Dymitr Romanow (1926–2016)

Dymitr Romanowicz Romanow

Jego Cesarska Wysokość książę korony Rosji
2016
Pretendent do tronu Rosji[1]
Okres	od 15 września 2014 do 31 grudnia 2016
Poprzednik	Mikołaj Romanowicz Romanow
Następca	Andrzej Andriejewicz Romanow
Dane biograficzne
Dynastia	Romanowowie
Data i miejsce urodzenia	17 maja 1926 Cap d’Antibes, Francja
Data i miejsce śmierci	31 grudnia 2016 Kopenhaga, Dania
Miejsce spoczynku	Vedbæk, Dania
Ojciec	Roman Romanow
Matka	Praskowia Dmitrijewna Szeremietiewa
Rodzeństwo	Mikołaj Romanowicz Romanow
Małżeństwo	Johanna von Kauffmann od 21 stycznia 1959 do 1989
Małżeństwo	Teodora Aleksiejewna Romanowa od 28 lipca 1993 do 31 grudnia 2016
Odznaczenia

Dymitr Romanowicz Romanow, ros. Дмитрий Романович Романов, ang. Dmitri Romanoff (ur. 17 maja 1926 w Cap d’Antibes, zm. 31 grudnia 2016 w Kopenhadze^[2]) – rosyjski arystokrata i polityk, 2014–2016 głowa rodziny cesarskiej i pretendent do tronu Rosji; bankier; działacz filantropijny; historyk amator specjalizujący się w falerystyce.

Powiązania dynastyczne

Był potomkiem cara Mikołaja I, prawnukiem wielkiego księcia Mikołaja, wnukiem wielkiego księcia Piotra i synem księcia Romana. Był spokrewniony z czarnogórską królewską dynastią Petrowiciów-Niegoszów^[3] i dalekim potomkiem Zofii Doroty Wittelsbach znajdował się wśród możliwych sukcesorów brytyjskiego tronu^[4].

Życiorys

Urodził się na wygnaniu w południowej Francji, jako drugi syn księcia Romana Romanowa i hrabianki Praskowii Szeremietiew. Tradycyjne rosyjskie wykształcenie zdobywał we francuskim Antibes, gdzie mieszkał z rodziną do 1936. Przez kolejne 10 lat mieszkał na Kwirynale w Rzymie, gdzie uczęszczał do miejscowej szkoły, po czym wraz z rodziną przeniósł się na kilka lat do Egiptu, następnie powrócił do Włoch, a od 1960 zamieszkał na stałe w Danii, gdzie pracował jako bankier do 1993 kończąc karierę jako członek zarządu Danske Bank. Na emeryturze poświęcił się działalności charytatywnej, m.in. jako założyciel dwóch fundacji (w Wielkiej Brytanii w 1993 i w Rosji w 2006)^[5][6][7].

Od 1979 był członkiem Stowarzyszenia Rodziny Romanowów^[8]. 20 kwietnia 2008 został uhonorowany członkostwem honorowym duńskiego stowarzyszenia falerystycznego Ordenshistorisk Selskab^[9].

Żenił się dwukrotnie, w 1959 w Kopenhadze z Johanną von Kauffmann (1 czerwca 1936 – 13 maja 1989), oraz w 1993 w Kostromie z Dorrit Reventlow (ur. 22 kwietnia 1942)^[3]. Posiadał duńskie obywatelstwo. Mieszkał w Rungsted (gmina Hørsholm) na Zelandii^[10].

Płynnie posługiwał się językiem rosyjskim, francuskim, włoskim, duńskim i angielskim^[5].

Publikacje (wybór)

• The Orders, medals and history of Montenegro, 1980. ISBN 87-981267-2-5
• The Orders, medals and history of the kingdom of Bulgaria, 1982. ISBN 87-981267-0-9
• The Orders, medals and history of Greece, 1987. ISBN 87-981267-1-7
• The Orders, medals and history of the kingdoms of Serbia and Yugoslavia, 1996. ISBN 87-981267-3-3
• The Orders, medals and history of Imperial Russia, 2000. ISBN 87-981267-4-1

Odznaczenia

• Order Danebroga^[7]
• Order Świętego Aleksandra
• Order Petrowiciów-Niegoszów^[11]
• Order Świętego Piotra^[7][12]
• Krzyż Wielki Orderu Daniły I (2005)^[13]
• Medal Pamiątkowy 300-lecia Saint Petersburga (2003)^[5]
• Order Przyjaźni (2011)^[14]
• Order Aleksandra Newskiego (2016)^[15]

Przypisy

Bibliografia

• John Kennedy, John E. James: Almanach de Gotha. Annual Genealogical Reference. Londyn: Almanach de Gotha, 2004, s. 324
• C. Arnold McNaughton: The Book of Kings. A Royal Genealogy. T. 1. Londyn: Garnstone Press, 1973, s. 295-320