Dystych

Dystych (gr. dístichon), także dwuwiersz – strofa dwuwersowa, o rymach parzystych (aa bb). Najmniejsza istniejąca strofa poetycka. Oba wersy dystychu charakteryzują się zazwyczaj znacznym podobieństwem pod względem składni i treści.

W literaturze polskiej dwuwiersz jest rzadko spotykany jako element utworu stroficznego; częściej pojawia się w formach samodzielnych, zwłaszcza we fraszkach i epigramatach.

Wiele dystychów zawierają Zdania i uwagi Adama Mickiewicza. Za pomocą dwuwierszy Bolesław Leśmian[1] zapisywał swoje ballady:

To nie konie tak cwałują i uszami strzygą,
Jeno tańczą dwaj opoje - Świdryga z Midrygą.
A nie stęka tak stodoła pod cepów bijakiem,
Jak ta łąka, źgana stopą srożej, niż kułakiem!
Bolesław Leśmian, Świdryga i Midryga[2]

Przypisy

  1. ↑ Lucylla Pszczołowska: Wiersz polski. Zarys historyczny. Wrocław: Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej, 1997, s. 291. ISBN 83-85220-79-8.
  2. ↑ Kazimierz Wyka, Bolesław Leśmian. Dwa utwory, [w:] Liryka polska. Interpretacje, red. Jan Prokop i Janusz Sławiński, Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk 2001.
Rodzaje strof ze względu na liczbę wersów