Dyspersja (chemia fizyczna)

Dyspersja, układ dyspersyjnyukład, zwykle koloidalny, złożony z co najmniej dwóch faz, z których przynajmniej jedną stanowi silnie rozdrobniony materiał, rozproszony w drugiej fazie o charakterze ciągłym, zwanej ośrodkiem dyspersyjnym. Obie fazy mogą być dowolne, muszą się jednak różnić między sobą składem lub stanem skupienia[1][2]. Większość dyspersji występujących w praktyce to zole.

Dyspersją nazywany jest także proces rozpraszania oraz samo rozproszenie jako takie[3].

Dyspersja ma istotne znaczenie w technologii chemicznej, na przykład w chemii polimerów[1][4].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Terminology of polymers and polymerization processes in dispersed systems (IUPAC Recommendations 2011). „Pure and Applied Chemistry”. 83 (12), s. 2229–2259, 2011. DOI: 10.1351/PAC-REC-10-06-03 (ang.). 
  2. colloidal dispersion, [w:] A.D. McNaught, A. Wilkinson, Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI10.1351/goldbook.C01174, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).
  3. Witold Tomassi, Helena Jankowska: Chemia fizyczna. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1980, s. 175–176. ISBN 83-204-0179-8.
  4. International Union of Pure and Applied Chemistry: Compendium of Polymer Terminology and Nomenclature (IUPAC Recommendations 2008). Richard G. Jones, Edward S. Wilks, Wladyslaw Metanomski, Jaroslav Kahovec, Michael Hess, Robert Stepto, Tatsuki Kitayama (red.). RSC Publ., 2009, s. 192. DOI: 10.1039/9781847559425. ISBN 978-0-85404-491-7. (ang.)