhakiem przeciwko Milwaukee Bucks

Podczas przerwy spowodowanej przez Mecz Gwiazd, Howard postanowił poświęcić się by mieć lepszą drugą połowę sezonu[96]. Przeszedł na zdrowszą dietę, eliminując z niej cukry, by być w lepszej kondycji, do ustabilizowania wysokiego poziomu gry w obronie i grania preferowanych przez D’Antoniego zagrań pick and roll[97]. Po Weekendzie Gwiazd wyglądał bardziej świeżo[98]. 23 lutego, stwierdził, że wciąż nie jest nawet blisko swoich potencjalnych możliwości[99]. Lakers z dziesięciu kolejnych meczów po Weekendzie Gwiazd wygrali osiem, a Howard zdobywał w nich średnio 15,5 punktu, 14,8 zbiórki i 2,6 bloku[100]. W swoim pierwszym, po transferze, meczu w Orlando, 12 marca, trafił 25 na 39 rzutów osobistych, ustanawiając tym samym rekordy Lakers pod względem ilości celnych i oddanych rzutów za 1 punkt, oraz wyrównał swój rekord NBA w tej drugiej kategorii[101]. 27 marca, w występie przeciwko Minnesota Timberwolves, Howard został pierwszym graczem, od Shaquille’a O’Neala z sezonu 1996/97, który zdobył przynajmniej 25 punktów, 15 zbiórek, 5 przechwytów i 5 bloków[102]. Lakers ostatecznie zajęli siódme miejsce w konferencji Wschodniej i awansowali do fazy play-off[103]. Tam jednak, bez kontuzjowanego Bryanta, odpadli w pierwszej rundzie, przegrywając z San Antonio Spurs 4-0[104]. W meczu nr 4, Howard został wyrzucony z boiska za dwa faule techniczne[105].

Howard zakończył sezon z najniższą średnią zdobywanych punktów od swojego drugiego roku w NBA oraz, drugi sezon z rzędu, trafiał poniżej 50% rzutów osobistych[106]. Był jednak liderem ligi pod względem zbiórek na mecz[107] i został sklasyfikowany na drugim miejscu pod względem celności rzutów z gry[108]. Mimo powrotu po operacji pleców, Howard opuścił zaledwie sześć meczów, wszystkie z powodu kontuzji barku[106]. Został wybrany do trzeciej piątki NBA[109]. Po sezonie został wolnym agentem i mógł otrzymać maksymalny kontrakt od Lakers na pięć lat, warty 118 milionów dolarów, lub od innej drużyny, na cztery lata, warty 88 milionów[106].

Houston Rockets (2013–2016)

Na początku lipca 2013, Howard spotkał się z przedstawicielami Lakers, Dallas Mavericks, Houston Rockets, Golden State Warriors i Atlanta Hawks[110][111]. 13 lipca 2013 oficjalnie podpisał kontrakt z Rockets[112]. Po podjęciu przez niego decyzji, jego były kolega z drużyny, Steve Nash powiedział, że Howard nigdy nie chciał być Jeziorowcem[113]. W swoim pierwszym meczu, przeciwko Charlotte Bobcats, Howard zdobył 17 punktów i miał 26 zbiórek, przez co wyrównał rekord kariery, oraz dwa bloki[114]. 4 czerwca 2014 został wybrany do drugiej piątki All-NBA Team za sezon 2013/14[115].

Dalsza kariera (od 2016)

12 lipca 2016 jako wolny agent podpisał trzyletni kontrakt z zespołem Atlanta Hawks na kwotę 70,5 miliona dolarów[116]. 20 czerwca 2017 w wyniku wymiany trafił do zespołu Charlotte Hornets[117]. 6 lipca 2018 został wysłany do Brooklyn Nets w zamian za Timofieja Mozgowa, prawa do Hamidou Diallo, wybór II rundy draftu 2021 oraz zobowiązania gotówkowe[118]. Następnie, jeszcze tego samego dnia został zwolniony[119]. 11 lipca 2018 został zawodnikiem Washington Wizards[120]. 6 lipca 2019 trafił w wyniku wymiany do Memphis Grizzlies[121]. 24 sierpnia został zwolniony[122]. Howard wystąpił w zaledwie 9 spotkaniach Washington Wizards. 29 sierpnia 2019 Howard podpisał niegwarantowaną umowę z Los Angeles Lakers[123].

