Dyskrazyt
 (c) Rob Lavinsky, iRocks.com – CC-BY-SA-3.0 Kryształy dyskrazytu z kopalni uranu nr 21, Przybram, Kraj środkowoczeski, Czechy (4,5 x 4,5 x 3,3 cm) | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny | antymonek srebra (Ag3Sb) |
|---|---|
| Przełam | nierówny, zadziorowaty |
| Łupliwość | w dwóch kierunkach |
| Pokrój kryształu | tabliczkowy lub płytkowy |
| Układ krystalograficzny | rombowy |
| Właściwości mechaniczne | strugalny |
| Gęstość minerału | 9–10 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa | srebrzystobiały |
| Rysa | srebrzystobiała, jasnobrunatna |
| Połysk | metaliczny |
| Inne | nieprzezroczysty |
Dyskrazyt – minerał z grupy antymonków. Nazwa pochodzi od gr. δυσκράσις (diskrasis) = „zły stop”[1][2].
Charakterystyka
Właściwości
Jest jednym z rzadszych kruszców srebra. Zbliźniaczenia kryształów mają kształt podwójnej piramidy. Zazwyczaj występuje w formie zbitych mas lub w formie agregatów ziarnistych o srebrnobiałej barwie. Świeża powierzchnia przełamu szybko pokrywa się ciemnoszarym lub brązowym nalotem. Jest strugalny, nieprzezroczysty.
Występowanie
Dyskrazyt jest często zrośnięty z galenitem i występuje w żyłach hydrotermalnych wraz z kruszcami srebra, arsenu i antymonu.
Miejsce występowania: Niemcy (Góry Harz i Szwarcwald), Francja, Szwecja (Harmsarvet).
Zastosowanie
- wykorzystywany jest do pozyskiwania srebra – zawiera 72,7% Ag,
- interesuje kolekcjonerów.
Przypisy
- ↑ Dyscrasite Mineral Data, webmineral.com [dostęp 2018-01-11].
- ↑ Dyscrasite mineral information and data, www.mindat.org [dostęp 2018-01-11].
Bibliografia
- Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck-Fornefeld: Leksykon przyrodniczy. Minerały. Warszawa: Świat Książki, 1995, s. 42. ISBN 83-7129-194-9.
Media użyte na tej stronie
(c) Rob Lavinsky, iRocks.com – CC-BY-SA-3.0
Dyscrasite
- Locality: Uranium Mine No. 21, Příbram, Central Bohemia Region, Bohemia (Böhmen; Boehmen), Czech Republic (Locality at mindat.org)
- An excellent cluster of lustrous, twinned dyscrasite crystals with matrix. Some of the crystals reach 2.5 cm, and the twins to almost 2 cm. Although this is an old location from which dyscrasite was known a long time ago, many specimens on the market come from a few small pockets found in the 1980s. Most of these important specimens came out rather clunky, or so jumbly the crystals had little individual definition in context, but this miniature stands out amongst nearly all I have seen for the overall aesthetics and quality as well. 4.5 x 4.5 x 3.3 cm