Dwukolczak śródziemnomorski
| |||
 | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | rośliny zielone | ||
| Nadgromada | rośliny telomowe | ||
| Gromada | rośliny naczyniowe | ||
| Podgromada | rośliny nasienne | ||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | różopodobne | ||
| Rząd | różowce | ||
| Rodzina | szakłakowate | ||
| Rodzaj | dwukolczak | ||
| Gatunek | dwukolczak śródziemnomorski | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Paliurus spina-christi Mill. Gard. Dict. ed. 8 s.p. 1768[3]. | |||
| Synonimy | |||
|---|---|---|---|
| |||
Dwukolczak śródziemnomorski (Paliurus spina-christi Mill..) – gatunek rośliny z rodziny szakłakowatych (Rhamnaceae).
Zasięg geograficzny
Rośnie dziko w Afryce Północnej (Algieria, Marok), Europie Południowej (Francja, Hiszpania,Albania, Bułgaria, Jugosławia, Grecja, Włochy, Rumunia), Europie Wschodniej (Ukraina) i Azji (Afganistan, Iran, Irak, Izrael, Jordania, Liban, Syria, Turcja, Armenia, Azerbejdżan, Gruzja, Tadżykistan, Turkiestan, Uzbekistan). Jest uprawiany w wielu krajach świata[4].
Morfologia
- Pokrój
- Krzew o wysokości 3-4 m i cienkich, zygzakowato pogiętych pędach.
- Liście
- Pojedyncze, błyszczące, elipsowate z ostrym wierzchołkiem. Jesienią przebarwiają się na żółto. Przy każdym liściu wyrastają po dwa ciernie: jeden prosty, o długości do 1 cm, i drugi, krótszy i haczykowato zagięty.
- Kwiaty
- Żółte, drobne, gwiazdkowate. Powstają z nich ozdobne skrzydlaki[5][6].
Zastosowanie
W krajach o ciepłym klimacie (strefy mrozoodporności 8-11) jest uprawiany jako roślina ozdobna w parkach, ogrodach. Ze względu na ciernie szczególnie nadaje się na żywopłoty[6].
Udział w kulturze
Łacińską nazwę gatunkową spina-christi nadał mu botanik Philip Miller, który przekonany był, że z pędów tej rośliny wykonano koronę cierniową Jezusa Chrystusa. Kolczaste pędy tej rośliny spełniają warunki podane w Ewangelii Mateusza (27,28-30). Co prawda, obecnie gatunek ten nie występuje w okolicach Jerozolimy, północna granica jego zasięgu w stanie naturalnym to Syria i Góra Tabor, jednak w czasach Chrystusa mógł rosnąć w Jerozolimie. Dowodem mogą być pochodzące z okresu 3200 lat p.n.e. znaleziska drewna tego gatunku w Jerychu. Większość znawców roślin biblijnych uważa jednak, że koronę cierniową Chrystusa wykonano raczej z rośliny o nazwie głożyna cierń Chrystusa (Ziziphus spina-christi)[5].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-23] (ang.).
- ↑ The Plant List. [dostęp 2014-12-30].
- ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2014-12-30].
- ↑ a b Zofia Włodarczyk: Rośliny biblijne. Leksykon. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2011. ISBN 978-83-89648-98-3.
- ↑ a b Geoffrey Burnie i inni, Botanica : ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
Media użyte na tej stronie
Autor: Veyis Polat from İzmir, Türkiye, Licencja: CC BY 2.0
Paliurus spina-christi fruit, İzmir, Turkey
Autor: Fritz Geller-Grimm, Licencja: CC BY-SA 2.5
Jerusalem Thorn or Christ's Thorn (Paliurus spina-christi), Frouzet, Languedoc-Roussillon, France
Autor: Fritz Geller-Grimm, Licencja: CC BY-SA 2.5
Jerusalem Thorn or Christ's Thorn (Paliurus spina-christi), Frouzet, Languedoc-Roussillon, France