21 listopada 2020 zawarł kontrakt z Philadelphia 76ers[124]. 6 sierpnia 2021 po raz kolejny w karierze dołączył do Los Angeles Lakers[125].

Osiągnięcia

Howard w barwach Los Angeles Lakers (2013).
Howard jako zawodnik Houston Rockets (marzec 2014).

Stan na 12 sierpnia 2021, na podstawie[126], o ile nie zaznaczono inaczej.

NBA

Reprezentacja

Statystyki

Legenda
   MMecze  S5 Pierwsza piątka MPG Minuty na mecz
 FG% Celność rzutów z pola 3P% Celność rzutów „za 3” FT% Celność rzutów wolnych
 RPG Zbiórki na mecz APG Asysty na mecz SPG Przechwyty na mecz
 BPG Bloki na mecz PPG Punkty na mecz

Na podstawie Basketball-Reference.com (ang.)
Stan na koniec sezonu 2019/20

Sezon regularny

SezonDrużynaMS5MPGFG%3P%FT%RPGAPGSPGBPGPPG
2004/05Orlando828232,652,0%0,0%67,1%10,00,90,91,712,0
2005/06Orlando828136,853,1%0,0%59,5%12,51,50,81,415,8
2006/07Orlando828236,960,3%50,0%58,6%12,31,90,91,917,6
2007/08Orlando828237,759,9%0,0%59,0%14,21,30,92,120,7
2008/09Orlando797935,757,2%0,0%59,4%13,81,41,02,920,6
2009/10Orlando828234,761,2%0,0%59,2%13,21,80,92,818,3
2010/11Orlando787837,659,3%0,0%59,6%14,11,41,42,422,9
2011/12Orlando545438,357,3%0,0%49,1%14,51,91,52,120,6
2012/13L.A. Lakers767635,857,8%16,7%49,2%12,41,41,12,417,1
2013/14Houston717133,759,1%28,6%54,7%12,21,80,81,818,3
2014/15Houston414129,859,3%50,0%52,8%10,51,20,71,315,8
2015/16Houston717132,162,0%0,0%48,9%11,81,41,01,613,7
2016/17Atlanta747429,763,3%0,0%53,3%12,71,40,91,213,5
2017/18Charlotte818130,455,5%14,3%57,4%12,51,30,61,616,6
2018/19Washington9925,662,3%0,0%60,4%9,20,40,80,412,8
2019/20L.A. Lakers69218,972,9%60,0%51,4%7,30,70,41,117,1
Razem1113104533,558,6%13,2%56,5%12,31,40,91,916,7
Mecze Gwiazd8623,364,2%15,4%45,0%8,81,50,61,112,1

Play-offy

SezonDrużynaMS5MPGFG%3P%FT%RPGAPGSPGBPGPPG
2007Orlando4441,854,8%–45,5%14,81,80,51,015,3
2008Orlando101042,158,1%–54,2%15,80,90,83,418,9
2009Orlando232339,360,1%0,0%63,6%15,31,90,92,620,3
2010Orlando141435,561,4%–51,9%11,11,40,83,518,1
2011Orlando6643,063,0%0,0%68,2%15,50,50,71,827,0
2013L.A. Lakers4431,561,9%–44,4%10,81,00,52,017,0
2014Houston6638,554,7%–62,5%13,71,80,72,826,0
2015Houston171733,857,7%–41,2%14,01,21,42,316,4
2016Houston5536,054,2%0,0%36,8%14,01,60,81,413,2
2017Atlanta6626,250,0%–63,2%10,71,31,00,88,0
2020L.A. Lakers18715,768,4%50,0%55,6%4,60,50,40,45,8
Razem11310233,659,1%16,7%54,5%12,41,20,82,116,4

Kariera reprezentacyjna

Howard podczas Igrzysk Olimpijskich w 2008.

5 marca 2006 Howard dołączył do reprezentacji Stanów Zjednoczonych na lata 2006–2008, z którą, w ramach przygotowań przed Mistrzostwami Świata w Japonii, wygrał wszystkie z pięciu rozgrywanych meczów[4]. Na owych mistrzostwach zdobyli zaś brązowy medal, a Howard we wszystkich dziewięciu spotkaniach wyszedł w pierwszej piątce[4].

