Dylewo (powiat ostrołęcki)
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2017-12-31) | 1326[1] |
Strefa numeracyjna | 29 |
Kod pocztowy | 07-420[2] |
Tablice rejestracyjne | WOS |
SIMC | 0511077[3] |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
53°11′36″N 21°27′06″E/53,193333 21,451667 |
Dylewo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrołęckim, w gminie Kadzidło[3][4]. Leży przy drodze krajowej nr 53.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0511083 | Dylewo Nowe | część wsi |
0511090 | Dylewo Stare | część wsi |
Dylewo Stare i Dylewo Nowe tworzą odrębne sołectwa[5], a w przeszłości były odrębnymi wsiami.
Do 1931 roku Dylewo Stare było miejscowością gminną w nieistniejącej już gminie Dylewo. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ostrołęckiego.
Położenie
Dylewo jest położone w północno-wschodniej Polsce na terenie Niziny Północnomazowieckiej i Puszczy Zielonej, w województwie mazowieckim, w północnej części powiatu ostrołęckiego, w gminie Kadzidło. Przez miejscowość przepływa struga Piasecznica.
Nazwa
Nazwa Dylewo miała pierwotnie formę patronimiczną. Była utworzona od nazwy osobowej Dyl. Nazwa osobowa Dyl wraz z biegiem czasu zmieniła się w nazwę dzierżawczą. Słowo Dyl było zapożyczone z języka niemieckiego, w którym początkowo oznaczało "deskę", a potem "drąg". Nazwa wsi była przez lata nieustabilizowana. Po raz pierwszy pojawiła się w 1393 roku jako Dilewicze, następnie w 1414 roku jako Dilewo. Z 1660 roku pochodzi natomiast zapis Dylow. Nazwa Dylewo jest zapisywana od XVIII wieku[6].
Historia
Najstarsze dzieje
Dylewo to najstarsza wieś na terenie Puszczy Kurpiowskiej. Wiadomo, że istniała przed 1393 rokiem. Wtedy to książę mazowiecki Janusz I nadał 30 włók rycerzom Janowi i Pawłowi (in deserto nostro in hereditate Dilewicze)[6]. W 1408 roku jeden z odbiorców nadania odstąpił swoją część księciu Januszowi[7].
Następne wiadomości dotyczące wsi pojawiają się dopiero w XVII wieku. W 1621 roku z inicjatywy Andrzeja Mniszcha, starosty ostrołęckiego w Dylewie osiedleni zostali szlachcice Kaczyńscy ze wsi Kaczyno (dziś Kaczyny - dzielnica Ostrołęki), dając tym samym początek strzelcom kurpiowskim[8][9]. Byli oni zobowiązani do chodzenia w ściśle określonym ubiorze, który miał być pierwowzorem stroju kurpiowskiego[8]. W Dylewie znajdował się jedyny na Kurpiach folwark i w XIX wieku mieszkał tam naddzierżawca ekonomii ostrołęckiej[10].
Do 1918 roku
W 1824 roku w Dylewie (Starym i Nowym łącznie) znajdowało się 89 domów, a liczba mieszkańców wynosiła 504 osoby[11]. Od 1868 do 1931 roku miejscowość pełniła funkcję gminy. Gmina ta obejmowała swoim zasięgiem 20 pobliskich wsi. W 1921 roku gmina ta liczyła 6426 osób. Większość mieszkańców wsi stanowili wówczas katolicy, a tylko 14 Żydów znajdowało się w Dylewie Starym. Na przełomie XIX i XX wieku nastąpiła wielka fala emigracji na ziemiach Puszczy Kurpiowskiej. Zjawisko to spowodowane było m.in. kryzysem gospodarczym, który dotknął całe Królestwo Polskie, klęskami nieurodzaju, a także obietnicami dobrobytu, jaki miał spotkać Kurpiów na emigracji[12]. Do czasów I wojny światowej wyjechało z Dylewa nawet do 400 osób[13]. Jednocześnie emigranci mieli przysyłać według Adama Chętnika, około 40 tysięcy rubli rocznie[14]. Znaczna część emigrantów udała się do Ameryki Północnej[8]. Obok wychodźstwa do Ameryki, dużą rolę odgrywała emigracja sezonowa do Prus. W samym tylko 1912 roku z Dylewa do Prus "na saksy" wyszło 129 mężczyzn i 88 kobiet[15].
W XIX wieku postawiono w Dylewie karawakę – drewniany krzyż mający chronić przed epidemiami[8]. Od 1892 roku do lat 90. XX wieku w Dylewie istniała karczma, obecnie zrekonstruowana w skansenie kurpiowskim w Nowogrodzie[8][16]. W czasie I wojny światowej powstał także przy drodze z Dylewa do Obierwii mały cmentarz żołnierski. Od lat międzywojennych do 1973 roku znajdowała się we wsi stacja kolei wąskotorowej Dylewo[8].
