Dystanse personalne
Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Proksemika (dyskusja). Nie opisano powodu propozycji integracji. |
Dystanse personalne – jeden z objawów zachowań przestrzennych człowieka (zobacz też: terytorialność). Są one traktowane jako przedłużenia ciała (ekstensje) i różnie traktowane w różnych kulturach[1].
Wymiary dystansów społecznych zostały opisane przez etologa Edwarda Halla, który początkowo z George’em Tragerem wyróżnił 8 dystansów, a następnie opisał 4. Dystanse są charakterystyczne dla ludzi, jak i innych gatunków zwierząt, przy czym u ludzi wyeliminowane zostały dystans krytyczny i dystans ucieczki[2].
Dystanse personalne i sposób ich traktowania są ważnymi komunikatami niewerbalnymi. Odległość, jaką ludzie zachowują w stosunku do innych osób, pokazuje między innymi stosunek emocjonalny do rozmówcy (lubienie – nielubienie), status społeczny, typ prowadzonej rozmowy (intymna – oficjalna, łatwa – trudna). Skracanie dystansu podczas rozmowy jest sygnałem okazywania emocji[3].
Edward Hall wyróżnił 4 dystanse, dzieląc każdy z nich na dwie fazy, bliższą i dalszą[4]. Dystanse te określił dla osób z klasy średniej Stanów Zjednoczonych, zakładając, że w innych kulturach mogą być one odmienne[5]. Zmieniają się one w zależności od szeregu warunków, z których najważniejsze to: kultura oraz tworzące ją otoczenie społeczne, płeć i wiek.
dystans intymny | strefa najbliższa, rozciągająca się od skóry do ok. 45 cm. Do tej sfery dopuszczane są jedynie osoby bardzo bliskie (partner, dziecko)
|
dystans indywidualny (osobniczy) | od 45 do 120 cm. Jest to strefa prywatna. Dopuszcza się do niej ludzi nam znanych: przyjaciele, dobrzy znajomi, rodzina.
|
dystans społeczny | od 120 do 360 cm. Jest to dystans dla ludzi obcych i znajomych, z którymi nie wiążą nas zażyłe stosunki. W tym dystansie załatwiane są także wszelkie oficjalne sprawy (kontakt z urzędnikami)
|
dystans publiczny | powyżej 3,5 metra. Taka odległość zachowywana jest wobec osób publicznych.
|
Granice te ulegają zatarciu w niektórych sytuacjach, np. tłumie czy podczas uprawiania sportu.
Przypisy
- ↑ Edward Hall: Ukryty wymiar. Warszawa: Muza SA, 2001, s. 164. ISBN 83-7200-358-0.
- ↑ Edward Hall: Ukryty wymiar. Warszawa: Muza SA, 2001, s. 145–146. ISBN 83-7200-358-0.
- ↑ Edward Hall: Ukryty wymiar. Warszawa: Muza SA, 2001, s. 146. ISBN 83-7200-358-0.
- ↑ Edward Hall: Ukryty wymiar. Warszawa: Muza SA, 2001, s. 149–162. ISBN 83-7200-358-0.
- ↑ Edward Hall: Ukryty wymiar. Warszawa: Muza SA, 2001, s. 148–149. ISBN 83-7200-358-0.
Media użyte na tej stronie
Autor:
- Personal_Space.svg: WebHamster
- derivative work: Przykuta (talk)
Diagram przedstawiający dystanse przestrzenne u człowieka