Podczas Mistrzostw Ameryki w 2007 reprezentacja USA wygrała dziesięć spotkań i tym samym złoty medal, czym zapewniła sobie kwalifikację na Igrzyska Olimpijskie w Pekinie (2008)[130]. Howard ośmiokrotnie znajdował się w pierwszej piątce, zdobywając średnio 10 punktów i 5,3 zbiórki na mecz, będąc też liderem zespołu w skuteczności rzutów z gry, z wynikiem 81,4 procent[130]. W finałowym meczu nad Argentyną trafił wszystkie ze swoich siedmiu rzutów, notując 20 punktów[131].

W 2008 był jednym z dwunastu członków reprezentacji Stanów Zjednoczonych na Igrzyska Olimpijskie w Pekinie (2008), która zdobyła złoty medal, wygrywając wszystkie mecze[132]. W spotkaniach tych Howard zdobywał średnio 10,9 punktu i 5,8 zbiórki na mecz[132].

Howard był także początkowo w składzie reprezentacji Stanów Zjednoczonych na Igrzyska Olimpijskie w Londynie (2012)[133], jednak z powodu kontuzji[134], na owe igrzyska ostatecznie nie pojechał[135].

Życie prywatne

Jego ojciec – Dwight Sr był policjantem policji stanowej, pracując przy tym jako dyrektor sportowy w Southwest Atlanta Christian Academy[5]. Związek ze sportem miała również matka Howarda – Sheryl, która grała w drużynie koszykarskiej podczas studiów w Morris Brown College[5].

Zanim został wybrany w drafcie NBA 2004, twierdził, że chce „chwalić imię Boga w lidze NBA i na całym świecie”[136]. W 2004 wspólnie z rodzicami założył fundację The Dwight and Sheryl Howard Foundation, zajmującą się prowadzeniem zajęć pozalekcyjnych dla dzieci oraz organizowaniem obozów koszykarskich[137]. W 2009 Howard znalazł się na liście dziesięciu nominowanych do Jefferson Awards – nagrody przyznawanej m.in. sportowcom za działalność charytatywną[138].

18 listopada 2007 urodził się syn Howarda i jego byłej już wówczas partnerki, a zarazem tancerki Orlando Magic – Royce Reed[139]. W 2010 Howard złożył pozew o zasądzenie od Reed zadośćuczynienia w wysokości 551 606,74 dolarów z tytułu naruszenia dóbr osobistych (zniesławienia), twierdząc, że dyskredytowała go ona za pomocą Twittera i podczas jej występów w programie o żonach koszykarzy[140]. Ostatecznie doszli oni jednak do porozumienia[141].

Uwagi

  1. ↑ Tzw. franchise player to zawodnik, wokół którego klub decyduje się budować swój zespół.

