Dywan (literatura)

Dywan (pers. diwān) – zbiór wierszy jednego lub kilku poetów, uporządkowany według kryteriów gatunkowych[1].

W obrębie danego gatunku utwory ułożone są w porządku alfabetycznym według ostatnich liter rymów[1]. Termin wprowadził perski poeta Rudaki, funkcjonuje on w literaturze Bliskiego i Środkowego Wschodu, w językach urdu, perskim i języku Turków osmańskich.

Jednym z twórców europejskich, który stosował formę dywanu był Federico García Lorca, który zastosował ją w swoim zbiorze wierszy „Dywan z Tamarit” (hiszp. Diván del Tamarit). Lorca nie trzymał się jednak rygorystycznie norm arabskich, podszedł do nich trochę umownie. Wiersze zbioru mają coś z kasyd czy gazel bardziej pod względem treści i „klimatu”, aniżeli formy.

Przypisy

  1. ↑ a b Gazda 2009 ↓, s. 242.

Bibliografia

  • Grzegorz Gazda: Słownik europejskich kierunków i grup literackich XX wieku. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-15724-1.