Dystrykt 9

Dystrykt 9

District 9

Gatunek	science fiction dramat historia alternatywna biopunk
Rok produkcji	2009
Data premiery	13 sierpnia 2009
Kraj produkcji	Południowa Afryka Stany Zjednoczone Nowa Zelandia Kanada
Język	angielski xhosa
Czas trwania	112 min
Reżyseria	Neill Blomkamp
Scenariusz	Neill Blomkamp Terri Tatchell
Główne role	Sharlto Copley Jason Cope Robert Hobbs
Muzyka	Clinton Shorter
Zdjęcia	Trent Opaloch
Scenografia	Lawrence Paull
Montaż	Julian Clarke
Produkcja	Peter Jackson
Wytwórnia	TriStar Pictures Block/Hanson WingNut Films Canadian Film or Video Production Tax Credit District 9 Key Creatives New Zealand Post Digital and Visual Effects Grant Province of British Columbia Production Services Tax Credit QED International The Department of Trade and Industry of South Africa
Dystrybucja	TriStar Pictures
Budżet	30 mln USD[1]

Dystrykt 9 – południowoafrykański film science fiction w reżyserii Neilla Blomkampa. Autorem scenariusza jest Neill Blomkamp oraz Terri Tatchell, producentem filmu został Peter Jackson.

Scenariusz filmu jest oparty na filmie krótkometrażowym Alive in Joburg, powstałym w 2005 roku.

Film był nominowany do czterech Oscarów.

Opis fabuły

Jest rok 1982. Na Ziemię przybywa statek obcych. Ku zaskoczeniu wszystkich zatrzymuje się w Południowej Afryce, a dokładniej nad Johannesburgiem. Przez trzy miesiące statek nie daje żadnych znaków, po prostu wisi nad miastem. Po wkroczeniu na pokład okazuje się, że obcy są niedożywieni i potrzebują pomocy. W Dystrykcie 9, tuż pod statkiem przybyszów, powstaje getto dla ponad miliona „krewetek” (ang. „prawn”), jak pogardliwie nazwali obcych ludzie. (Ich nazwa może pochodzić od występującego w okolicach Johannesburga gatunku dużych świerszczy, którego angielska nazwa to „parktown prawn”.)

Po dwudziestu latach stosunki między przybyszami a tubylcami są bardzo napięte. Szerzy się handel i prostytucja międzygatunkowa, a nigeryjska mafia skupuje od obcych technologie i broń w zamian za kocią karmę. Dystrykt 9 jest teraz kontrolowany przez Multi-National United, spółkę, która została upoważniona do przeniesienia getta w inne, bardziej odludne miejsce. MNU przeprowadza również makabryczne eksperymenty na obcych, dążąc do uruchomienia zaawansowanej technologicznie broni. Wikus Van De Merwe został powołany do dowodzenia operacją eksmisji. Wikus znajduje mały kanister z paliwem wyprodukowanym przez jednego z inteligentnych przedstawicieli kosmitów, którym się przez przypadek opryskuje. Powoduje to, że zaczyna zamieniać się w krewetkę. Kiedy MNU zauważa, że jest on teraz w stanie obsługiwać broń kosmitów, jej główni przedstawiciele, łącznie z teściem Wikusa, postanawiają pokroić go i dokładnie zbadać. Wikus ucieka do Dystryktu 9 i znajduje sprzymierzeńców w osobie jednego z kosmitów i jego dziecka. Po krwawej walce z nigeryjską mafią i żołnierzami MNU, dwójka kosmitów ucieka wielkim statkiem matką obiecując powrót w ciągu trzech lat. Wikus całkowicie przemienia się w obcego i pozostaje w Dystrykcie.

Film jest utrzymany w formie dokumentu, przedstawiającego fakty z przeszłości. Fabuła przepleciona jest komentarzami specjalistów, politologów, socjologów, fragmentami programów informacyjnych.

Odbiór

Box office

Budżet filmu jest szacowany na 30 milionów dolarów. Według Box Office Mojo w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie film zarobił blisko 116 mln USD. W innych krajach przychody wyniosły ponad 95 mln, a łączny przychód z biletów blisko 211 milionów dolarów^[1].

Krytyka w mediach

Film spotkał się z dobrą reakcją krytyków. W serwisie Rotten Tomatoes 90% z 309 recenzji jest pozytywne, a średnia ocen wyniosła 7,8/10^[2]. Na portalu Metacritic średnia ocen z 36 recenzji wyniosła 81 punktów na 100^[3].

Przypisy

Bibliografia

• Dystrykt 9 w bazie IMDb (ang.)
• Dystrykt 9 w bazie Filmweb