Przypisy

  1. ↑ a b c Dwight Howard Stats, Basketball-Reference.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  2. ↑ Official NBA bio of Dwight Howard, NBA.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  3. ↑ Dwight Howard Stats, News, Bio, ESPN [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  4. ↑ a b c d e f Dwight Howard, www.usab.com [dostęp 2019-09-14] (ang.).
  5. ↑ a b c d #11 Dwight Howard, web.archive.org, 16 sierpnia 2012 [dostęp 2019-09-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-16].
  6. ↑ a b c d e f JockBio: Dwight Howard Biography, www.jockbio.com [dostęp 2019-09-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-18].
  7. ↑ Fine Line Websites & IT Consulting, The Draft Review, Dwight Howard, The Draft Review [dostęp 2019-09-14] (ang.).
  8. ↑ Bob Bajek, NBA: How NBA Stars Fared in McDonald's All-American Gam, 28 marca 2012 [dostęp 2019-09-14] (ang.).
  9. ↑ Wilkins Honored as One of 35 Greatest McDonald's All Americans, Atlanta Hawks [dostęp 2019-09-14] (ang.).
  10. ↑ High schooler Dwight Howard enters NBA draft. USA Today, 2004-04-12. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  11. ↑ Complete selection results of the 2004 NBA Draft. NBA. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  12. ↑ a b Howard becomes youngest to win Defensive Player of the Year. NBA, 2009-04-21. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  13. ↑ Dwight Howard bio. sbnation.com. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  14. ↑ a b NBA Profile - Dwight Howard bio. NBA. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  15. ↑ Emeka Okafor Named 2004-05 NBA got milk? Rookie Of The Year. NBA, 2005-05-04. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  16. ↑ Howard’s 20/20. NBA, 2005-11-05. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  17. ↑ a b c NBA Profile - Dwight Howard Career Stats and Totals. NBA. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  18. ↑ 2005-06 Division Standings. NBA, 2006. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  19. ↑ 2007 NBA All-Star Game Box Score West 153, East 132. Sports Reference LLC. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  20. ↑ East 132, West 153. Real GM, 2007. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  21. ↑ Bosh's 41 points power streaking Raptors past Magic. ESPN Internet Ventures. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  22. ↑ Josh Cohen, Dan Savage: Savage & Cohen: Greatest Moment in Amway Arena History. NBA. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  23. ↑ Dan Gelston: Howard Carries Magic Past Sixers. NBA, 2007-04-14. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  24. ↑ Mark Long: Magic Top Heat, Draw Pistons in First Round. NBA, 2007-04-19. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  25. ↑ At a Glance 2007. NBA, 2007-06-14. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  26. ↑ Phoenix Duo Highlights All-NBA First Team. NBA, 2007-05-11. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  27. ↑ Around the Association presented by T-Mobile: Feb. 13. NBA, 2008-02-14. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  28. ↑ a b c MVP Kobe Bryant Highlights All-NBA First Team. NBA, 2008-05-08. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  29. ↑ a b John Schuhmann: All-Star Saturday Dwight. NBA, 2008-02-17. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  30. ↑ Magic Eliminate Raptors and Move on to Conference Semifinals. NBA. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  31. ↑ Dave Feschuk: Nelson dangerous, Howard kills. Toronto Star, 2008-11-18. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  32. ↑ 2008 NBA Playoffs Bracket. ESPN Internet Ventures. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  33. ↑ Magic-Pistons Box Score. ESPN Internet Ventures. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  34. ↑ Pistons pull away late to advance to 6th straight conference finals. ESPN Internet Ventures. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  35. ↑ Michael Grange. O’Neal prepares for tall challenge. „Globe and Mail”, 2008-11-17. 
  36. ↑ NBA 2008-2009 REGULAR SEASON PLAYER STATS. [dostęp 2012-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-08)]. (ang.).
  37. ↑ Howard tops balloting for 2009 NBA All-Star Game. NBA, 2009-02-10. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  38. ↑ NBA Teams: Orlando Magic Records Year by Year.. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  39. ↑ 2008-09 NBA Season Summary. Sports Reference LLC. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  40. ↑ Magic- Sixers. NBA. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  41. ↑ Magci 91 – Sixers 78. NBA. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  42. ↑ Magic win series 4-2. NBA. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  43. ↑ Howard, Bryant headline 2008-09 NBA All-Defensive First Team. NBA, 2008-05-09. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  44. ↑ James a unanimous pick for All-NBA First Team. NBA. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  45. ↑ Howard's 20-20 night forces Game 7 in Boston. ESPN Internet Ventures, 2009-05-14. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  46. ↑ 2009 NBA Playoffs – Conference finals – Magic vs. Cavaliers. ESPN Internet Ventures. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  47. ↑ Howard pours in 40 as Magic make 1st Finals appearance since '95. ESPN Internet Ventures, 2009-05-30. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  48. ↑ 2009 NBA Playoffs – Finals – Magic vs. Lakers. ESPN Internet Ventures. