Dymitr Szatyłowicz

Ten artykuł od 2014-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Dymitr Szatyłowicz (biał. Дзьмітры Шатыловіч, Dźmitry Szatyłowicz; ur. 8 listopada 1926 we wsi Czeremcha, pow. Hajnówka, zm. 21 lutego 2020 w Warszawie^[1]) – białoruski poeta, tłumacz, Zasłużony Działacz Kultury, członek Związku Literatów Polskich i honorowy członek Związku pisarzy białoruskich.

Życiorys

W 1939 r. ukończył 6 klas szkoły powszechnej w osadzie Czeremcha, siódmą klasę Szkoły Średniej Białoruskiej w 1941 r. w Bielsku Podlaskim. W czasie okupacji niemieckiej w marcu 1943 r. był wywieziony do pracy przymusowej do byłych Prus Wschodnich w okolice Heilsberga (dzisiaj Lidzbark Warmiński). Po wyzwoleniu przez Armię Czerwoną w lutym 1945 r. wcielono go w jej szeregi i skierowano na front. Rannego przewieziono do szpitala w Seeburgu (dzisiaj Jeziorany). W styczniu 1946 po zdemobilizowaniu wrócił do domu i w czerwcu 1946 r. ukończył 4 klasę Białoruskiego Gimnazjum w Bielsku Podlaskim, po czym wstąpił do pierwszej klasy Liceum im. Tadeusza Kościuszki w Bielsku Podlaskim. Po zdaniu matury w czerwcu 1948 r. zdał egzaminy na Politechnikę Gdańską, a we wrześniu roku 1948 był wysłany do ZSRR na studia w Instytucie Elektrotechnicznym w Leningradzie, który ukończył w grudniu 1953 roku, otrzymując dyplom mgr. inż. automatyki i telemechaniki. 1 marca 1953 r. otrzymał nakaz pracy w warszawskim „Energoprojekcie”. Pracował przy projektowaniu części elektrycznej elektrowni Konin, Turów, Kozienice, Pątnów, Bełchatów i szeregu innych mniejszych elektrowni i elektrociepłowni. Od stycznia do maja 1974 r. pracował w nadzorze autorskim elektrowni Tuzla w Jugosławii, a w marcu 1986 był wysłany na 2,5 roku do elektrowni Bokaro w Indiach. Od Listopada 1989 r. jest na emeryturze. Debiutował wierszami od 1958 na łamach pisma Niwa, a jego wiersze były drukowane w kilku almanachach i kalendarzach białoruskich wydawanych w Białymstoku i w literackich pismach na terenie BSRR.

Zbiory wierszy

Po białorusku

• [Eciudy Padarożża] (1991),
• Majo Padlaszsza (1993),
• [Chwali czasu] (2000),
• Wiasiołka nad imhłoju (2004)
• Strumieni losu (2005),
• Asiennija promni (2006),
• Jantarnyja wiry (2007),
• Hronki nadziei(2008),
• Lichtar urażanniau (2009),
• Podych chwilin (2009),
• U cichaj łahunie (2010),
• [Zabytaja palana] (2011),
• Wiasnowy haj (2012),
• Slady na ziamli (2014)

Po polsku

• Rezonanse pamięci (2006)
• Patos jesienny (2010)
• [Echa wrażeń] (2011)

Po 1990 r. jego wiersze były drukowane w wielu kalendarzach BTSK, w niektórych „Termopiłach”, „Annus Albaruthenicus” w Białymstoku i wydanym w Nowym Jorku „Almanachu Biełarus 2010”. Jego wspomnienia w trzech książkach wydano przez „Niwę” w „U nowaj ajczynie”, „Pakalenie wajny” i „Czas trywohi i nadziei”, w miesięcznikach „Czasopis” oraz wydanym w Nowym Jorku „Almanachu Biełarus 2012”, „Almanachu Biełarus 2013” i w „Almanachu Biełarus 2014”. Redakcja miesięcznika „Czasopis”, otrzymawszy dotację Ministra Administracji i Cyfryzacji, wydała w 2014 r. książkę jego „Uspaminy 1955-1988”. Niektóre jego wiersze były drukowane w tygodnikach i książkach na Białorusi i przetłumaczone tam na język rosyjski.

Przypisy

Bibliografia

• Беларускія пісьменнікі, бібліяграфічны слоўнік. Toм 6 пад рэдакцыяй прафесара A.В. Мальдзіса, s. 344-345.
• Дзмітры Шатыловіч, [w:] Беларускія пісьменнікі Польшчы Мінск 2000, s. 211
• Polsko-białoruskie związki językowe, literackie, historyczne i kulturowe. Materiały XIII Międzynarodowej Konferencji Naukowej „Droga ku wzajemności”. Białystok 2006 (ISBN 978-83-7431-105-2) Prof. hab. Bazyli Białokozowicz. Poznawcze wartości w dokonaniach poetyckich Dymitra Szatyłowicza, s. 113-134.

Linki zewnętrzne

• Dźmitry Szatyłowicz, Kamunikat [dostęp 2020-04-26]  (biał.).