Początek XX wieku to okres kiedy Dylewo, tak jak i cały region kurpiowski ulega powolnym przemianom społecznym, gospodarczym i kulturalnym. W 1899 roku otwarto bibliotekę w Dylewie[17]. W 1899 roku powstaje w miejscowości spółka rolnicza, a w latach 1912-1913 mleczarnie zarówno w Dylewie Nowym jak i Dylewie Starym[18]. Przed I wojną światową powstało we wsi także kółko rolnicze im. Stanisława Staszica, przejawiające znaczną aktywność na polu gospodarczym w myśl hasła: "sami sobie"[19].
Dylewa nie ominęły także wydarzenia związane z rewolucją 1905 roku. Wiosną 1905 roku odbyło się w tej miejscowości zebranie gminne, które żądało wprowadzenia języka polskiego jako języka urzędowego[20]. Po 1905 roku rozwijało się na Kurpiach czytelnictwo. W Dylewie i innych miejscowościach Puszczy Zielonej czytano m.in. "Zaranie", z którym współpracował mieszkający w Dylewie Piotr Kaczyński, znany działacz ruchu ludowego[17].
Od 1918 roku do dziś
W latach międzywojennych mieszkańcy wsi, tak jak i w innych kurpiowskich miejscowościach opowiadali się większością w wyborach za obozem narodowym, który osiągał np. w 1930 roku na terenie ówczesnej gminy Dylewo 79,4% głosów poparcia[21]. Obok endecji ważną rolę odgrywał ruch ludowy, którego głównym przedstawicielem w Dylewie był Piotr Kaczyński, wójt gminy Dylewo w latach międzywojennych, który stał na czele Zarządu Powiatowego PSL „Wyzwolenie” w Ostrołęckiem[17].
W 1918 roku w Dylewie powstała Szkoła Podstawowa, 4 klasowa, której pierwszym kierownikiem był Zygmunt Lewandowski[22]. Szkoła wówczas mieściła się w drewnianym budynku z 1 izbą lekcyjną i 2 pokojami[23]. Obecnie w skład Zespołu Placówek Oświatowych w Dylewie wchodzą:
- Przedszkole Samorządowe
- Szkoła Podstawowa
- Publiczne Gimnazjum.
20 maja 2002, ZPO nadano imię Jana Pawła II.
W Dylewie urodzili się: wiceprezydent Warszawy Mateusz Eustachy Lubowidzki i jego brat, marszałek sejmu Królestwa Polskiego, Józef Lubowidzki[24]
Demografia
Zmiany zaludnienia Dylewa na przestrzeni lat 1824-2011:
Straż Pożarna
W 1926 roku podjęte zostały próby założenia jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej przez Walentego Gralę. Ostatecznie straż założył Andrzej Bałon[25] sprowadzając pompę wodną. Budynek został zmodernizowany w 2006 roku z udziałem środków unijnych. Obecnie w tymże budynku mieści się Filia Gminnej Biblioteki Publicznej oraz siłownia. Do OSP Dylewo należy 30 strażaków.
Parafia
W Dylewie, od 21 sierpnia 2005, funkcjonuje parafia pw. NMP Ostrobramskiej Matki Miłosierdzia należąca do dekanatu Kadzidło.
Wykaz ulic
Według systemu TERYT w miejscowości Dylewo znajdują się następujące ulice[26]:
- Chabrowa
- Dworska
- Jana Pawła II
- Krótka
- Lipowa
- Księdza Mieszki
- Ks. Prał. Mariana Niemyjskiego
- Ostrołęcka
- Pogodna
- Polna
- Poprzeczna
- Przemysłowa
- Radosna
- Sachalin
- Słoneczna
- Sosnowa
- Spokojna
- Sportowa
- Szkolna
- Wodna
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Strona gminy, liczba ludności. bip.kadzidlo.samorzady.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-11)].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 238 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Sołectwa (pol.). Urząd Gminy Kadzidło. [dostęp 2016-03-04].
- ↑ a b Elżbieta Kowalczyk-Heyman, Pochodzenie nazw miejscowych w parafii Kadzidło [w:] Dzieje parafii i kościoła pod wezwaniem Ducha Świętego w Kadzidle, pod red. Marii Przytockiej, Kadzidło 2012, s. 41-42. ISBN 978-83-934099-0-7
- ↑ Kazimierz Pacuski, O Puszczy Zagajnicy (Kurpiowskiej) w średniowieczu i dobie nowożytnej. Początki Kadzidła [w:] Dzieje parafii i kościoła pod wezwaniem Ducha Świętego w Kadzidle, pod red. Marii Przytockiej, Kadzidło 2012, s. 29. ISBN 978-83-934099-0-7
- ↑ a b c d e f Marcin Żerański: Kurpie. Puszcza Zielona. Przewodnik turystyczny. Cieszyn: 2008, s. 38-39. ISBN 978-83-924488-1-5.