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  49. ↑ Lakers rally in OT for commanding 3-1 series lead. ESPN Internet Ventures, 2009-06-11. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  50. ↑ Magic prove no match as Kobe, Lakers claim 15th NBA crown. ESPN Internet Ventures, 2009-06-14. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  51. ↑ 2009-10 Orlando Magic Transactions. Sports Reference LLC. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  52. ↑ 2009-10 Orlando Magic Schedule and Results. Sports Reference LLC. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  53. ↑ Dwight Howard. Sports Reference LLC. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  54. ↑ NBA announces All-Star starters. ESPN Internet Ventures, 2010-02-09. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  55. ↑ a b Howard wins Kia Defensive Player of Year honors again. NBA, 2010-04-21. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  56. ↑ 2009-10 Orlando Magic Roster and Statistics. Sports Reference LLC. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  57. ↑ 2010 NBA Playoffs Summary. Sports Reference LLC. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  58. ↑ 2010-11 Orlando Magic Roster and Statistics. Sports Reference LLC. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  59. ↑ Southeast Division Champions. Hoopsworld. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  60. ↑ 2010-11 NBA Season Summary. Sports Reference LLC. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  61. ↑ Joe Johnson scores 23 points as Hawks eliminate Magic. ESPN Internet Ventures, 2011-04-28. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  62. ↑ Josh Robbins: Dwight Howard's technical foul in Game 1 of playoffs will stand as called. Orlando Sentinel, 2001-04-18. [dostęp 2012-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-26)]. (ang.).
  63. ↑ 2010-11 NBA Awards Voting. basketball-reference.com. [dostęp 2022-03-30]. (ang.).
  64. ↑ Maciej Kwiatkowski: Koniec lokautu NBA. Liga wróci w święta!. WP.pl, 2011-11-26. [dostęp 2012-08-11]. (pol.).
  65. ↑ Marc Stein, Chad Ford: Sources: Nets chase Dwight Howard. ESPN Internet Ventures, 2011-12-14. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  66. ↑ Brian Windhorst: Dwight Howard explains trade demands. ESPN Internet Ventures, 2011-12-12. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  67. ↑ Marc Stein: Where Will Dwight Howard Land?. ESPN Internet Ventures, 2012-01-13. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  68. ↑ a b Dwight Howard breaks FT attempts mark as Magic top Warriors. ESPN Internet Ventures, 2012-01-12. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  69. ↑ Dwight Howard becomes Magic's all-time leading scorer in win. ESPN Internet Ventures, 2012-01-24. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  70. ↑ Koniec okienka w NBA: Howard zostaje. WP.pl, 2012-03-15. [dostęp 2012-08-11]. (pol.).
  71. ↑ Ken Berger: Howard waives opt-out, agrees to stay in Orlando. CBS Interactive Inc., 2012-03-15. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  72. ↑ Ric Bucher: Dwight Howard out for season. ESPN Internet Ventures, 2012-04-20. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  73. ↑ Kyle Hightower: Magic GM: Howard has indeed reissued trade request. Yahoo Inc., 2012-07-02. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  74. ↑ Adrian Wojnarowski: Dwight Howard: I'll re-sign with only one team. Yahoo Inc., 2012-07-02. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  75. ↑ It's official: Howard dealt to Lakers in four-team trade. NBA, 2012-08-10. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  76. ↑ Lakers Acquire Dwight Howard. Lakers.com, 2012-08-11. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  77. ↑ Josh Barnett: Angry Orlando fans burn Dwight Howard Magic jerseys. USA Today, 2012-08-11. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
  78. ↑ Lakers' Dwight Howard still not all the way back. latimes.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  79. ↑ Revamped Mavericks slow down new-look Lakers in season opener. espn.go.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  80. ↑ Lakers fire Mike Brown as coach. latimes.com. [dostęp 2012-12-29]. (ang.).
  81. ↑ Lakers Hire Mike D’Antoni. nba.com. [dostęp 2012-12-29]. (ang.).
  82. ↑ Dwight Howard, Pau Gasol out. espn.go.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  83. ↑ Nuggets hang on late to send Lakers to 3rd straight loss. espn.go.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  84. ↑ Dwight Howard back in lineup. espn.go.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  85. ↑ Why do the Lakers continue to struggle?. espn.go.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  86. ↑ NBA analyst Jeff Van Gundy blasts Dwight Howard. latimes.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  87. ↑ Dwight Howard trying to avoid 'circus'. espn.go.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  88. ↑ Dwight Howard cleared to play. espn.go.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  89. ↑ Lakers beat Jazz 102-84 to snap 4-game skid. nba.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  90. ↑ Notebook: Suns 92, Lakers 86. nba.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  91. ↑ Celtics rout Lakers 116-95 for 6th straight win. nba.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  92. ↑ Kobe Bryant urges Dwight Howard. espn.go.