Dworek Czarnohorski w Worochcie
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość | 747 m n.p.m. |
Data otwarcia | 1895 |
Właściciel | Oddział Czarhonorski PTT |
48°17′05″N 24°34′04″E/48,284722 24,567778 |
Dworek Czarnohorski PTT w Worochcie – nieistniejące już schronisko turystyczne, położone w miejscowości Worochta w Czarnohorze. Powstało w 1895 roku, a jego właścicielem był Oddział Czarnohorski Towarzystwa Tatrzańskiego z siedzibą w Kołomyi[1], który zakupił teren wraz z oficyną i stajnią. Schronisko rozbudowano w 1897 roku. Podczas I wojny światowej w budynku stacjonowały wojska rosyjskie, które zniszczyły jego wyposażenie.
Po zakończeniu wojny w Dworku przeprowadzono remont oraz dokonano odwodnienia terenu i pogłębienia studni. Na zakup sprzętu do schroniska Centrala Krajowa dla Gospodarczej Odbudowy Galicji udzieliła bezzwrotnej subwencji w wysokości 5000 koron, natomiast ze strony starostwa w Nadwórnej uzyskano zezwolenie na wyszynk piwa i napojów alkoholowych.
W latach 1925-1928 roku za kwotę ok. 50 000 złotych[2] wybudowano nowy budynek Dworku. Dwupiętrowy obiekt mógł teraz pomieścić 94 osoby w 18 pokojach i sali zbiorowej, posiadał również restaurację, kuchnię turystyczną, suszarnię i narciarnię. Oba budynki wspominał prof. Antoni Wrzosek, pisząc: "Stary dworek to długi parterowy budynek z kilkoma ponurymi salami, a nowy, piętrowy z poddaszem jest rodzajem pensjonatu gdzie dla członka PTT byłby najtańszym dłuższy pobyt w Worochcie."[3].
W okresie przedwojennym schronisko było popularne i bardzo chętnie odwiedzane. Wśród zarządzających nim byli: Maria z Manugiewiczów Petrowiczowa (Ormianka, babka Tadeusza Pietrowicza - działacza Fundacji Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich oraz autora książek o myślistwie)[4] oraz rotmistrz Zygmunt Kawalerowicz, oficer 6 Pułku Ułanów Kaniowskich. W 1934 roku obradowała tu Międzyoddziałowa Komisja Wschodnio-Beskidzka PTT.[5].
Szlaki turystyczne (1935)[6]
- na Chomiak (1544 m n.p.m.) przez Błotek i Seredną (1004 m n.p.m.)
- na Kiczerę (1248 m n.p.m.) i dalej na Kukuł (1540 m n.p.m.)
- na Przełęcz Tatarską (Jabłonicką) (931 m n.p.m.) przez Seredną i Jabłonicę
- na Przełęcz Tatarską przez Perechrest i Poharek (958 m n.p.m.)
- na Magurę (1270 m n.p.m.)
- na Worochteński (1325 m n.p.m.) przez Rebrowacz (1292 m n.p.m.) lub Doszczenkę (1022 m n.p.m.)
- na Munczełyk (1300 m n.p.m.) przez Worochteński, Kityłówkę (1383 m n.p.m.) i Hordje 91478 m n.p.m.)
Przypisy
- ↑ Marian Kałuski Polskie dzieje huculszczyzny www.kworum.com.pl
- ↑ Łukasz Quirini-Popławski Muzeum Huculskie w Żabiem (Płaj 36) przypis 17, www.karpaccy.pl
- ↑ Barbara Krawczyk Prof. Antoni Wrzosek: badacz gór - krajoznawca - popularyzator turystyki - pionier turyzmu www.khit.pttk.pl
- ↑ Stanisław S. Nicieja Moje Kresy. Czarnohora - powab dziewiczości www.nto.pl
- ↑ Łukasz Quirini-Popławski Muzeum Huculskie w Żabiem (Płaj 36) przypis 26, www.karpaccy.pl
- ↑ Regulamin GOT 1935. cotg.pttk.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-01)]. www.cotg.pttk.pl
Bibliografia
- informacje na stronie www.karpatywschodnie.pl [dostęp: 2013-03-14]
Media użyte na tej stronie
Mapa topograficzna (lokalizacyjna) Czarnohory
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Carpathians.
- Projection: Equirectangular projection, strechted by 148.0%.
- Geographic limits of the map:
- N: 50.0° N
- S: 44.25° N
- W: 16.0° E
- E: 27.5° E
- GMT projection: -JX19.473333333333333cd/14.410266666666665cd
- GMT region: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
- GMT region for grdcut: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
- Relief: SRTM30plus.
- Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Mapa topograficzna (lokalizacyjna) obejmująca swoim zasięgiem Czarnohorę, Połoniny Hryniawskie (Hryniawy), Góry Jałowiczorskie (Jałowiczory) oraz Karpaty Marmaroskie (Marmarosze, w tym Góry Rachowskie i Czywczyńskie, Czywczyny)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor:
- Gfi-set01-hostel.png: gfi
- derivative work: Frédéric (talk)
icone de maison ou d'hotel
Stary i nowy Dworek Czarnohorski w Worochcie w Czarnhorze.
Dworek Czarnohorski w Worochcie