- ↑ Maurycy Horn, Mniszech Andrzej, "Polski Słownik Biograficzny", T. 21, 1976, s. 458.
- ↑ Oskar Kolberg: Mazowsze. Obraz etnograficzny. T. IV: Mazowsze Stare. Mazury. Kurpie. Kraków: 1888, s. 50.
- ↑ Tabella miast, wsi, osad, Królestwa Polskiego : z wyrażeniem ich położenia i ludności, T. 1, A - Ł., s. 111.
- ↑ Janusz Gołota, Emigracja z północno-wschodniego Mazowsza i Podkarpacia - przyczyny, kierunki i następstwa - zarys tematyki, "Zeszyty Naukowe OTN", z. 16, 2002, s. 215-217.
- ↑ Janusz Szczepański. Emigracja zarobkowa z kurpiowszczyzny (do I wojny światowej). „Zeszyty Naukowe OTN”. 7, s. 42, 1993. Ostrołęka: Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe. ISSN 0860-9608.
- ↑ Janusz Szczepański. Emigracja zarobkowa z kurpiowszczyzny (do I wojny światowej). „Zeszyty Naukowe OTN”. z. 7, s. 45, 1993. Ostrołęka: Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe. ISSN 0860-9608.
- ↑ Stanisław Wiśniewski, Przyczynek do dziejów emigracji z Ostrołęki i okolic, "Zeszyty Naukowe OTN", z. 16, 2002, s. 243.
- ↑ na podstawie tekstu Urszuli Kaczyńskiej: Skansen Kurpiowski w Nowogrodzie im. Adama Chętnika. www.kurpie.com.pl. [dostęp 2011-08-15].
- ↑ a b c Stanisław Pajka, Dylewo dawniej i dziś, Dylewo 2012, s. 32.
- ↑ Krzysztof Groniowski, Przemiany gospodarczo-społeczne na Kurpiach na przełomie XIX i XX wieku, "Przegląd Historyczny", R. 54, 1963 z. 1, s. 61.
- ↑ Stanisław Pajka, Regionalizm kurpiowski w latach międzywojennych, "Zeszyty Naukowe OTN", z. 6, 1992, s. 31.
- ↑ Jerzy Kijowski, Początki zorganizowanego ruchu ludowego na ziemiach obecnego województwa ostrołęckiego (1895-1907), "Zeszyty Naukowe OTN", z. 9, 1995, s. 106.
- ↑ Janusz Gołota. Mieszkańcy powiatu ostrołęckiego wobec problemów politycznych lat trzydziestych. „Zeszyty Naukowe OTN”. 9, s. 196, 1995. Ostrołęka: Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe. ISSN 0860-9608.
- ↑ Stanisław Pajka, Dylewo dawniej i dziś, Dylewo 2012, s. 159.
- ↑ Henryk Maćkowiak, Polska oświata szkolna w powiecie ostrołęckim u progu niepodległości w 1918 r., "Zeszyty Naukowe OTN", z. 3, 1989, s. 51.
- ↑ Hanna Dylągowa, Mateusz Lubowidzki, "Polski Słownik Biograficzny", 1973, T. 18, s. 74.
- ↑ Dylewo: Strażacki man został poświęcony i przekazany druhom (pol.). kurierostrolecki.pl, 2011-11-20. [dostęp 2012-05-05].
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
Linki zewnętrzne
- Dylewo 1(4), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 245 .
- Strona miejscowości
- Strona gminy Kadzidło
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.55N
- S: 50.95 N
- W: 19.15 E
- E: 23.25 E
Autor:
Mapa powiatu ostrołęckiego, Polska
Autor: Daniel Gołaś, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dylewo, ulica Ostrołęcka. Widok w kierunku północno-zachodnim
Autor: User:Ejdzej, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Czesława Kaczyńska, twórczyni ludowa z Dylewa sprzedaje wyroby ze swojego gospodarstwa: grzyby, żurawinę, smalec i piwo kozicowe (jałowcowe)
Autor: PanSG, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kościół Parafialny p.w. Najświętszej Maryi Panny Matki Miłosierdzia w Dylewie
Autor: Daniel Gołaś, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dylewo, ulica Radosna. Widok w kierunku południowo-zachodnim
Autor: Daniel Gołaś, Licencja: CC BY-SA 4.0
Karawaka oraz krzyż przydrożny w Dylewie w gminie Kadzidło
Autor: Daniel Gołaś, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dylewo, ulica Spokojna. Widok w kierunku południowo-wschodnim
Autor: Panek, Licencja: CC BY 3.0
Dylewo k. Ostrołęki. Widok od strony Kadzidła na przysiółek Sachalin.
Autor:
Mapa gminy Kadzidło, Polska