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  93. ↑ Pau Gasol sidelined indefinitely with tear in his right foot. latimes.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  94. ↑ 2013 NBA All-Star Rosters. nba.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  95. ↑ 2013 NBA All-Star Game Box Score. West 143, East 138. basketball-reference.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  96. ↑ Dwight Howard inspired by Kobe Bryant's dedication. espn.go.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  97. ↑ Dwight Howard: I changed at break. espn.go.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  98. ↑ Dwight Howard needs Kobe Bryant to keep pushing him. latimes.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  99. ↑ Dwight Howard on Getting Into Good Shape: ‘I’m Not Even Close’. slamonline.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  100. ↑ Dwight Howard finally finding himself. espn.go.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  101. ↑ Hacks and answered: Lakers' Dwight Howard buries Magic at line. latimes.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  102. ↑ Lakers record 22nd straight win over Wolves despite controversy. espn.go.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  103. ↑ Lakers hold off Rockets, take West's 7th seed. nba.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  104. ↑ Spurs finish 4-game sweep, routing Lakers 103-82. nba.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  105. ↑ Spurs Sweep Lakers: Dwight Howard Ejected In Game 4 Loss. huffingtonpost.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  106. ↑ a b c 2012-13 Lakers Report Card: Starting five. espn.go.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  107. ↑ NBA Player Rebounds Statistics - 2012-13. espn.go.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  108. ↑ NBA Player Field Goal Shooting Statistics - 2012-13. espn.go.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  109. ↑ Bryant is on his 11th All-NBA first team - latimes, web.archive.org, 10 marca 2016 [dostęp 2020-04-01] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-10].
  110. ↑ Report: Howard meets with Rockets, Hawks, Warriors. sports.yahoo.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  111. ↑ Lakers, Mavs meet with Howard. espn.go.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  112. ↑ Howard Selects Houston in Free Agency. nba.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  113. ↑ Steve Nash says Dwight Howard never wanted to be a Laker. usatoday.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  114. ↑ Dwight Howard grabs 26 rebounds in debut as Rockets win. espn.go.com. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
  115. ↑ Durant, LeBron headline 2013-14 All-NBA First Team. nba.com. [dostęp 2014-06-04]. (ang.).
  116. ↑ Agent: Howard, Hawks agree on 3 years, $70.5M [dostęp 2016-07-13].
  117. ↑ Hawks Acquire Plumlee, Belinelli In Dwight Howard Trade. nba.com. [dostęp 2017-06-21]. (ang.).
  118. ↑ Hornets Acquire Mozgov, Two Second-Round Draft Picks From Nets. nba.com. [dostęp 2018-07-10]. (ang.).
  119. ↑ Brooklyn Nets Complete Trade With Charlotte Hornets. nba.com. [dostęp 2018-07-10]. (ang.).
  120. ↑ Dwight Howard brings big presence down low for Wizards. nba.com. [dostęp 2018-07-14]. (ang.).
  121. ↑ Memphis Grizzlies complete trade with Washington Wizards. nba.com. [dostęp 2019-07-08]. (ang.).
  122. ↑ Memphis Grizzlies waive Dwight Howard. nba.com. [dostęp 2019-08-26]. (ang.).
  123. ↑ NBA: Dwight Howard oficjalnie w Los Angeles Lakers. canalplus.pl. [dostęp 2019-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-27)]. (pol.).
  124. ↑ Team Signs Howard. nba.com. [dostęp 2020-11-22]. (ang.).
  125. ↑ Lakers Sign Dwight Howard. nba.com. [dostęp 2020-11-22]. (ang.).
  126. ↑ Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2019-08-27]. (ang.).
  127. ↑ 2020 AT&T Slam Dunk. nba.com. [dostęp 2020-02-16]. (ang.).
  128. ↑ NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Rebounds Per Game. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-03]. (ang.).
  129. ↑ NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Blocks Per Game. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-07]. (ang.).
  130. ↑ a b MEN'S FIBA AMERICAS CHAMPIONSHIP 2007, www.usab.com [dostęp 2019-09-14] (ang.).
  131. ↑ archive.fiba.com: 2007 FIBA Americas Championship, archive.fiba.com [dostęp 2019-09-14].
  132. ↑ a b Games of the XXIXth Olympiad -- 2008, www.usab.com [dostęp 2019-09-14] (ang.).
  133. ↑ USA Basketball Announces 20 Finalists For 2012 U.S. Olympic Men’s Team, Los Angeles Clippers [dostęp 2019-09-14] (ang.).
  134. ↑ Tony Manfred, An Ominous Sign That Dwight Howard's Back Injury Was Way Worse Than We Realized, 12 października 2012 (ang.).
  135. ↑ Games of the XXXth Olympiad -- 2012, www.usab.com [dostęp 2019-09-14] (ang.).
  136. ↑ Darren Rovell, On a mission from God, 25 maja 2004 [dostęp 2019-09-14] (ang.).
  137. ↑ About us – Hope On The Hill [dostęp 2019-09-14] (ang.).
  138. ↑ Past Award Recipients Jefferson Awards Multiplying Good, www.multiplyinggood.org [dostęp 2019-09-14].
  139. ↑ Tim Povtak: Howard faces paternity suit. Orlando Sentinel, 2008-03-29. [dostęp 2012-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-29)]. (ang.).
  140. ↑ Dwight Howard goes after Royce Reed in California court to collect on Florida defamation judgment, LA Times Blogs - Ministry of Gossip, 25 kwietnia 2011 [dostęp 2019-09-14] (ang.).
  141. ↑ Dwight Howard -- Ends War With Famous Ex ... After Years Of Hatred, TMZ [dostęp 2019-09-14] (ang.).

