Dymitr Wiśniowiecki Bajda

Dymitr Wiśniowiecki
ilustracja
Herb
Korybut
Rodzina

Wiśniowieccy herbu Korybut

Data urodzenia

przed 1535

Data i miejsce śmierci

1563
Stambuł

Ojciec

Iwan Wiśniowiecki(?), syn Michała, dworzanin królewski 1522[1]

Matka

Nastazja Olizarowiczówna[2] (Magdalena Branković)

Dymitr Wiśniowiecki (ukr. Дмитро Іванович Вишневе́цький (Dmytro Iwanowycz Wyszneweckyj)) herbu Korybut (ur. przed 1535, zm. 1563) – kniaź, starosta czerkaski i kaniowski (od 1550 roku)[3], sławny awanturnik.

Życiorys

W 1552 roku w odwecie za zniszczenie Bracławia przez chana Dewlet Gireja razem z wojskami Bernarda Pretwicza, Koreckiego i Mikołaja Sieniawskiego złupił okolice Oczakowa nad Morzem Czarnym.

Przewodził wielu wyprawom łupieskim przeciw Tatarom krymskim i Turkom. W latach 1554-1555 ufortyfikował na własne potrzeby Małą Chortycę dając początek Siczy Zaporoskiej.

Poróżniwszy się z królem Zygmuntem II Augustem wstąpił na służbę do cara Iwana IV Groźnego i w jego imieniu łupił pogranicze tatarsko-tureckie. Szybko ukorzył się jednak przed królem i uzyskał przebaczenie w zamian za obietnicę zaprzestania napadów na ziemie tatarskie i tureckie. Mimo to w 1559 roku zorganizował bardzo udaną wyprawę na Krym i na czele 8 tys. kozaków odbił jasyr, wziął jeńców i zdobył bogate łupy.

W 1563 roku Bajda interweniował na Wołoszczyźnie. Zwabiony podstępem i schwytany przez hospodara Stefana Tomżę, został wysłany razem z towarzyszącym mu Janem Piaseckim, podolskim szlachcicem herbu Zabawa, do Stambułu jako dar hospodara, którym chciał zdobyć poparcie sułtana w walkach o tron wołoski[4]. Sulejman kazał obydwóch jeńców zgładzić. Marcin Bielski opisał w kronice śmierć Wiśniowieckiego i Piaseckiego

...ktorzy tam na haku obadwa zawieszeni byli: nad odnogą morską ku Galacie idąc. Piasecki łatwiey skonał, bo lecąc na haku za ud, a głową się na dół obrócił y tak prędko go krew zalała. A Wiśniowiecki za żebro uwiązł y tak oczyma obrócił się ku górze, przeto był żyw do trzeciego dnia, aż go Turcy ustrzelali z łuku gdy przeklinał ich Machometa[5].

Wyidealizowany opis śmierci Bajdy przetrwał w legendach i ukraińskich dumkach, sułtan podziwiając męstwo i sprawność żołnierską Wiśniowieckiego miał mu zaproponować córkę za żonę, jednak pod warunkiem przejścia Dymitra na islam. Hardy kniaź miał odpowiedzieć sułtanowi: twoja doczka choroszaja, twoja wiara proklataja i nazwać islam psią wiarą. Za taką zniewagę sułtan kazał powiesić Bajdę za ziobro poślednie. Wisząc na haku zdołał jeszcze Dymitr wyrwać jednemu ze strażników łuk i przez trzy dni raził z niego Turków, a nawet zranił sułtana. Wtedy Bajdę dobito.

Odniesienia w kulturze

Ukraińska srebrna moneta z 1999 r. upamiętniająca Dymitra Wiśniowieckiego

Bajda jest bohaterem jednеj z najbardziej znanych ukraińskich pieśni narodowych W Carehradi na rynoczku (Pisnia pro Bajdu), przedstawiającą go jako bohatera – obrońcę ziemi rodzinnej, który walczy z turecko-tatarskim uciskiem. Zapisano ponad 40 wariantów tej pieśni.

Przypisy

  1. Możliwe, że Dymitr był nieślubnym synem Piotra Rareşa, adoptowanym przez Iwana, zob. I. Czamańska, Wiśniowieccy. Monografia rodu, s. 67-69
  2. Książęta Wisniowieccy
  3. Władysław A. Serczyk Na dalekiej Ukrainie - dzieje kozaczyzny do 1648 roku
  4. Stanisław Cynarski, Zygmunt August, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich-Wydawnictwo, Wrocław 1988, str.161
  5. Bielski, Marcin (ca 1495-1575), Kronika Marcina Bielskiego, tom VII, W drukarni A. Gałęzowskiego i Komp., Warszawa 1832, str.152

Bibliografia

  • I. Czamańska, Wiśniowieccy. Monografia rodu, Poznań 2007, s. 67-83

Zobacz też

Media użyte na tej stronie

Wikimedia Community Logo.svg
Logo społeczności Wikimedia. Proszę zauważyć, że w przeciwieństwie do większości logotypów związanych z ruchem Wikimedia, to logo nie jest zarejestrowane jako znak towarowy.
Dmytro 'Baida' Vyshnevetsky (Portrait, 18th century, National Museum of the History of Ukraine).png
До наших днів збереглися два портрети Дмитра Вишневецького, які були створені у ХVIII ст. Один із них експонується в Національному музеї історії України. Портрет був написаний через кілька століть після смерті князя. Невідомий художник, спираючись на історичні джерела та народні перекази, відтворив на полотні силу, цілеспрямованість та відвагу лицаря, борця з османською загрозою середини XVI ст. Це образ молодого козака, озброєного луком та шаблею, але у вбранні багатого шляхтича XVIII ст. Портрет видовженої овальної форми, в його верхній та нижній правій частині вміщені написи:

DYMITR KORYBUTH XIĄZC WISNIO
WICCKI. RZĄDCA WYSP ZAPOROZKICH.
PAN OBRANY HOSPADAR WOLOSKI ZNIE
SIONY OD TURKOW NA HAKU W STAMBU
LE A ZNIEGO LIZECH BASZOW ZABIW
SZY. UMARL OD DRUGICH ROZS
LIZCLANY, ROKU. 1563.

ДМИТРО КОРИБУТ КНЯЗЬ ВИШНЕВ
ЕЦЬКИЙ. УПРАВИТЕЛЬ ОСТРОВІВ ЗАПОРОЗЬКИХ.
ПАН ОБРАНИЙ ГОСПОДАР ВОЛОСЬКИЙ ПОВІ
ШЕНИЙ ТУРКАМИ НА ГАКУ В СТАМБУ
ЛІ І З НЬОГО ТРЬОХ БАШІВ УБИВ
ШИ. ПОМЕР ВІД ІНШИХ РОЗСТРІ
ЛЯНИЙ, РОКУ 1563

а нижче – ще один:

DYMITP KORYB
XZE WISNIOW
ZIГM. CZERKASY
CA WYSP
ZAPOR OBRANY H
WLOS
OD

POL COA Korybut.svg
Autor: Avalokitesvara / based on image by Tadeusz Gajl, Licencja: CC BY-SA 4.0
Herb Korybut książąt Wiśniowieckich i Zbaraskich
Dmytro Vyshnevetsky Commemorative Hryvnia.jpg
Commemorative Ukrainian hryvnia coin depicting Dmytro Vyshnevetsky, a Ukrainian Cossack.