Linki zewnętrzne

Los Angeles Lakers – skład na sezon 2021/2022
2004 NBA Draft
Pierwsza runda
Druga runda
Zdobywcy nagrody najlepszego defensywnego zawodnika sezonu w NBA
Zawodnicy wybrani z pierwszym numerem draftu NBA
Reprezentacja Stanów Zjednoczonych na mistrzostwa świata w koszykówce mężczyzn 2006 (brąz)

Bronze medal with cup.svg

Skład Dream Teamu na Igrzyskach Olimpijskich 2008
Zwycięzcy NBA Slam Dunk Contest
Liderzy sezonu NBA w zbiórkach
Liderzy sezonu NBA w blokach
Liderzy sezonu NBA w skuteczności rzutów z gry
Koszykarz Roku Naismith Prep NCAA
MVP Jordan Brand Classic All-American
Zawodnik Roku szkół średnich w USA według USA Today
Koszykarze/Koszykarki roku amerykańskich szkół średnich według Gatorade
Koszykarze
Koszykarki
Sportowcy Roku szkół średnich w USA według Gatorade
Mężczyźni
Kobiety
MVP McDonald’s All-American Game
Koszykarz/Koszykarka roku szkół średnich w USA – McDonald’s Morgan Wootten
mężczyźni
kobiety

Media użyte na tej stronie

Basketball pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Basketball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Bronze medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brązowy medal z pucharem.
Dwigth Howard olympics2008.jpg
Dwight Howard, U.S. Olympic Men's Basketball team member, makes a slam dunk Aug. 10, 2008, during action in the Group B men's Olympic basketball game between the U.S. and China, at the 2008 Summer Olympic Games in Beijing.
Dwight Howard2.Jpg
Autor: Keith Allison from Baltimore, USA, Licencja: CC BY-SA 2.0
Dwight Howard and JaVale McGee in action at the Orlando Magic v/s Washington Wizards Game on 11/27/08
Dwight Howard 30483967610.jpg
Autor: Keith Allison, Licencja: CC BY-SA 2.0
Hawks at Wizards 11/4/16
Dwight Howard.jpg
Autor: Keith Allison from Baltimore, USA, Licencja: CC BY-SA 2.0
Dwight Howard in action at the Orlando Magic v/s Washington Wizards Game on 11/27/08
Dwight Howard shooting Spurs-Magic090.jpg
Autor: Mike, Licencja: CC BY-SA 2.0
Dwight Howard before a game against the Spurs.
Bucks at Lakers 2013 10.jpg
Autor: Fido, Licencja: CC BY 2.0

Bucks @ Lakers Staples Center

1/15/2013
Lakers vs Nuggets 2013-01-06 (3).JPG
Autor: Howcheng, Licencja: CC BY-SA 3.0
Los Angeles Lakers vs Denver Nuggets at the Staples Center. Dwight Howard takes a free throw.
NBA FINAL CHAMP.png
Autor: HITNOM, Licencja: CC BY-SA 3.0
NBAトロフィー
Kobe Bryant left floater.jpg
Autor: Tim Wang from Beijing, China, Licencja: CC BY-SA 2.0
湖人对魔术，科比对霍华德。
Dwight Howard Tim Duncan Spurs-Magic074.jpg
Autor: Mike, Licencja: CC BY-SA 2.0
Dwight Howard of the Orlando Magic with the San Antonio Spurs' Tim Duncan